Sorry, het is een heel lang verhaal, maar ik heb hier zoveel gezien en meegemaakt. Ik hoop dat ik jullie een klein beetje mee kan nemen naar deze prachtige plek. Ik wil dit nooit meer vergeten!

Maandag 18 april:
Heb je dat gevoel wel eens gehad dat je ergens naar kijkt en denkt god wat is het mooi, maar als je er over gaat nadenken blijkt het eigenlijk heel lelijk te zijn? Dat gevoel heb ik nu op dit moment!

Vanmorgen ben ik om 6.00 uur opgehaald en richting het busstation gegaan met de taxi. Toen ik daar aankwam was ik direct geïrriteerd. De mensen die mij kennen weten dat ik geen ochtendmens ben en dat ik ook niet vrolijk word als mijn wekker om 5.15 uur afgaat. Zeker niet als je pas om een uur of 1 bent gaan slapen. Al met al wilde ik de taxichauffeur gaan betalen en op dat moment werd mijn portier opengetrokken. Staan daar 3 van die mannetjes die mij een ticket willen verkopen. Daar was ik niet van gediend en toen heb ik het portier weer hardhandig dichtgetrokken. Uiteindelijk moest ik toch uitstappen en liepen ze allemaal achter mij aan al roepend dat ik bij hen een busticket moest kopen. Ik heb gevraagd bij welk kantoor ze werkte en zei: "mooi dan koop ik daar iig niet mijn ticket!". Dat heb ik ook echt niet gedaan 😜!

Ik ben de enige buitenlander in de bus en zit hier nu al een uurtje of 5 in en heb nog zo'n 2 uur te gaan. In het begin dacht ik: oh mijn god dit wordt een vreselijk lange rit! De bus rijdt namelijk nogal door en ik schud alle kanten op, maar de laatste 2 uur gaat het beter. Aan het begin van de rit werden ook pilletjes tegen reisziekte uitgedeeld en ik snap nu wel waarom 😂.

Om terug te komen op mijn eerste stukje, ik heb dus een rotgevoel van wat ik om mij heen zie. Overal waar ik kijk is het prachtig groen, kilometers ver! Enorme mooie en grote palmbomen zie ik. Het is een indrukwekkend gezicht om dit zo te zien. Alleen zie ik dit al urenlang en alleen maar. Jullie denken misschien wat zit je nou te zeuren, dat is toch prachtig! En dat was mijn allereerste geachte ook, alleen weet ik dat hier eerst een enorm indrukwekkend regenwoud stond en dat dit allemaal is gekapt om ons te voorzien van palmolie. Van wat ik zo zie is het probleem nog groter en erger dan ik dacht en ik denk ook erg toegenomen in de afgelopen jaren. Ruim 7 uur lang heb ik niks anders gezien dan palmolie plantages. Ik ben daar best van geschrokken. Het maakt mij boos en verdrietig! Al die dieren en planten die met uitsterven worden bedreigd en bijna niemand die er iets om geeft. Zeker hier in Borneo leven veel planten en dieren die nergens anders op de wereld voorkomen en straks dus gewoon niet meer bestaan! Ik snap ook dat de mensen hier geld moeten verdienen en dit hun grootste bron van inkomen is, dus het is een dubbel gevoel.

Na 6,5 uur in de bus te hebben gezeten werd ik langs de weg eruit gezet en zou ik opgehaald worden door een chauffeur. Ik zag niks of niemand en het was super warm. Daar stond ik dan in de middle of nowhere! Ik zag een soort parkeerplaats met een overdekte plek en besloot daarheen te lopen. Ik verblijf de komende dagen bij Osmans Homestay en gelukkig kon ik Osman een sms sturen. Hij stuurde terug dat ik nog een klein uurtje moest wachten, want de kinderen werden uit school gehaald😳!

Gelukkig was het echt een klein uurtje en niet langer. Na een tocht van zo'n 45 minuten kwamen we eindelijk aan bij de rivier. Osmans vrouw was op mij aan het wachten en na een boottocht van 10 minuten waren we er.

De Homestay zit exact naast de plek waar ik 7 jaar geleden verbleef, dus dat is wel heel toevallig. Het is een ruim huis waar Osman met zijn vrouw en 6 kinderen woont. Zij hebben 4 simpele kamers met een ventilator waar je met 2 personen in kunt slapen. Zijn vrouw maakte direct een heerlijke lunch voor mij en ik voelde mij ontzettend welkom.

