Pfff wat is dat voor herrie? Oh wacht dat is mijn wekker en het is pas 5.30 uur 😖! Heel even denk ik: "Ik wil slapen". Totdat ik bedenk wat ik zo ga doen en ik ben gelijk klaar wakker. Ik heb er zin in, maar vind het ook onwijs spannend.

Samen met Ellie (een meisje uit Engeland die ik tijdens mijn busreis heb ontmoet) worden we om iets voor zes opgehaald met een tricycle. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming krijgen we wat instructies mee en dan stappen we in een klein bootje. Mijn hartslag gaat al wat sneller en als hij zegt dat we het water in mogen durf ik bijna niet meer. Ik besluit toch te gaan en na nog geen minuut stond ik oog in oog met een 10 meter lange walvishaai. Hij was zo dichtbij en zo enorm groot, maar ook zo vreselijk mooi! Nooit, maar dan ook nooit had ik gedacht dat ik dit zou doen, zou durven. Wat ben ik blij dat ik dit heb mogen zien. Ze zwemmen rustig langs je heen en trekken zich niks van je aan. Ze zijn zo groot en het is inderdaad een combinatie van een walvis en een haai. Prachtig grijs met witte stippen en een enorme bek, maar hij oogt zo vriendelijk. Als je in de boot zit zie je soms een vin boven water en dan is je eerste reactie een haai😳!!!! Totdat je die vriendelijke grote reus van dichtbij ziet, het is geweldig🐋!

De walvishaai op de foto is trouwens een kleinere, want er zaten er op het noemend dat ik er was 8! Ik heb er alleen wel een nare nasmaak aan over gehouden, want in Oslob behandelen ze de walvishaaien niet zoals het zou moeten. Dus mocht je ooit naar de Filipijnen gaan en je wilt deze prachtige dieren van dichtbij zien ga dan naar Puerto Princesa of Donsol. Voor mij was dit helaas niet mogelijk, want toen ik in Puerto Princesa was, was het hier Election Day. De dag dat iedereen gaat stemmen en alles is dan dicht. Je ziet ook overal aanplak biljetten hangen van diegene op wie je kunt stemmen en sommige straten zijn versierd. Donsol was helaas zo ver weg voor mij dat ik dan 3 dagen kwijt was om te reizen. Ik had de verhalen over Oslob wel gehoord en daarom heb ik vooraf contact opgenomen met de organisatie en zij vertelden mij dat ze niet meer mogen voeren en strenge regels hebben ingevoerd. Ik wilde dit met eigen ogen zien en toen ik er was, was het redelijk oké, maar na mij kwamen er tientallen (misschien wel honderden) mensen en dit bleef maar doorgaan. Dus ik ben er niet zo zeker van dat dit zuivere koffie is en zal het niemand aanraden. Ondanks dat was het een fantastische ervaring en was ik blij dat ik zo vroeg was en met niet zoveel mensen.

Na het snorkelen met de walvishaaien gaan we gelijk door naar een grote waterval. We moeten zo'n 35 minuten met de tricycle rijden en daarna komen we aan bij een flinke waterval met in totaal 6 levels. Ieder level bereik je in ongeveer een minuut of twee en het water is heerlijk koel en onwijs blauw. Weer een heel andere tint dan de zee. De klim was af en toe een beetje ongemakkelijk, want het was best glibberig af en toe, maar ik ben er met weinig kleerscheuren vanaf gekomen en dat is al hele wat met mijn onhandigheid 😜! Ik moest alleen op mijn kont naar beneden en dat schuurt nogal kan ik je vertellen, dus ik heb heel charmant schaafplekken op de billen😳! We zijn een uurtje bij de waterval geweest en toen moeten we snel terug ik moest namelijk om 12 uur op de boot zitten naar Bohol.

Onze tricycle driver bleef lief op mij wachten toen ik mijn tas in ging pakken en hierdoor kon ik zo door naar de boot. Er lag een hele simpele boot te wachten en de rit duurde zo'n 2,5 uur en koste mij 1.000 peso's (€20,-). Het reizen is hier redelijk duur, duurt lang en gaat niet even gemakkelijk, maar is wel de moeite waard.

Eenmaal aangekomen op een prachtig strandje moest ik op zoek naar een slaapplek. Dus heb ik een klein halfuurtje rondgelopen met mijn zware backpack in de bloedhitte en uiteindelijk een leuk hostel gevonden.

