Roxana en ik zijn als eerste beneden. We hebben prima geslapen. Voor George is het een gewone werkdag, dus we zitten al op tijd aan het ontbijt. Taalkundigen zullen een aardige analyse kunnen maken van ons gesprek dat door elkaar heen in het Spaans, Nederlands, Duits en Engels verloopt. Zo af en toe struikelen we over onze eigen taalkeuze. Rond een uur of negen nemen wij afscheid van elkaar en vertrekken wij naar Ober Ammergau. Vanuit de wijk rijden we richting het zuiden. Al snel gaan we omlaag, steken de Isar over en klimmen aan de andere zijde weer uit het dal. Het verbaast mij dat zo dicht op München, we al direct de eerste heuvels inrijden. Na 10 minuten gaan we weer de snelweg richting Garmisch op. In de verte zijn de Alpen zichtbaar. Een majestueus gezicht. De heuvels worden hoger en steiler. Na een half uur zijn het echte bergen geworden. Na een steile bochtige klim komen we aan op de camping bij OberAmmergau. We kunnen een goede verbinding maken met het netwerk van de camping, naar daar hangt helaas geen internet verbinding aan. Als ik hier bij de receptie iets over zeg is er volgens hen geen probleem en komt het er niet van de router opnieuw op te starten. Helaas weer een voorbeeld van de Duitse afkeer van het Internet. We pakken de fietsen te voorschijn en pedaleren in de richting van het dorp. De camping ligt dichtbij zodat we daar naar enkele minuten al aankomen. We zetten de fietsen op slot en wandelen rond in dit wintersportplaatsje wat ook zomers flink bezocht wordt vanwege zijn bijzondere uitstraling en wandel- en fets mogelijkheden. In Beieren is het lange tijd gebruik geweest de gevels van de woningen te beschilderen. De schilderingen hebben betrekking op de werkzaamheden van de bewoners, maar nog veel vaker worden er religieuze taferelen weergegeven. Soms is er geen niet beschilderd stukje gevel over. De winkels verkopen vooral allerlei vruchten van intensieve handarbeid. Hout-gesneden dieren, gebruiksvoorwerpen, kersstallen, klokken en natuurlijk heiligen beelden. De machine zal er in deze tijd vaak aan te pas komen, maar je kunt je voorstellen hoe vroeger, in dit tijdens de winter totaal afgesloten plaatsje, de bewoners in de lange donkere avonden, bij de warmte van de betegelde kachels, houten voorwerpen sneden. Op een terras gingen we een hapje eten. Tegen de bergwand werd het donker en donkerder. In de verte horen we het gerommel dichterbij komen. Het begint licht te regenen. Plotseling steekt een harde wind op en vliegen de parasols door de straat. We verhuizen naar binnen. De regen, de donder en de bliksem worden intenser. Al snel valt de regen met bakken neer en volgt de donder de bliksem direct op. Na een uurtje is het ergste voorbij, we rekenen af, pakken onze fietsen en rijden terug richting de camping. De camping is, waar onze camper staat, verandert in een klein meer. Slechts wadend door het water kunnen we de camperdeur bereiken. We zien een aantal iets hoger gelegen plaatsen die nog redelijk droog lijken, Ik overleg met de camping eigenaresse die inmiddels bezig is, her en der, putten open te trekken., takken en andere rotzooi te verwijderen, zodat daar het water weer afgevoerd kan worden. In overleg kiezen we een andere standplaats waar we weer met droge voeten de camper in kunnen. De bergtoppen komen weer te voorschijn uit de nevels en het zonnetje laat zich weer voorzichtig zien. De temperatuur is flink gedaald. In de loop van de avond wordt het op deze hoogte zelfs wat kil. De verwarming hoeft nog niet aan, maar de warmte die de boiler afgeeft is aangenaam. Met het donker worden is ook de de rust op de camping weer gekeerd en vallen we in een diepe slaap.

Geschreven door CamperHerman