We zijn er hoor, de Gili eilanden. Na een boottocht van een kleine 2 uur. Kwamen we aan op Gili T. Ons hotel bleek aan de andere kant van het eiland te zijn en de enige manier om daar te komen is met paard en wagen. Ze hebben hier namelijk verder geen verkeer, alleen fietsen. Wat een hel is dat. Je gaat dwars door de modder en schud alle kanten op. Een botsauto is er niks bij. Buiten dat is het natuurlijk ook extreem zielig voor dat paard.

Ons hotel ziet er goed uit. Ligt aan het strand, alleen dus ver weg van alles. 's Middags zijn we gelijk naar het strand gegaan. De zee was iets minder dan ik had verwacht. Er lagen namelijk allemaal stenen en stukjes koraal. Alleen zag je dat niet, want ze hebben dezelfde kleur als het zand. Dat deed verdomd zeer aan je voeten en uiteraard, jullie kunnen het misschien wel raden, viel ik weer over een steen zo plat in de zee. Het water was daar misschien maar 50 cm diep. Met als gevolg nog meer blauwe plekken, een kapotte teen en een zeer botje bij mijn teen. Ik heb die onhandigheid echt van mijn moeder (sorry miem).

Aan het einde van de dag hebben we een paard en wagen laten komen en zijn we naar de andere kant van het eiland gegaan. Je komt dan in zo'n andere wereld terecht! Overal zie je mensen, cafés, bars en clubs.

Op aanraden van het hotel zijn we ergens gaan eten en dat was erg leuk. We zaten aan het water en hadden uitzicht op de zee en Lombok. Die Indonesische mannen trekken werkelijk waar alles uit de kast om je te versieren. Ze maken een ring voor je, vouwen rozen van servetjes, proberen je te porren voor een kampvuur en het kijken naar de schildpadden😂. Er was er zelfs 1 die allerlei goocheltrucs liet zien en hij was eigenlijk heel goed. Hij veranderde een briefje van 20.000 in een briefje van 2.000 en daarna veranderde hij het weer terug. We zaten er met ons neus bovenop en hebben geen idee hoe hij dat deed! We hebben iig heel veel gelachen.

Daarna zijn we in een andere kroeg beland en daar trad een hele goeie band op. Je mocht verzoeknummers aanvragen en dat hebben wij uiteraard heel veel gedaan 😉! Vervolgens zijn we naar nog een aantal barretjes geweest en toen begon de ellende, we moesten weer terug. Met paard en wagen. Het had keihard geregend, dus de modderweg was veranderd in een soort modderriviertje. Met diepe kuilen. We werden helemaal door elkaar geschud en na een aantal biertjes is dat niet heel erg prettig. Gelukkig hebben wij een sterke maag dus dat was geen probleem voor ons. Beetje minder was dat ik bijna geen lucht meer kreeg, dichte neus had en zere ogen. Ik ben namelijk enorm allergisch voor paarden, maar ik kom er niet onderuit om er in de buurt te komen, want anders kom je niet bij je hotel.

Deze ochtend hebben we alles op ons gemak gedaan en zijn toen richting de haven gegaan. Om naar Gili Meno te gaan moet je met de boot. Dit is met de fastboat 100.000rp en dan doe je er 5 minuten en met de slowboat betaal je 35.000rp en duurt het 20 minuten. Wij hebben voor de laatste optie gekozen. Dan vertrek je om vier uur en dat is beter, want nu regent het heel erg en zijn er best flinke golven. Misschien is het dan weer wat rustiger.

Nu lekker even lunchen!

Geschreven door Anitas.travels