Vannacht zijn we niet alleen gebleven op de camping. Gisterenavond laat arriveerde een Duits stel met de auto. zij hebben een tentje opgezet en zijn nog in diepe rust,terwijl wij de wagen vast gereed maken voor het vertrek. Maar eerst gaan we richting de wijnhoeve om van ons ontbijt te genieten en te zien welke wijn op ons wacht. Louis staat al lachend naast de ontbijttafel. Ik grijp naar mijn hoofd en veins een stekende hoofdpijn. Met een blik vol ongeloof kijkt hij me aan. Lachend kan ik mijn handen weer van het voorhoofd weghalen. Wij hebben volstrekt geen enkele last van het Bachanaal van gisteren. Louis biedt ons een kleine schnapps aan bij het ontbijt, deze weigeren wij, ondanks zijn ongeloof, resoluut. Zijn vrouw zet inmiddels de schalen weer klaar. I.p.v. de roereieren zijn het vandaag wentelteefjes. Na het ontbijt zoeken we met de dochter van Louis, een aantal mooie wijnen uit, twee dozen witte en een 5 liter fles rode, van dezelfde druif als die we gisteren zo lekker vonden. Helaas niet hetzelfde vat. Daarnaast kopen we een potje zelfgemaakte pruimenjam. We rekenen af en laten de wijn staan, die pakken we zo op als we met de camper langsrijden. Van de vrouw die het campingterrein schoon houdt, hebben we zoveel verse groenten gekregen dat Roxana de helft aan de, inmiddels wakkere Duitsers, geeft. Op het internet vinden we een camping, beheerd door een Nederlands echtpaar. Ze brouwen zelf bier en wijn en maken van de vruchten van het land marmelade en andere producten. Alle faciliteiten zijn aanwezig, inclusief de mogelijkheid te zwemmen. Dat is met de huidige hitte wel erg aanlokkelijk. De routeplanner stuurt ons langs veel binnenwegen naar een betrekkelijk kleine grensovergang. Zowel de Kroatische als de Hongaarse beambte willen, na de paspoortcontrole , de camper van binnen zien. Een vluchtige blik in het toilet, de douche en onder het matras van het dubbelbed achterin. Onder dit bed is een ruime garage waar twee deuren aan de zijkant van de camper toegang tot geven. Hierin staan onze fietsen, voedsel, drankvoorraad en andere noodzakelijke hulpmiddelen. Geen van beide douane ambtenaren vraagt ons de garage te openen, terwijl dat voor het smokkelen van vluchtelingen, want daar draait het bij deze overgang natuurlijk om, een ideale plaats is. Na het passeren van de Hongaarse grens zijn we weer in het Schengen gebied beland. Het is een bijna vlak terrein waar we doorheen rijden, Grote velden met zonnebloemen worden afgewisseld door eindeloze velden mais. We dreigen zo op de snelweg te komen, terwijl we nog geen Hongaars vignet hebben. We zien een garage, rijden de wagen het terrein op en vragen binnen na een vignet. Nee, niet hier, maar iets verder op bij het benzinestation. Wel hebben ze hier een ruimte waar hoge wagens gewassen kunnen worden. ik geef de man drie Euro, kijk hem vragend aan of het genoeg is en hij gaat naar binnen en haalt voldoende Forints voor de was automaat. Onder hoge druk wordt de hele camper afgespoten, dat was wel nodig na deze inmiddels lange reis. Na een kwartiertje ziet hij er weer uit om door een ringetje te halen. Verkopen jullie ook gas? Jawel, geen probleem. Ik rijd de camper naar het gasvulstation. hij draait een koppeling op de gasfles en spuit de fles vol met LPG. Deze goedkope truc is in Nederland niet toegestaan, maar voor 12 Euro hebben wij weer een volle reserve gastank. Bij de benzinepomp kopen we een vignet en rijden door. In Hongarije krijg je geen fysiek vignet dat op het raam geplakt moet worden, maar wordt het kenteken in een landelijk bestand ingevoerd. Een goed systeem. Met alle vignetten en milieustickers wordt de autoruit lamgzaam voll geplakt. Na een minuut of 10 rijden we op de snelweg naar het West Noord Westen. de andere kant voert de snelweg naar Boedapest. Na een kilometer of 20 houdt de autobaan op te bestaan en rijden we weer op gewone tweebaans wegen. Af en toe passeren we een dorp of een stadje