Al snel reden we op de snelweg richting het noorden. De smalle kloof heeft zich rond Sarajevo verbreed tot een liefelijk dal waar de rivier de Bosna traag slingerend door heen stroomt. Dit is geen landschap dat ook maar enigszins doet vermoeden dat deze plek tot twee keer toe in de twintigste eeuw het middelpunt van een oorlog was. , Oo 28 Juni 1914 bracht Frans Ferdinand, aartshertog en troonopvolger van het Oostenrijks Hongaarse rijk., waar Bosnie Herzegovinja in 1908 aan toegevoegd was, een bezoek aan Sarajevo. Daar werd hi, terwijl hij op weg was naar een slachtoffer van een eerdere moordaanslag op hem diezelfde dag, alsnog neergeschoten. De moord werd gepleegd door Gavrillo Princip, lid van een Servische groepering, die zich tegen de bezetting van Bosnie Herzegovinja door de Monarchie, verzette. Oostenrijk eiste , vanwege deze aanslag, na enkele weken gedeeltelijke opheffing van de soevereiniteit van Servië. Deze schikte in, maar niet geheel volgens de wens van de Oostenrijks Hongaarse Monarchie. Op 28 Juli van dat jaar viel Oostenrijk Belgrado aan. Door verdragsrechtelijke verwevenheid van andere landen, zoals Rusland, Frankrijk, Engeland en Duitsland, raakten zij in deze oorlog, aan de een of de andere zijde betrokken. Vaak niet tegen eigen wil. De eerste wereldoorlog was met het startschot van Princip begonnen. 1992 Door het uiteenvallen van Yugoslavie, niet ver na de beëindiging van de eerste wereldoorlog ontstaan, brak er in Bosnië Herzegovinja een burgeroorlog uit. De Serven in Bosnië accepteerden de uitslag, die leidde tot zelfstandigheid van de Bosnische republiek, niet en richten in Bosnië de zelfstandige republiek Srpska op.
Gesteund door de Servische republiek van Milosovic werd Karazics president van deze republiek. Het Yugoslavische volksleger van Milosovic en de Serven van Karazics, belegerden 4 jaren de hoofdstad Sarajevo vanuit de omliggende bergen. Met mortier aanvallen op willekeurige doelen en het inzetten van scherpschutters, terroriseerden zij de bevolking van Sarajevo. Na een mortieraanval op de markt in Sarajevo greep de internationale gemeenschap hard in en bombardeerde de Servische troepen. Dit leidde al snel tot het akkoord van Dayton, waarin Bosnië Herzegovinja werd opgedeeld in twee entiteiten. De Federatie van Bosnië Herzegovinja en de republiek Srpska.
Met name dit laatste conflict is nog zichtbaar in het landschap aanwezig. Leegstaande karkassen, duidelijk herstelde en veel nieuwe woningen, zijn overal langs de route aanwezig. ook treft het ons dat we onderweg veel begraafplaatsen zien , waarvan de stenen allemaal nieuw en afkomstig uit dezelfde tijd oogen. In het noorden van Bosnië Herzegovinja rijden we de republiek Srpska binnen. uiteraard geen formele grens, maar vanaf dat moment veel Servische vlaggen langs de weg. Dit land is geen eenheid geworden. De spanning ligt niet onderhuids, maar is zichtbaar aanwezig. Het is te hopen dat Sarajevo niet voor de derde maal het centrum van een oorlog wordt.
De wegen in Bosnië zijn smal. Over deze smalle wegen dendert het intensieve vrachtverkeer. Rijden doe je hier niet voor je plezier. In Srpska wordt daarnaast ook het wegdek nog eens slecht. Ik moet mijn aandacht goed bij het rijden houden, om op tijd uit te wijken voor tegenliggers en om niet van het slechte wegdek af te glijden. Ondanks dat de natuur van dit land overweldigend mooi is, wensen we het toch zo snel mogelijk te verlaten. Zonder problemen passeren we de grens naar Kroatië. Het land is vlak, veel zonnebloemvelden. We rijden enkele kilometers over de snelweg richting Belgrado om daarna na het noorden richting Osijek af te buigen. We hebben een camping in een dorpje vlak onder Osijek op het internet gevonden ,het adres in de routeplanner geplaatst die ons opdracht geeft de snelweg te verlaten. We passeren een aantal dorpjes. Meestal een lange weg, kleine vrijstaande huisjes, met rommelige tuinen. Voor de huizen een doorlopende stoep, daarnaast een brede grasstrook met middenin een greppel, vervolgens de weg, met hetzelfde tafereel, gras, greppel, gras, stoep en woningen aan de overzijde. In een van de dorpen slaan we twee maal links en eenmaal rechtsaf. We komen in een wijkje met mooie villa's, oprijlanen en mooi aangelegde tuinen. We rijden een doodlopende straat in. Op de plek waar de routeplanner aangeeft dat er een camping zou moeten zijn, staat een vrouw, de brede oprit van haar woning aan te vegen. Wij spreken haar aan, ze spreekt goed Duits. Ja, het komt wel vaker voor dat mensen een camping zoeken op deze locatie. Maar dat is, zoals we zelf waarnemen, onjuist. Haar man komt erbij en samen proberen zij ons te helpen aan een adres van een andere camping. Na langdurig heen en weer spreken tussen man en vrouw, zijn ze het eens. De camping is gevonden. De man pakt zijn telefoon en belt de camping eigenaar. Ze zijn open, de schoonzoon is eigenaar, maar de schoonvader zal ons opvangen. Ze zetten het adres in onze routeplanner. We zwaaien uitbundig. Ze letten goed op of we de juiste richting vinden en als dat gelukt is zijn we weer onderweg. We passeren Osijek. Ons doel ligt daar ten noorden van. We rijden een wijnstreek binnen. Overal langs de weg borden van wijngaarden, wijnen te koop en wijnproeverijen. Deze streek begint er weer aantrekkelijk uit te zien. Nummer 90, 92, 94. Daar moeten we zijn. Een hek en afrit naar rechts. Een mooi prive parkje met 2 camperplaatsen. We zetten de auto neer en Roxana belt het telefoonnummer bij de ingang. De Schoonvader komt er zo aan. Ondertussen sluiten wij de auto vast aan op het electriciteitsnet, plaatsen de stoelen buiten en maken het naar onze zin. Na een kwartiertje verschijnt een niet al te grote, vriendelijk ogende man, die ons welkom heet. Hij laat ons, de overigens perfecte, faciliteiten zien. Daarna leidt hij ons naar een mooi terrasje, we nemen plaats, hij opent een schuurtje, de koelkast en trekt een paar flessen wijn te voorschijn en een aantal glazen. Rode of witte wijn? Hij schenkt de glazen in. We converseren over van alles wat, zoals dat gaat bij een kennismaking. Nog een tweede glaasje. Gaan we naar Osijek morgen ? vraagt hij. Nee, hoezo? Nou PSV speelt daar morgenavond. Nu herinner ik me dat ik iets over een afgang van PSV gelezen heb. Verloren van een Kroatisch provincie team in Eindhoven. Wij zijn geen PSV supporters, dus voelen niet de neiging om ons plan te veranderen. Wel om hier nog een extra dag te blijven. De schoonvader heeft een wijnhuis. daar kunnen ze ook een ontbijt voor ons klaar maken. Prima, Morgenvroeg, Hoe laat? Zo rond half negen? Fijn, geen probleem. Nog een fijne avond. hij wast de glazen af, zet de wijn terug in de koelkast en vertrekt. Wij zijn alleen in deze Heerlijkheid.

Geschreven door CamperHerman