We kwamen vrijdagavond rond half elf aan en de reis verliep vrij soepel. Bij de pinautomaat was wel even een wachtrij en achteraf hadden we beter gewoon euro’s mee kunnen nemen. Die hebben ze namelijk liever hier.

Ik kreeg een appje van een onbekend nummer dat bleek Enji te zijn, de manager van het hotel. Die kwam ons ophalen. Ik gaf aan dat wij zelf een auto hadden, maar het was lastig te vinden zei hij en hij zou voorop rijden.

Nadat wij onze bagage hadden en het geld gingen we op zoek naar het verhuurbedrijf. We zagen er veel behalve die van ons😖. Bleek dat we een stukje moesten lopen en dat dit net aan de rand van het vliegveld lag.

Onderweg kwamen wij Enji tegen en ook het verhuurbedrijf. Wij hebben een upgrade gekregen voor de auto en hier waren wij zeer blij mee. Wij hebben nu een Opel Astra. Alles was geregeld en nu kon de vakantie gaan beginnen!

Lieke reed en de wegen waren prima, totdat wij rechtsaf sloegen. Het was er pikkedonker en een onverharde weg. De auto schokte dan ook soms en viel een keer uit. Toen zag je helemaal goed hoe donker het was en dat we in de middle of nowhere zaten. We moesten omhoog en uiteindelijk over een zeer smalle brug waar de auto net over heen kon rijden, zonder een reling of iets. Oké, het avontuur was begonnen!

Het hotel was prima, alleen het was zo vreselijk warm op de kamer. Nou had ik ook al de hele dag last van hitteaanvalllen. Uiteindelijk ramen open gezet en toch in slaap gevallen.

De volgende dag hebben we een plan de campagne gemaakt. Een route uitgestippeld. Onze volgende stop is Berat en staat op de werelderfgoedlijst. We hadden snel een hotel geboekt voor die avond en zijn gaan rijden. De wegen zijn echt goed te doen en al liet maps.me ons soms in de steek, hebben we Berat bereikt!

Het hotel is net nieuw en uitgehakt in de bergen. Het restaurant ligt een stuk hoger, waardoor je een super mooi uitzicht had. Na de lunch zijn we heel even terug gegaan naar de kamer en besloten daarna naar het kasteel te gaan. Dat zou je kunnen lopen, maar ligt echt heek hoog op de berg en daar hadden we geen puf voor. Dus met de auto op naar het kasteel.

Maps.me stuurde ons richting een heel klein straatje met allemaal keien en dat moest de route zijn. Na wat getwijfel zijn we toch omhoog gegaan. Ik reed en her zweet brak mij al uit. Het was super smal en de auto begon al wat tegen te spartelen. Na een paar minuten zat ik vast. Mijn linker voorwiel kreeg geen grip en ik wist niet meer wat ik moest doen! Het was er onwijs stijl en terug naar beneden laten rollen leek nog de enige optie. Uiteindelijk kwamen er 2 jongens aan die super behulpzaam waren. Gaven tips en ik moest blijven gassen. De auto wilde echt niet en ik rook verbrand rubber. Dit was niet goed. Lieke zei: je doet het hartstikke goed, flink gas geven en rustig draaien. Ik dacht alleen maar hoe dan? Dit gaat niet goedkomen. Die 2 jongens en Lieke zijn gaan duwen, wat ik doodeng vond, want stel de auto rolt naar achter. Gelukkig ging ik met veel geslib van links naar rechts en jawel ook omhoog. Op een recht stuk heb ik de auto stil gezet en wij wilden omkeren en naar beneden gaan, maar de oudste van de 2 stond erop dat wij verder gingen en heeft ons naar boven gereden. Ook bij hem verliep dit niet soepeltjes, dus het lag gelukkig niet helemaal aan mij🙈. Hij vroeg al aan ons: Why this road? Nou ja dat zei Maps.me, wat bleek er was een prachtig geasfalteerde weg naar het kasteel toe. Avontuur genoeg dus hier.

Het kasteel was mooi en het uitzicht zeker de moeite waard. Lieke heeft nog een kleedje voor op tafel gekocht en na de nodige foto’s zijn we weer terug gegaan. Dit keer uiteraard wel over de juiste weg.

Vanmorgen zijn we rond elf uur richting Himarë gereden. Dat is een plaatsje aan de kust in het zuiden van Albanië. We zijn namelijk echt toe aan het strand. De tocht hiernaartoe duurde ongeveer 3,5 uur en was een prachtige tocht. We zijn door een national park, het binnenland en door de bergen heen gereden. Albanië is echt mooi en de mensen zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. Zonder dat ze iets van je willen. Het eten en drinken is ook super goedkoop, alleen de overnachtingen zijn in sommige plaatsen toch wel wat duurder dan we hadden verwacht, maar dat kan ook door het seizoen komen.

We zijn direct vertrokken naar het strand en hebben daar lekker een salade op en nog een uurtje of 2 genoten van het zonnetje en de zee. Het water is lekker verkoelend en kraakhelder. Alleen wel wat minder is dat het kiezelstrand is dus we gaan op zoek naar schoentjes, want onze voeten protesteren een beetje. We blijven hier 2 nachten en gaan dan door naar Gjirokaster. Nu lekker slapen en morgen een hele dag niks doen en op het strand hangen🏖

Geschreven door Anitas.travels