Na een uurtje vliegen was ik in Yogyakarta (Yogya). Je zag direct hoe anders het hier is. Het klimaat is anders. Het regent hier veel meer en het is wat grauwer. Ook de cultuur is anders. 90% van de bevolking is moslim, dus hoor je bijna overal wel de geluiden van het bidden.

Na een taxirit van 30 minuten kwam ik aan in mijn hostel, Good Karma. Wat ziet dat er goed uit! Ik denk dat dit het beste en leukste hostel is waar ik tot nu toe ben geweest. Het is pas 7 weken open, dus alles is nog nieuw en fris. Het is super leuk ingericht en de eigenaar en de andere mannen die hier werken zijn heel relaxt.

Bij aankomst maakte ik kennis met de andere gasten en zo leerde ik ook Merel kennen, een meisje uit NL. Doordat ik maar 2 dagen de tijd heb hier besloot ik gelijk een excursie naar de Borobudur en Prambanan te boeken. Merel wilde daar ook naartoe dus besloten we samen te gaan.

De volgende ochtend ging om 4.15 uur onze wekker. Oef dat was wel erg vroeg, maar ja je moet er iets voor over hebben. Nadat we nog andere mensen hadden opgepikt arriveerden we rond iets voor 6.00 uur bij de Borobudur. Om 6.00 uur gaat alles open. Als je de zonsopkomst wilt zien moet je nog eerder weg en via een hotel naar binnen. Dat is alleen ontzettend duur en doordat het vrij bewolkt is de hele week adviseerde Luppa (de eigenaar) ons om dit niet te doen. Waarschijnlijk zouden we de hele zonsopkomst toch niet zien.

Daar gingen we dan. Ik heb natuurlijk veel foto's gezien en op tv zie je de Borobudur wel eens voorbij komen, maar toch is het anders als je het in het echt ziet. Als je beneden staat oogt het immens groot en eenmaal helemaal bovenin voelt het een stuk kleiner aan dan ik had verwacht. Heel gek is dat.

De Borobudur is de grootste boeddhistische tempel ter wereld en heeft 9 etages en 400 stoepa's (dat zijn die soort klokken/bellen). In iedere stoepa zit een Boeddha. Eenmaal bovenin sta je op 40 meter hoogte, dit lijkt overigens meer. De onderste 6 etages zijn vierkant en de bovenste 3 zijn rond. De Borobudur staat op de UNESCO werelderfgoedlijst.

Doordat wij zo'n beetje de eerste waren hadden we de tempel bijna voor onszelf en dat was zo mooi en bijzonder! Het was al erg vochtig en warm zo vroeg in de morgen en er is geen schaduw. Als je later op de dag gaat is het denk ik bijna niet te doen.

Eenmaal boven aangekomen heb je een prachtig uitzicht over de bergen, de groene rijstvelden en de vele bomen. Met de zon die net opgekomen was en nog wat nevel gaf dit een fantastisch uitzicht! Het is zo bizar hoe ze dit hebben kunnen maken. Alle stoepa's zijn gelijk en er zijn zo bizar veel details in de tempel dat je er gewoon niet bij kunt hoe dit mogelijk is. Als je hier over nadenkt wordt deze tempel nog bijzonderder.

Ik heb heel erg de tijd genomen om alles in mij op te nemen. Heb even gezeten en genoten van het prachtige uitzicht. Er waren een aantal mensen aan het bidden en ook dit ritueel is heel bijzonder om te zien. Je moet iedere etage 7 keer rondlopen en met de klok mee. Dit moet je zelf eigenlijk ook doen alleen wist ik dat niet en ik ben dus ook de andere kant opgelopen😁. Het is zo'n rustgevende plek en ik wilde hier altijd al graag naartoe en ben ontzettend blij dat ik ervoor heb gekozen om toch nog naar Java te vliegen. Ik had dit echt niet willen missen!

Eenmaal beneden aangekomen werd ik zelf ineens een soort van attractie en heb ik een hele fotosessie moeten ondergaan. Zittend voor de tempel ging de ene na de andere Aziaat met mij op de foto. Dat blijf ik toch maar een raar iets vinden hoor. Bij Merel is het nog erger. Zij is hier pas een week dus haar huid is nog lichter en zij heeft hele blauwe ogen en blond haar, dus een hele verschijning hier! Die kan voorlopig nog wel blijven poseren ben ik bang.

Na de fotosessie hebben we ontbeten en gingen we door naar de Prambanan. Dat is het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex van Indonesië en staat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst. Er zijn 3 hoofdtempels en de grootste is 47 meter hoog. Die zijn gewijd aan Shiva, Brahma en Vishnoe. In de torens vind je kamers met beelden van de goden. Ook hier komen de mensen speciaal naartoe om te bidden.

