Iedere dag veranderen de plannen zo'n beetje hier. Zo schreef ik eerder dat ik naar Uluwatu zou gaan, maar dat is niet het geval. Karen en ik hebben besloten om richting Amed te gaan. Eindelijk! Hier wilde ik al naartoe voordat ik naar Indonesië toeging.

Na een taxirit van 2,5 uur waren we er dan eindelijk, Amed! We hadden nog geen accomodatie en de taxichauffeur zette ons af bij een Homestay direct aan het strand. De eigenaar was heel enthousiast en wilde ons de kamer laten zien. Ik wilde graag vtv weten wat de prijs van de kamer was, maar daar wilde hij niets over zeggen. Een beetje geïrriteerd liep ik toch maar achter hem aan en toen ik de bungalow op het strand zag raakte ik nog meer geïrriteerd. Dit was werkelijk prachtig, maar ver boven ons budget, dat wist ik zeker. Normaal kost dit 400.000 rp per nacht, maar na wat onderhandelen mochten wij erin voor 200.000 rp! Dat is nog geen €6,75 pppn! Dit was zelfs inclusief ontbijt en verse sap in de middag. We waren zo blij en willen niet meer weg hier! Als je gaat slapen hoor je het geluid van de golven buiten en wanneer je 's ochtends wakker wordt loop je vanaf je terras zo het strand op waar een ligbed voor je klaar staat. Een duik in de zee is je douche 's ochtends. Ik kan hier wel aan wennen😉! Helaas is het maar voor 2 nachten beschikbaar en moeten we daarna op zoek naar wat anders. Mocht je ooit naar Amed gaan ga dan naar Alur Beach Homestay of naar Bubu Homestay. Dat ligt ernaast en is van zijn ouders, maar vergelijkbaar.

Paula is een vrouw uit Australië die al 8 jaar in Azië is. Zij woont en werkt in verschillende landen. Ik heb haar 7 jaar geleden in Borneo ontmoet toen ik daar met Ariëtte op vakantie was. Af en toe hebben wij nog wel eens contact en zij vertelde mij dat haar vriend in Amed woont. Hij werkt hier in een bar, Pacha. Op dinsdag en zaterdag hebben ze daar livemuziek. Wij besloten om daar die avond naartoe te gaan. Toen we aankwamen was er vrijwel niemand, maar het zag er wel gezellig uit. Paula's vriend Kari was al op de hoogte van mijn komst en was ontzettend lief en stelde ons aan iedereen voor. Om negen uur begon de muziek en dit was reggaemuziek, heerlijk! De dansvloer is een soort zandbak dus je hebt het gevoel dat je op het strand staat. Daarna werd ik uitgedaagd voor een potje poolen en ik was natuurlijk dramatisch, maar wat hadden we een lol. We zijn tot diep in de nacht blijven feesten en er gingen aardig wat Bintangs naar binnen. Zoals jullie begrijpen was de volgende ochtend dat niet heel prettig toen ik mijn ogen opende, maar na een duik in de zee en een hele relaxte dag voelde ik mij weer prima.

De dag erna moesten wij dan deze prachtige bungalow verlaten en op zoek naar iets anders. We hebben iets gevonden wat ook direct aan de zee ligt, maar 100.000 rp duurder is per nacht en het ziet er lang niet zo goed uit. We blijven hier 2 nachten en gaan dan terug naar Seminyak. Daar blijft Karen voor haar laatste week en ik ga na 1 nacht door naar Uluwatu (eindelijk!).

Vandaag is onze laatste dag in Amed. We zijn begonnen met genieten van de zon bij het zwembad en daarna hebben we een massage gehad. Het is de bedoeling dat je daar relaxt van wordt, maar mijn masseuse had geen idee wat ze deed. Het leek meer op aaien en ik werd er nogal geïrriteerd van. Dus vroeg ik of het misschien wat steviger kon. Dat kon ze niet dus kreeg ik iemand anders. Nou dat was nog erger! Ik wenste echt dat het uur snel voorbij was. Tot overmaat van ramp ging ze ook mijn hoofd masseren en toen had ze ineens wel kracht. Ze trok keihard aan mijn haar, kneep in mijn wangen en toen was ik het zo zat dat ik heb gevraagd of ze alsjeblieft wilde stoppen en gelukkig deed ze dat!

We hadden besloten om in de middag te gaan snorkelen. Amed is 1 van de beste plekken in Bali om dat te doen zeggen ze, dus we keken hier erg naar uit! Toen wij eenmaal wilden gaan snorkelen was de zee te wild om iets te kunnen zien. Het zat allemaal niet mee vandaag. Dus morgen voordat we weggaan gaan we nog een poging wagen! Hopelijk hebben we dan meer geluk!

Zoals de meeste van jullie inmiddels weten heb ik definitief besloten om langer te blijven. Eigenlijk zou ik over een week naar huis toekomen en dat wordt nu 1 juli. Mijn eindbestemming is Thailand en mijn volgende bestemming wordt zeer waarschijnlijk Borneo en daarna door naar de Filipijnen. Ik blijf gewoon doorgaan met het plaatsen van mijn blogs dus als jullie het leuk vinden kunnen jullie mij blijven volgen! Ik vind het iig super leuk dat jullie allemaal zo met mij meeleven en leuke reacties plaatsen. Kijk ik altijd naar uit! 😘😘😘

Geschreven door Anitas.travels