Twee enorme ontbijtborden worden door de vriendelijke serveerster voor ons op de tafel gezet. Voor Roxana een enorme omelet champignons en paprika's, voor mij is de omelet gevuld met kip, spek en salami en niet te vergeten de gebakken ui. Vol energie storten we ons op dit ontbijtgerecht. Op het eind moest ik in de omelet mijn meerdere erkennen. We rekenden af. Een verblijf van een nacht, inclusief elektriciteit , toilet, douche, twee lunches, twee diners inclusief fles wijn, twee ontbijten, wat drankjes tussendoor. Tweeënveertig Euro. Daar doen we het voor. Wat een fantastisch verblijf. Onze koers is uitgezet richting Bratislava. Hoewel de grens met Slowakije dicht bij is, brengt de routeplanner ons via een aantal binnenwegen naar de snelweg Boedapest Wenen. Deze snelweg loopt evenweidig, over Hongaars grondgebied, met de Slowaakse grens. De kwaliteit van de snelweg is redelijk, hoewel ook hier en daar de weg versierd is met zwarte reparaties. Vlak voor de Oostenrijkse grens verlaten we de snelweg naar het noorden in de richting van Bratislava. Zonder een douanier te zien passeren we de Hongaars Slowaakse grens. We kopen het vignet voor de Slowaakse snelwegen en rijden door. Als eerste wordt aan de horizon de heuvelrij zichtbaar waar de Donau langs loopt. De Burcht van Bratislava is op deze heuvelrug van grote afstand zichtbaar. Rechts van de weg komen enorme mistroostige flatcomplexen opzetten. De weg wordt weer vierbaans en drukker. De parkeerplaats, met een speciale plek voor campers ligt aan deze kant, de zuidkant van de Donau. We rijden door een park, passeren onderdoor een van de bruggen die naar de overkant van de Donau leidt. Vlak voor we de volgende brug bereiken is links de parkeerplaats. Er staan al een tiental campers geparkeerd. We stellen onze camper zo op dat we door de voorruit over de snelstromende Donau kijken en aan de overkant van de rivier de oude stad zien liggen, met verderop links de burcht. Mooier staan is niet mogelijk. Bratislava is vergeleken bij Boedapest een kleine hoofdstad, ze telt iets meer dan 400 duizend inwoners. De naam van de stad bestaat pas sinds 1919, nadat, na de eerste wereldoorlog de republiek Tsjecho-Slowakije gevormd werd. Hiervoor was de stad bekend onder de Slowaakse naam Presporok, of in het Duits Pressburg en maakte ze onderdeel uit van de Oostenrijks Hongaarse Monarchie. De Hongaren waren in die tijd dan ook in de meerderheid terwijl nu nog een minderheid van 15000 Hongaren deze stad bevolken. In 1993 werd Bratislava de hoofdstad van de nieuw gevormde republiek Slowakije. We sluiten de wagen af en lopen naar de brug. Via een trap komen we boven op de oprit . De brug is slechts bedoeld voor een tramlijn, voetgangers en fietsen. In de automaat kopen we 2 dagkaarten, De tram rijdt direct voor, we stappen in en passeren de brug naar het oude stadsdeel. Na twee haltes zien we links van ons een winkelstraat die naar beneden, richting Donau loopt. We stappen bij de volgende halte uit en wandelen de winkelstraat in. Al snel verdwalen we in een gebouw met verschillende binnenplaatsen. Een bord maakt kenbaar dat na de slag om Austerlitz hier de vrede van Presburg tussen Frankrijk en Oostenrijk, werd getekend. Overigens is dit niet het Nederlandse Austerlitz op de Utrechtse heuvelrug, maar is deze slag in het huidige Tsjechie uitgevochten. Aan de andere zijde verlaten we het schitterende gebouw, passeren een oude poort en lopen in het historische centrum van Bratislava. Er zijn toeristen, de terrasjes zijn bezet, er rijden elektrische busjes met een klassiek uiterlijk, met bezoekers rond. Maar het is rustig, er hangt een vriendelijke overzichtelijke sfeer. In de oude stad rijgen de monumentale woningen zich tot straten en straten tot buurtjes. Op een terras in de schaduw, nog steeds is het heet, drinken en eten we wat. We wandelen verder en arriveren op een plein waar de rondleidingsbussen vertrekken. We kopen kaartjes en krijgen in een korte tijd een mooi doorzicht van de stad Bratislava. Uiteraard doen we ook de Burcht aan, waar de bus 20 minuten stil staat om ons de gelegenheid te geven, even rond te wandelen. Na de rondrit pakken we de tram terug naar het stadsdeel waar onze camper staat. Het park naast de camper is druk, we zien veel mensen in die richting wandelen. Uiteraard volgen we die beweging. In het park, langs de Donau is een uitgebreid kunststrand aangelegd. Hele gezinnen, individuen, paartjes vermaken zich. Muziek klinkt, men zit op strandstoelen, hangt in hangmatten, dollen op terrassen of liggen zomaar wat in het zand. Her en der zijn restaurants waar eten en drinken aangeschaft kan worden. Op een afgebakend terrein zijn zes strand volleybalvelden die druk bespeeld worden. In de rivier liggen twee schepen aangemeerd, met een restaurants en een botel . Van deze schepen weergalmt harde house muziek. We dompelen ons onder in deze zomerse sfeer. Inmiddels is het zeven uur in de avond. Het aantal campers is flink toegenomen. Niet iedereen kan zo mooi staan als wij, met het volle zicht op de snel stromende Donau en de gebouwen van de oude stad aan de overzijde. We pakken de barbeque, steken het houtskool aan en eten smakelijk ons vlees. Het wordt donker, het feestgedruis van het kunststrand vormt een plezierig achtergrond geluid bij deze warme zomerse avond. De parkeerplaatsen zijn volledig volgelopen met auto's. Verder weg doet een onweersbui zijn best de lucht met flitsen te verlichten. Te ver weg om iemand te verontrusten. Plotseling, aan de andere kant van de parkeerplaats, waar hoge bomen staan komt het geraas van wild zwaaiende taken en bladeren op ons af. Even denkt iedereen na, het is een moment stil, We draaien ons om en zien enorme bomen wild heen en weer zwaaien. Een muur van stof komt razendsnel op ons af. Roxana springt in de camper om de ramen te sluiten. Snel zet ik de stoelen en tafel in de garage. Met ogen en een mond vol zand spring ik nog, net voor de regen naar beneden klatert, de camper in. We zien vanaf het strand mensen in korte broek en T shirtjes verzopen naar de autoparking rennen. Het onweer knalt over Bratislava heen. Wij bekijken het vanuit de camper door de grote voorruit. Na een uur is het ergste over en zijn de parkeerplaatsen leeg. Met het gerommel verder weg maken we de camper in orde voor de nacht en gaan rustig slapen.

Geschreven door CamperHerman