De torens zien er nooit uit en ook hier zie je onwijs veel details. Het was mooi om te zien en leuk om er geweest te zijn, maar na de Borobudur vond ik dit niet zo indrukwekkend meer. We waren hier dan ook vrij snel uitgekeken.

Eenmaal aangekomen in het hostel hebben we niet veel meer gedaan. We waren ook best moe en hebben gerelaxt. De volgende dag hebben Merel en ik een scooter gehuurd en zijn we Yogya gaan verkennen. Luppa had ons verteld dat er niet ver van ons hostel een wijk is met veel "street art" (graffiti). Dit is 1 van zijn favoriete plekken hier en dus besloten we daar naar op zoek te gaan. In het begin konden we het niet vinden en moesten we zoeken naar een beetje graffiti, maar toen we eenmaal dieper de wijk in gingen vonden we de kunstwerken. Het was echt heel gaaf gedaan. En sowieso ook bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven. Je komt namelijk echt op plaatsen waar je anders niet was gekomen. Van al het rondrijden kregen we dorst en we besloten om ergens een ijsthee te gaan drinken bij een lokale eetgelegenheid. De mensen spreken hier geen of nauwelijks Engels, maar toch kom je er altijd wel uit. Eenmaal bij het afreken moesten we 6.000 rp in totaal betalen. Dat is € 0,40, dus € 0,20 per glas, bizar toch! De prijzen liggen hier sowieso wel een stuk lager dan in Bali.

Na de ijsthee gingen door naar de bekende Malioboro straat. Dit is een straat met heel veel winkeltjes. Ze verkopen hier voornamelijk kleding, armbandjes, prulletjes en eten. Ook verkopen en maken ze hier veel batik. Wij hebben ze dit niet zien doen, omdat Luppa had gewaarschuwd dat ze zeggen dat het gratis is en als je eenmaal meegaat moet je betalen. We hebben hier geluncht en een tijdje rondgelopen, maar dan heb je het ook wel gezien.

We besloten om de vogeltjesmarkt te bezoeken. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Ze verkopen hier allemaal dieren. Met name vogels die gebruikt worden voor zangwedstrijd, de duiven voor de lange afstanden en de hanen voor gevechten. Verder verkopen ze ook gekko's, slangen en insecten die worden gebruikt om medicijnen van te maken. Ook zagen we dus hele kleine puppy's en kittens. Zo zielig, die hondjes (!) ik wilde ze allemaal meenemen. Je piepten en smeekten om je aandacht en ik wilde echt niets liever dan met ze kroelen en ze vrijlaten. Wij hoorden dat ze zelfs aapjes verkopen hier, die hebben wij gelukkig niet gezien. Dit zou in NL echt nooit toegestaan worden. Zo verkochten ze ook kuikentjes die roze, paars, geel en groen geverfd zijn! Je zou hier zo graag iets aan willen doen, maar wat kan je doen?! De mensen hier hebben andere normen en waarden en ook die moet je accepteren hoe erg het soms ook is. We zijn hier dan ook snel weer weggegaan en wilden naar het water paleis van de sultan. Toen we daar aankwamen bleek dit alleen al gesloten te zijn, dus hebben we dit niet kunnen zien.

Die avond zijn we wat gaan eten en begon het enorm te regenen. Het is niet meer gestopt en we moesten dus door de regen naar huis toe😝! Ik hoop dat ik die regen voorlopig even niet meer zien. Ik heb hier wel genoeg regen gehad nu de afgelopen dagen hihi.

Vandaag is mijn allerlaatste dag in Indonesië. Rond een uur of twee ga ik naar het vliegveld en om vier uur vlieg ik naar Jakarta. Daar moet ik dan ongeveer twee uur wachten voordat ik naar Kota Kinabalu (Sabah, Borneo) vertrek.

Ik heb besloten t/m maandag in Kota Kinabalu te blijven en dan vlieg ik naar Sandakan. Vanaf daar boek ik een tocht van een aantal dagen over de rivier en hier hoop ik de Orang Oetans en Neusapen weer te kunnen zien!

Eerst vond ik het lastig om Indonesië achter mij te laten en door te gaan, maar ik ben zo blij dat ik Yogya heb bezocht en heb het gevoel dat ik echt alles uit die 60 dagen heb gehaald. Ik ben nu klaar voor de andere landen en alle nieuwe avonturen!

Zo bizar hoe snel de tijd gaat. 2 maanden geleden stond ik op Schiphol in de veronderstelling nu weer thuis te zijn. Wat voel ik mij een ander mens nu, wat heb ik al veel meegemaakt en wat ben ik dankbaar dat ik nog even verder mag gaan. Ik vind het super leuk dat jullie mij zo trouw volgen en ik hoop dan ook dat jullie dit nog even blijven doen totdat ik thuis ben💛! Dikke 😘😘😘

Geschreven door Anitas.travels