Ik vertelde Osman dat ik hier 7 jaar geleden ook was en hij vroeg mij of ik vond dat het veranderd was. Dus vertelde ik hem dat ik zo geschrokken was van de vele palmolie plantages en dat dat 7 jaar geleden nog niet zo erg was. Ook is de rivier super bruin. Het water is nog smeriger dan in de Amazone en er drijft een hoop afval in. Osman vertelde ons dat de mensen zich ernstige zorgen maken, want er is nog maar een hele dunne strook regenwoud over en zoals het er nu uitziet is binnen 20 het hele regenwoud weg. Hij vertelde ook dat hij het heeft opgegeven om zich er tegen te verzetten of de schuld bij iemand neer te leggen, omdat het kansloos is. De Chinezen kopen alles op branden het plat en beginnen er bungalows of palmolie plantages op. Ik probeer dit alles van mij af te zetten en toch gewoon volop te gaan genieten de komende dagen.

Na de lunch gingen we op pad. Er is nog een koppel uit Engeland en een jongen uit Amerika. Ik kon bijna niet meer wachten om te vertrekken en ons doel was om de olifanten te spotten. Daar gingen we dan! Al snel zagen we de eerste vogels en een paar neusapen, de olifanten zaten ver weg, dus we moesten door. En ja hoor na een ruime tijd varen zagen we een olifant in de rivier zich wassen. Hij was zo dichtbij, dit was fantastisch! Osman wilde graag nog wat verder weg, want hij had het gevoel dat er verderop nog meer moesten zijn. Hij had gelijk. We zagen een enorme groep olifanten🐘, wel een stuk of 20 op nog geen meter afstand van onze boot. Ze waren aan het eten en gingen op het gemak door. Kippenvel over mijn hele lichaam, wat was dit bijzonder! Het emotioneerde mij, maar ja kan moeilijk gaan janken daar in die boot al scheelde het niet veel 😂! Je hoorde ze kauwen en ik kon ze bijna aanraken! We zagen enorme grote olifanten die zo'n 50 jaar oud zijn en we zagen een piepkleintje van 2 maanden oud en heel veel daar tussenin. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Na een halfuur moesten we echt aan de terugweg beginnen, want in het donker is het niet te doen om terug te gaan.

Op de terugweg zagen we veel verschillende soorten neushoornvogels, waarvan 1 die bijna uitgestorven is. Osman heeft deze vogel 5 jaar geleden voor het laatst gezien! Helaas heb ik geen foto kunnen maken, omdat hij er vandoor ging. Dus gingen we verder en ja hoor daar waren ze dan, de neusapen! Springend/vliegend van tak naar tak. We zagen een enorm mannetje die zijn rode chili aan ons showde (zie foto😜)! Helaas moesten we echt terug, want het werd snel donker. Gelukkig heb ik nog een dag!

Toen we terugkwamen had Osmans vrouw weer een heerlijke maaltijd voor ons bereid en na het eten zette Osman een dvd voor ons op waar hij samen met de Britse bioloog David Attenborough In te zien is! Hij heeft namelijk heel veel werk voor de BBC gedaan als gids. Deze man is werkelijk fantastisch! Hij ziet de dieren al vanaf meters afstand, hij heeft laser ogen 👀 denk ik!

Ik ben nu helemaal op dus ga lekker slapen. Morgen gaan we namelijk om 6.00 uur weer op pad, dus ik moet vroeg op!

Dinsdag 19 april:
Om 5.45 uur ging de wekker. Ik had redelijk goed geslapen. Ben alleen een keer wakker geworden omdat ik het koud had! Dat is nog niet eerder gebeurd zonder airco, naar beter dan dat het te warm is. Is was direct wakker en had onwijs veel zin om op pad te gaan.

We gingen flink ver de rivier op, maar nu naar de andere kant. We zagen direct de neusapen en nog een aantal andere soorten waarvan ik de naam niet meer weer. Verder hebben weer veel soorten neushoornvogels gezien. Er zijn er 8 en volgens mij hebben we ze nu allemaal gezien.

Ons doel was de Orang Oetan te spotten en dit is ook mijn hoofddoel hier. Helaas is dat niet gelukt. Wel hebben we otters gezien. Ook deze had Osman al meer dan een jaar niet meer gespot, dus we boffen echt enorm! We kwamen nog een paar grote krokodillen en hagedissen tegen en veel verschillende vogelsoorten. De krokodillen zijn extreem agressief hier. Een vriend van Osman is een tijdje terug gedood door een krokodil en een andere vriend zijn hand is afgebeten. Dat is een maand geleden gebeurd en hij ligt nog steeds in het ziekenhuis. We hebben hier een foto van gezien en zijn hand hing aan de rest van zijn arm😱! Dus vooral rustig in die boot blijven zitten en niet het water in gaan!!!

Na de boottocht hebben we ontbeten. Het stelletje uit Engeland ging er weer vandoor en Osman ging met de Amerikaanse jongen eten inslaan en pinnen. Dus ik bleef lekker hier relaxen. Na een douche ben ik gaan zitten genieten van het uitzicht. Toen Osman weer terug en had hij Jesper opgehaald, die jongen uit NL die ik al eerder had ontmoet. Dat is wel gezellig kan ik iig een beetje kletsen.