Ik ben helemaal gesloopt van al het reizen, alles doet zeer en daarom neem ik een heerlijke massage. Na de massage besluit ik op het strand wat te eten en mezelf te trakteren op een lekkere maaltijd. Dit wordt wiener schnitzel met patat en sla😋! Ik krijg alleen 3 schnitzels, een bak sla waar je u tegen zegt en een berg patat. Ik kan de helft nog niet eens op. Aan mijn tafel komen 2 schattige meisjes staan met een gitaar en beginnen te zingen: I wanna be a billionaire so fucking bad! Ik kan ze niet negeren, ze zijn te lief en ik vraag of ze honger hebben. Ze waren uitgehongerd en ik vroeg ze of ze bij mij wilden komen zitten. Ze hebben de rest van mijn maaltijd helemaal opgegeten en lieten geen kruimel liggen. Ik heb nog wat water voor ze besteld en ze waren mij zo dankbaar. De ober had nog 2 ijsthee over en die meiden mochten die hebben en dat ging in 1x op. Dit was hun geluksdag zeiden ze, hoe lief❤️?!

Op dit moment voel ik mij dan ook zo dankbaar en gelukkig! Ik ontmoet fantastische mensen en doe dingen waarvan ik alleen maar kon dromen. Ik kom op de meest geweldige plaatsen en ik overtref mezelf iedere keer weer. Ik moet wel een ander mens zijn als ik terugkom door deze ervaring. Ik val dan ook met een glimlach op mijn gezicht in slaap.

Weer gaat die vervelende wekker alleen nu is het om 8.00 uur. Ik zou nog wel uren kunnen slapen. Mijn lichaam voelt aan alsof er een vrachtwagentje of tien overheen hebben gereden. Ik sleep mezelf uit bed om snel te ontbijten en mijn spullen te pakken. Vandaag heb ik namelijk een drukke dag op de planning staan. Een eilandtour door Bohol. Ik ga vandaag met een aantal andere mensen de hoogtepunten van Bohol ontdekken. Ik ben benieuwd!

We zijn bij onze eerste stop aangekomen. Zachtjes fluister ik: Schatje doe je oogjes eens open, laat eens zien hoe mooi je bent! Ik hoop dat het helpt. Alsof hij mij gehoord heeft opent hij zijn prachtige grote ogen! Ik heb het hier over de kleinste primaat van de wereld de tarsier ook wel spookdiertje genoemd. Ze leven 's nachts en hier in Bohol is een reservaat waar ze 8 van deze schatjes hebben. Ze zijn onwijs klein, kleiner dan mijn hand en hebben super grote ogen. Ze zijn ook heel gevoelig dus moesten we erg zachtjes zijn. Hun ogen draaien niet, maar hun kop kan daarentegen wel 180 graden draaien. Ze zijn met uitsterven bedreigd, dus het is goed dat ze een reservaat hebben hier. De opbrengst die ze krijgen van de entree gaat ook volledig naar dit programma toe.

Na een rit van een uur zie ik grote ronde heuvels om mij heen opduiken en dat betekend dat we bij onze volgende bestemming zijn: Chocolate Hills! In totaal zijn er 1.268 van deze heuvels op zo'n 50 vierkante km. De heuvels danken hun naam aan de bruine kleur die ze tijdens het droge seizoen hebben en daarom op chocoladeheuvels kijken. Persoonlijk vind ik het meer grote molshopen, maar je moet het gezien hebben natuurlijk! De hoogste heuvel bereik je via een trap met 214 treden, wat mijn benen erg leuk vonden om te beklimmen. De trap is net zoals in de koopgoot alleen dan met hele kleine treden, heerlijk dus😜! Het uitzicht is mooi, maar niet waanzinnig.

Daarna stoppen we bij een hangbrug over een rivier. Je hebt 2 bruggen van bamboestokken 1 voor de heenweg en 1 voor de terugweg. Dat ding voelt erg onstabiel en gammel aan. De stokken zijn zo dun dat je je niet kunt voorstellen dat het veilig is, maar ik ben er nog! Als je eroverheen loopt heb je het gevoel dronken te zijn omdat je slingert en zo beweegt, maar het was wel leuk om te doen.

Daar hing ik dan als een soort superwomen aan een zipline op 120 meter hoogte en het was super! Ik had een onwijs mooi uitzicht en genoot van elke seconde. Je vloog over de rivier en het ging natuurlijk veel te snel weer voorbij! Ik zou zo nog een keer gaan. Gelukkig was ik in staat om het te filmen en kan ik nog een keer genieten.

Nu gaan we lekker lunchen op een boot en ondertussen varen we over de Loboc rivier. De lunch is oke en er is live muziek. Ondertussen worden we nog getrakteerd op een optreden van een aantal locals en genieten we van een prachtige omgeving. Daarna poseer ik nog met een python en dan is het tijd om terug te gaan.

Ik ben helemaal kapot en ga vanavond eten en slapen! Heel misschien ga ik morgen vroeg nog met een man en een meisje uit mijn hostel mee op een boottocht op zoek naar dolfijnen, maar dat hangt ervan af hoe laat mijn boot naar Siquijor vertrek.

Keep you posted✌️

Geschreven door Anitas.travels