We moeten ons grijze water kwijt. De tank zit vol. Er is geen standaard voorziening op dit park aanwezig. Ik spreek een van de vele heren in werkkostuum aan. Ik denk dat hij mijn bedoeling begrijpt. Hij loopt naar het kantoor en komt terug met een haak. Hij plaatst de haak in een putdeksel en trekt de put open. Ik parkeer de wagen boven de put, zet de afvoerkraan open en ons afvalwater loopt in het riool. Zo kan het ook opgelost worden. De put wordt weer gesloten en wij vertrekken van deze vriendelijke camping richting Boedapest. Wij rijden het stadsdeel Boeda binnen op de westelijke oever van de Donau. We willen zo dicht mogelijk tegen het centrum aan een parkeerplaats vinden. De stad is druk en vol. De 1,7 miljoen inwoners concurreren met elkaar al voldoende om de te weinig beschikbare parkeerplaatsen te verdelen. Boedapest is in grote de zevende stad van Europa en dat is te merken. Daar, rechts, een parkeerplaats vrij. Ja, maar als ik daar parkeer staat onze achterkant 3 meter over de rijbaan. Het parkeren van een 7 meter lange wagen vraagt toch een andere soort plek als de gemiddelde personen wagen. Dat gaat niet lukken. Aan de overkant, in Pest, is een camperplaats in de stad, laten we het daar proberen. We rijden over een brede brug over de Donau, die de twee stadsdelen met elkaar verbindt. Het biedt een prachtig uitzicht over de imponerende gebouwen aan de oostkant van de Donaukade. We rijden dwars door het commerciele centrum van de stad. Na enige tijd arriveren we bij de camperplaats. Helaas is deze plaats afgezet en staat vol met tenten. ook dit houdt verband met een of ander wereldkampioenschap. Het ziet er niet naar uit dat Boedapest op deze manier gaat lukken. We besluiten met de camper een eigen rondrit door de stad te organiseren en daarna door te gaan naar de door ons uitgekozen camperplaats tegen de Slowaakse grens. De bebouwing iets verder van de Donau af doet sterk denken aan die van dezelfde soort wijken in grote Europese steden. De bloem van Boedapest gaat echt open op het moment dat we de Donauboulevard oprijden. De kathedralen en de Burcht aan de overkant van de Donau zijn indrukwekkend. De parlements- en regeringsgebouwen aan de Pest kant imponeren. De Donau is breed en ligt vol met rivier cruiseschepen. Toeristen flaneren langs de Donau over de boulevard. In een blik een viertal bruggen van de elf die beide stadsdelen met elkaar verbinden. We zijn onder de indruk. Dit is geen stad voor een snelle rondrit of een bezoek van een dagje. Hier moet je een aantal dagen naar toe gaan om de diversiteit voldoende in je te kunnen opnemen. We leggen onze herinnering met snel geschoten foto's vast. We rijden over de Donau in de richting van de Burcht. vanaf de Donau is het een steile klim, die de auto veroordeelt tot een klim in de tweede versnelling. Eenmaal boven rijden we snel op de snelweg richting het noorden. Er is ween camperplaats in het plaatsje Nagysap. De camperplaats hoort bij een hotel. Van dit hotel kunnen alle faciliteiten gebruikt worden en indien gewenst kan er vanzelfsprekend geluncht, gedineerd en van het ontbijt genoten worden. Na 40 kilometer naar het noorden te hebben gereden verlaten we de snelweg. Het landschap is heuvelachtig, de begroeiing mais en zonnebloemen. De wegen smal, slechte bermen en veel spoorvorming. Voorzichtig rijden dus. De routeplanner geeft aan dat we rechtsaf moeten slaan, een nog smallere weg op. Een stevige afdaling en het asfalt verandert in grint. Nog iets verder wijzigt het grint in zand en weer wat verder verandert de zandweg in 2 verzakte stroken zand met een ophoging van gras er tussen. Het lijkt ons dat dit ons niet naar de droom locatie gaat brengen. Er ligt een betonplaat naast het pad, gelukkig kunnen we daar keren en weer terug naar de weg rijden. Het lijkt erop dat onze routeplanner een afsteekje genomen heeft, inderdaad korter maar niet echt geschikt voor motorisch vervoer. In de verte zien we op een heuvel een bijzonder gebouw liggen. Zou het dat zijn? En ja, inderdaad, we rijden het terrein op. Tien prachtige camper plaatsen. Alles is aanwezig, vers water, afstort voor toilet en grijs water. We zijn de enige camper, zoeken de beste plek uit, sluiten de auto op het elektriciteitsnet aan en genieten van het prachtige uitzicht over het stadje in het dal. daarachter moet de Donau lopen en de heuvels daarachter , dat is Slowakije. We melden ons bij de receptie. De receptioniste laat ons de prive douche en het toilet zien. Keurig. Vanmorgen is het ontbijt er bij ingeschoten. We nemen dan ook snel in het restaurant plaats om van een heerlijke lunch te genieten. De rest van de middag hangen we wat rond op het terras van het hotel, genieten van het uitzicht en rusten, airco aan, in de camper wat uit. Het hotel liep inmiddels vol. Roxana kijkt op booking en ziet dat de laatste kamer in het hotel ook gereserveerd is. In onze badkamer knappen we ons op en melden ons voor het diner. Het hoofdgerecht is werkelijk uitstekend. We laten ons het stierenbloed, de rode wijn, uitstekend smaken. Het dessert, een grote oliebol, warm met een vulling van koud ijs. Ronduit perfect. We verheugen ons op de heerlijke douche en het uitgebreide ontbijt dat morgenochtend voor ons klaar staat.

Geschreven door CamperHerman