Roxana heeft vanmorgen nog even geappt met Flori over het tijdstip dat we in Munchen aan komen. We spreken af dat we ons rond 13:00 uur bij hun huis zullen melden. Flori en George zijn twee vrienden van ons. Zes jaar geleden woonden zij in Den Haag en werkte George als minister op de Peruaanse ambassade. Na een aantal jaren terug te zijn geweest naar Lima, is George aangesteld als Consul van Peru voor Zuid Duitsland. Zowel Flori als George zijn blij met de standplaats Munchen. Midden in Europa. Zowel Nederland als Spanje, waar een deel van hun sociale leven ligt, goed bereikbaar. Daarnaast is Munchen een bijzondere stad met een hartelijke bevolking. Sinds Maart wonen zij in het huis waar we ze gaan bezoeken. Na een uurtje rijden zitten we op de rondweg van München, richting Garmisch. We passeren de ene tunnel naar de ander en een half uur later zien wij de afslag Grunewald, een wijk in het zuiden van München. Een mooie rustige wijk, met grote woningen. De camper kunnen we vlakbij goed parkeren. Stukje stoep meenemen, zodat voetgangers er nog langs kunnen en er voldoende ruimte overblijft voor de passerende auto's. We bellen aan, Flori komt naar buiten en opent het hek. We groeten elkaar hartelijk, gaan naar binnen en praten al snel de jaren bij, hoewel Roxana haar de laatste jaren nog een paar maal in Lima heeft ontmoet. In de loop van de middag besluiten we George van het consulaat op te halen en naar het centrum van Münchente gaan. Naar het consulaat met de auto, vandaar met de metro naar het centrum. George ziet er gezond uit. Terwijl wij in vakantiekleren en slippers rondbanjeren zit George onberispelijk in het pak. Colbert uit, stropdas weg en onze uitstraling komt al weer een beetje naar elkaar toe. Honderd uit pratend pakken we de Metro. Als we het station uitkomen staan we voor een van de stadspoorten. Van deze zijn er rond het oude centrum nog een aantal. De tussen gelegen muren ontbreken. Na het passeren van de poort staan we direct in een van de winkelstraten van München, mooie gevels, soms nieuw gebouwd, soms ouder, maar allemaal met een groot stedelijke uitstraling. Na enige tijd arriveren we op het centrale plein, grote fonteinen en de zijkant helemaal in beslag genomen door het 'Nieuwe raadhuis" . Overigens is het nieuwe raadhuis uit de zeventiende eeuw. Op het plein vindt een kleine demonstratie plaats van Pegida, bewapende politie omringd de demonstratie. Een vrouwenstem roept dat de Christelijke Bijbel en de Joodse Thora van ons zijn, de basis van onze cultuur en dat de Koran een boek is van haat en door slechts een man geschreven. Iets verder op staan een aantal dames met kleurige hoofddoekjes dit tafereel te bekijken. Het lijkt er op dat verder niet veel mensen aandacht aan dit gebeuren geven. Gelukkig maar. De terrassen zitten gezellig vol. Toeristen van over de hele wereld dwalen en kijken rond. Rechts achter het plein lopen we het echte middeleeuwse centrum van Münchenin. Een indrukwekkende oude stad. We gaan op weg naar de HofBrau Bierhalle. Je gelooft je ogen niet. Grote zalen met lange tafels en banken. Twee verdiepingen en achter nog een plein vol met lange tafels. Wij vinden een plekje aan een van de tafels en bestellen 4 halve liters bier. Mannen in lederhose en vrouwen in Dirndle kostuum lopen rond en verkopen brood. Om zes uur installeert zich een kapel op het podium en dan begint het spelen van de bierliederen. Ieder optreden wordt beëindigd met het lied "Ëin Prozit". Vanaf dit tijdstip kan er geen halve liter bier meer besteld worden , maar is het minimum glas 1 liter. We bestellen er twee en verdelen deze over onze halve liter glazen. Het zit stampvol, het zit hier altijd vol. Met verbazing kijk ik naar de fijnbesnaarde Japanse meisjes die in hun kleine knuistjes de grote 1 liter bierglazen naar hun strak gestifte lippen brengen. Op tafel voor ze staat een grote schaal dampend varkensvlees. Voorzichtig worden hier plukjes vanaf gescheurd en opgegeten. Een prachtig visuele botsing van culturen. Roxana verblijdt mij nog met een mooi bierglas met de initialen HB sdie overigens niet voor Herman Bode, maar voor Hof Brau staan. We wandelen genietend van de plaatjes en de sfeer verder door de stad, tot we weer terug bij het metrostation zijn. Een half uur later zijn we thuis. Een kleine rondleiding in de camper en daarna nog gezellig napraten bij Flori en George thuis. Wij krijgen een mooie logeerkamer op de tweede verdieping waar we, na drie weken in de camper, van een goede nachtrust in een gewoon bed, genieten. Een heerlijke dag, dankzij de gastvrijheid van Flori en George en zeker ook door de verassend leuke stad München. Een stad waar we even aan hebben mogen ruiken.

Geschreven door CamperHerman