We hebben net geluncht en zijn aan het wachten voor onze volgende tocht. Die gaat naar een grot, Gomantong Cave. We hopen de Orang Oetan te zien en tegen zonsondergang komen alle vleermuizen uit de grot. Dit hebben Ariëtte en ik destijds ook gezien in the Deercave en het was een spectaculair gezicht! Ik ben benieuwd.

Voordat we weggingen gingen we nog even zitten en terwijl ik ging zitten zakte ik zo door de stoel heen 🙈😂! Ik schaamde mij dood en het ging ook nog eens in een soort slowmotion. Chris en Jesper vielen bijna van hun stoel af van het lachen en ik liep met het schaamrood op mijn kaken en de gebroken stoel naar binnen. Gelukkig gebeurt dit regelmatig vertelde ze mij en keek ze hier totaal niet van op, fieuw😅! Ik was dus op het puntje van de stoel gaan zitten en het zijn van de gammele plastic dingen, dat vindt de stoel dus niet leuk!

Samen met Chris (die jongen uit Amerika) ging ik naar de grot. Ik was een beetje teleurgesteld, want de grot was niet echt groot en ook niet spectaculair. De weg er naartoe was ook 2 minuten en daar zouden we zeker geen Orang Oetan vinden.

We gingen de grot in en ik was totaal niet voorbereid op een toch naar een grot dus ik had geen zaklamp bij mij en ook geen schoenen. Ik mocht gelukkig schoenen van Jesper lenen, die zijn wel iets te groot, maar beter dan niks! Daar gingen we dan. Lopend over een dikke laag zwaluw- en vleermuizenpoep en pis. Er schoot ook er steeds van alles weg. De gids scheen een lichtje bij en ik zag ratten en honderden kakkerlakken wegschieten 😱😱😱! Oké, ik was heel blij dat ik schoenen aan had. Vervolgens voelde ik steeds druppels op mij en ik begon mij vaag te herinneren wat dit was, namelijk vleermuizen poep en pis, gatverdamme. Het stonk ook vreselijk in de grot en ik was blij dat ik naar buiten toe kon.

Wat een smerige plek is dit! Er is zelf een huisje in de grot waar mensen de wacht houden en slapen. Ik begrijp niet hoe ze dat volhouden. Er leven namelijk redelijk wat mensen op de grot. Ze verzamelen zwaluwnestjes en verkopen deze. Hoer maken de mensen dan weer een soort soep van om op te eten.

Onze gids vertelde ons dat we nu omhoog gingen klimmen om vanaf boven de vleermuizen uit de grot te kunnen zien komen. Ik keek omhoog en zag een immense berg die super steil was. Op de foto zie je de grot en dan bovenin een gat, nou daar moesten wij naartoe! Waarschijnlijk zag de gids dat ik er niet zoveel zin in had dus zei hij dat de kans om Orang Oetans te zien onderweg ook groot is. Ik was meteen om en wilde omhoog 😄!

Mijn god wat een klim was dat. Zelfs de gids wist op een gegeven moment niet meer hoe we verder moesten. Overal lagen takken, rosten en blaadjes. Het was bijna niet te doen en je moest goed uitkijken. Af en toe had je een steile trap of een touw, maar verder was er geen weg te bekennen. We waren nog niet eens halverwege en het zweet droop van mijn lijf. Ik was er klaar mee en kon mij ook niet voorstellen hier de apen te zien. Alleen wil ik nooit opgeven, dus ging ik "vrolijk" verder. De weg werd echter steeds steiler en slechter.

Ik was bijna op het punt aangekomen dat ik zei ik kap ermee toen de gids de volgende magische woorden sprak: This is your lucky day! En of het dat was. Daar zaten ze een vrouwtje met een baby en een ander vrouwtje😍😍😍! Ik probeerde dichterbij te komen en stond op zo'n 3 meter afstand. Ze verstopte zich wel achter de blaadjes dus het was lastig om vast te leggen op foto, maar Jezus wat was ik blij❤️! Hier kwam ik voor, dit was mijn droom, dit wilde ik zien en het is gelukt!

Ik kan jullie niet vertellen hoe bijzonder het is om oog in oog te staan met deze mensenaap🐵🐒! Deze aap die met uitsterven wordt bedreigd, zat zo dichtbij mij en is zo ontzettend mooi. Nergens anders ter wereld is het mogelijk om dit mee te maken en de vorige keer is het niet gelukt om ze in het wild te zien alleen in het opvangcentrum. Dus je moet ook echt heel veel geluk hebben. Dit is zo puur en ik denk dat het over een aantal jaar misschien helemaal niet meer mogelijk is om deze prachtige dieren in het wild te zien.