met onuitsprekelijke Hongaarse namen. Lezen van woorden is meer dan het een voor een lezen van de letters. Op basis van ervaring, komt er een heel groot stuk, raden bij. Bij plaatsnamen ligt dat al ingewikkeld, gezien het ontbreken van context. De Hongaarse plaatsnamen volgen geen enkele Nederlandse of Germaanse taal logica. Voor adequaat spellen, rijdt de auto te snel en zijn de namen te lang. Het toppunt van dyslexie. De blower in de auto doet, na het vervangen van de zekering door een adequate, weer prima zijn werk. De ramen blijven dicht en toch houden we de temperatuur op een redelijk niveau. De weg wordt weer heuvelachtiger, zo af en toe duiken we kort, maar steil naar beneden. Het wegoppervlak is glad, op zijn minst heb ik af en toe het gevoel dat de wagen glijdt. We zien het bordje Patosfa en vlak daarachter het bord van de camping Farkas dat naar links verwijst. We slaan een smal betonnen weggetje op met aan weerzijden vrijstaande huisjes, geel grijs, rood, mooi onderhouden tuinen, afgevallen stucwerk, halve werkplaatsen rond het huis. Een typisch Hongaars tafereel. Na ongeveer een kilometer rijden, gaan we rechts over een bruggetje het camping terrein op. We parkeren de wagen en volgen lopend het bordje receptie. Niemand te zien. We bellen het nummer van de camping en er wordt opgenomen. Ik kom eraan, zit bij het zwembad. Dat kan ik me gezien de temperatuur voorstellen. Pieter, de naam van de camping eigenaar, laat ons de toiletten douches en beschikbare staplaatsen zien. Er moet echter bij vertrek contant worden afgerekend, een betaalautomaat is niet aanwezig. De dicht bij zijnde geldautomaat bevindt zich in een plaatsje zo'n 15 kilometer terug. We gaan eerste geld trekken en een hapje eten. In Sjigetvar is de betaalautomaat, hoe kan het ook anders, bij de Lidl. We kunnen uit het vertrouwde assortiment onze voorraad weer aanvullen. Uit de geldautomaat trekken we contant het bedrag van 100000 Forint. Het klinkt of je daarmee lang vooruit kunt. In het stadje staat een standbeeld van een van de Ottomaanse sultans die bijna 500 jaren geleden dit plaatsje aan het Ottomaanse rijk toevoegde. Er is een muziek dans festival. Veel jongens en meisjes lopen rond in traditionele kleding. Er zijn dansgroepen uit Turkije, Kroatië en ongetwijfeld uit Hongarije zelf. We eten een hapje, bekijken een kerk, bewonderen de dansgroepen en vetrekken weer in de richting van de camping. De hittegolf Lucifer slaat hier ook met zijn vlammen om zich heen. . De camping ligt bovenop een heuvel en kijkt uit over een klein groen dal. Het zwembad ligt aan het eind van de camping, op zo'n 20 meter van de wagen. Met de grote hoeveelheid alg in het water, de drijvende waterlelies en het natuurlijke waterfilter van het bad, heb je toch meer het idee in een vijver als in een zwembad te zwemmen. Dat idee wordt nog aanzienlijk versterkt toen ik 's avonds alleen in het water zwom en op alle pompe blaeren een groen kikkertje, mij nieuwsgierig aankeek. We hebben besloten hier drie dagen te blijven. Morgen is er een dorpsfeest en zondag spelen de dames de finale voetbal en organiseren Pieter en zijn vrouw een BBQ voor de enkele gasten van deze camping. 's Avonds leidt Pieter ons rond in zijn wijnkelder. De kelder is ondergronds en opgebouwd uit leem. In de kelder staan een aantal plastic vaten met wijn in verschillende stadia. Hij laat ons wat proeven, wij kijken elkaar aan. Na de godendrank van gisteren komt dit spul meer in de richting van azijn. Er is toch een verschil in het resultaat van een goedwillende amateur en een Kroatische professional.
'Nachts wordt ik wakker. Een stevige wind waait door mijn haren. Ik schiet het bed uit, vanuit het dal is een storm opgestoken die gezien het open raam, dwars door de camper waait. Ik sluit het raam, er blijft slechts het gekreun van de camper tegen de beukende wind. Dat kan ons niet deren en snel slapen we verder.

Geschreven door CamperHerman