We zijn nu sinds 3 dagen in Kuta Lombok. Ons oorspronkelijke plan was om na Senggigi gelijk te gaan eilandhoppen, maar de prijs die ze vroegen was belachelijk!

Dus besloten we begin van de middag met de taxi naar Kuta te gaan. Na zo'n 2 uur rijden waren we in Kuta. Onze taxichauffeurs stopte het busje en vertelde ons dat hij niet wist waar ons hotel was en geen benzine wilde verspillen. Dus wij werden vriendelijk verzocht de taxi te verlaten. Ik dacht dat ik ging ontploffen! We hadden namelijk vooraf afgesproken dat hij ons bij ons hotel zou afzetten en meneer wist wel waar dat was. Nou dat was niet het geval. Hij had wat rondgevraagd en niemand wist het dus moesten we het zelf maar uitzoeken. Je kunt verder niks beginnen, dus daar stonden we dan. In de bloedhete zon midden op de dag met zo'n 16 kilo op je rug en nog een paar kilo op je buik.

Een taxi kennen ze hier niet en dus besloten we te gaan lopen. Na een kleine 20 minuten waren we zo bezweet en kapot dat we niet meer verder konden. Gelukkig waren er mensen in de buurt met een scooter en zij wisten waar het hotel was en konden ons een lift geven (uiteraard tegen betaling). Eenmaal aangekomen bleek het een beetje tegen te vallen en het was in de middle of nowhere!

Het zat allemaal niet echt mee en tot nu toe was Lombok niet helemaal ons eiland. De mensen van het hotel hadden een scooter en die konden we huren. Isa heeft geen rijbewijs en niet eerder op een scooter gereden, dus ik was de gelukkige. Zonder scooter ben je hier nergens dus je moet er wel aan geloven. Nou denken jullie misschien waar doe je moeilijk over, maar ze rijden hier als gekken en ook nog aan de linkerkant. Daar gingen we dan, in het begin was het even wennen en best moeilijk om links te rijden, maar dat went redelijk snel. Verkeersregels hebben ze volgens mij ook niet dus dat is makkelijk! De wegen zijn slecht hier dus vooral niet te hard rijden en goed uitkijken. Het was zeker de moeite waard, want we hebben hele mooie plekken gezien en uiteindelijk een nieuwe slaapplek gevonden voor de nacht erna. Alleen wisten we niet meer waar ons hotel was en moesten we in het donker, door modderige bospaden de weg zien te vinden. Thank god voor Google maps, zo hebben we het uiteindelijk kunnen vinden.

De volgende dag gingen we naar ons nieuwe hotel en onderweg ontmoette we Graham. Dat is een man uit Australië die sinds een jaar hier woont. Hij heeft ons een lift gegeven met zijn scooter en we hebben wat gedronken in een super leuk restaurantje. Dit blijkt van een jongen uit Nederland te zijn en dit was zijn droom. Hij is hier sinds 6 maanden en het restaurant is nu 3 maanden open. Super grappig, want zijn moeder woont in Dordrecht. Hoe klein kan de wereld zijn?!

Die middag zijn we naar een mooi strand geweest en 's avonds hebben we wat gegeten met Graham en Danny (vriend van hem) in dat restaurant en vroeg naar bed gegaan, want de dag erna gingen we eindelijk eilandhoppen!

Om acht uur werden we opgehaald en waren we klaar om te vertrekken. We zouden na ongeveer een halfuurtje rijden bij een haven aankomen en vanaf daar verder gaan met de boot naar de eilanden. Na ongeveer een uur rijden vond ik dit toch wel gek en kreeg het gevoel dat er iets mis ging. Onze chauffeur sprak geen Engels dus probeer dan maar eens iets duidelijk te maken. We besloten af te wachten en dan zouden we wel zien. Na zo'n 2 uur rijden stopte we bij een strand en dit bleek Pink Beach te zijn. Nou ik kan je vertellen dit strand was vies, lelijk en alles behalve roze!!! Ja met wat fantasie kon je een klein beetje roze zien (zie foto). We wilden hier niet blijven en vroegen of we dan met de boot naar de andere eilanden toe konden gaan. Nou dat was mogelijk maar dan moesten we extra betalen. We waren er zo klaar mee dat we met gebaren hebben gevraagd of hij zijn baas wilde bellen. Uiteindelijk hebben wij hem gesproken en met veel pijn en moeite werd het dan toch nog geregeld. Alleen zouden we ipv 5 eilanden naar 3 stranden gaan, maar wij vonden het allang prima. Het 1e strand was net een vuilnisbelt dus daar zijn we niet uitgestapt en uiteindelijk kwamen we aan bij Honeymoon Beach. Dit was een prachtig strand en wij hadden dit strand helemaal voor onszelf! We besloten dan ook om hier de rest van de middag te blijven en nergens anders meer naartoe te gaan.

Moe maar voldaan zijn we nu op de terugweg. Ik zit in het busje mijn blog te schrijven en we zijn net op tijd vertrokken, want het regent nu enorm! Vanavond gaan we waarschijnlijk op tijd slapen, want de wekker gaat morgen om 5.15 uur. Er is namelijk een zonsverduistering te zien en dat willen we natuurlijk niet missen!

Ben benieuwd hoe het bij jullie in Nederland is! Xx

Geschreven door Anitas.travels