Het zijn net mensen. De manier waarop ze bewegen, hun ledematen, de uitdrukkingen in het gezicht. Dat baby'tje die zich vastklampt aan zijn moeder en veiligheid en warmte zoekt. Dit is 1 van de hoogtepunten in mijn leven denk ik. Sinds mijn vorige trip in Borneo voel ik mij erg verbonden met deze apen en daarom ben ik uitzinnig van blijdschap nu! Ik draaf waarschijnlijk door, maar zo gelukkig als ik nu ben ben ik in een lange tijd niet meer geweest. Gelukkig lieten ze zich op het laatst toch nog even aan ons zien en heb ik mooie foto's en een filmpje kunnen maken. Dit ga ik nooit meer vergeten!

Helaas moesten we verder door naar boven klauteren en gek genoeg ging dat een stuk makkelijker nu😉! Boven werden we getrakteerd op een mooi uitzicht en nu is het wachten op het moment dat de vleermuizen de grot uitkomen.

Normaal komen de vleermuizen zo rond 17.30 uur de grot uit en soms iets eerder. Alleen vandaag lieten ze op zich wachten. Rond 17.45 uur hoorden we het kletteren van de vleugels en ja hoor daar waren ze. Duizenden, misschien wel een miljoen vleermuizen, komen uit de grot. Ze vlogen vlak boven ons hoofd net als de grote roofvogels die wel trek hadden in een lekker vleermuisje. Doordat je nu van bovenaf de vleermuizen zag vertrekken was dit een heel ander gezicht dan bij The Deercave destijds, maar zeker ook indrukwekkend. Na zo'n kwartier te hebben gekeken naar de oneindige stroom vleermuizen moesten we echt gaan. De tocht naar beneden is een pittige klim en we moeten voor het donker beneden zijn.

De terugweg was nog pittiger dan heenweg, omdat je snel uit kan glijden, maar gelukkig waren we terug voor het donker begon te worden.

Ik ben nat van het zweet, zit onder de zwaluw en vleermuizen poep en pis, stink een uur in de wind en het kan mij allemaal niks schelen. Ik loop met een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht en die gaat voorlopig niet weg. Mijn missie hier is meer dan geslaagd.

Ik ga zo lekker douche, eten en daarna heerlijk slapen! Morgenochtend ga ik als het kan nog 1 boottocht maken en daarna neem ik de bus terug naar Kota Kinabalu!

Woensdag 20 april:
5.45 uur de wekker gaat. Dit keer gaat het wakker worden war lastiger. Ik heb een beetje pijn in mijn bovenbeen van gisteren. Met het naar beneden gaan viel ik bijna en daarmee heb ik denk ik een spier verrekt. Ik voel de drang om verder te slapen en ik bed te blijven liggen, maar dan bedenk ik mij dat dit misschien wel de laatste keer in mijn leven is dat ik deze tocht kan maken en sta op.

Tijdens onze tocht zien we verschillende apen, waaronder de neusapen. Ook de vogels zijn druk in de weer terwijl de zon langzaam opkomt. We zien een paar grote krokodillen in het water op de loer liggen en wat hagedissen. We hadden gehoopt op nog meer Orang Oetans, maar helaas...

Toen we terug waren moesten we snel ontbijten omdat 2 andere gasten de bus moesten halen. Ik ga ook weer met de bus terug richting Kota Kinabalu, maar die vertrekt pas om 10.30 of 11.00 uur. Ik zit nu bij het busstation te wachten in een klein eettentje met een lekkere ijsthee voor mijn neus. Over een uur komt de bus en zal ik zo'n 5 uur moeten rijden.

Ik stap uit bij het National Park van Kota Kinabalu en slaap hier 1 nacht. Hopelijk zie ik dan de Rafflesia bloem, dit is de grootste bloem ter wereld. Hier kan ik ook de Mount Kinabalu zien. Deze berg is 4100 meter hoog en kan je beklimmen alleen zijn de prijzen bizar hoog. Je betaalt tussen de €300 en €400 voor 2 dagen en 1 nacht. Dus dat ga ik niet doen.

Al met al kijk ik terug op een paar geweldige dagen. Osman is een hele bijzondere man. Hij maakt heel de dag grappen, is super druk en zingt continu. Soms is het wel eens irritant, maar over het algemeen een groot vermaak. Mocht je ooit besluiten deze kant op te gaan, ga dan naar hem! Voor de overnachtingen (incl. 3 maaltijden), tours, busreizen en taxi's was ik in totaal €130 kwijt en dat is echt super goedkoop! Het was het geld dan ook meer dan waard!!!

Hopelijk zijn jullie niet halverwege afgehaakt bij mijn lange verhaal 😉!

Tot snel💛

Geschreven door Anitas.travels