Zoals het plan was zijn we gisteren, 21 juni 2023, vertrokken naar Monteverde, een kleinere plaats in het noorden van Costa Rica. Bestemming aangegeven op Google Maps en rijden maar. Dat viel al snel tegen, hele smalle en steile weggetjes naar boven. Maar ook naar beneden en dat betekent dan vaak dat er water stroomt. Meestal met een brug erover, maar soms er ook doorheen. Nu valt dat nog mee, er stond nog niet veel water, hooguit banddikte.
Vervolgens door een enorme modderpoel, meer dan banddikte en er stond ook nog een grote stier midden op het pad. Maar stoppen was geen optie, dan kom je zeker niet meer weg. Voldoende gas om grip te houden en gaan! En dan sta je uiteindelijk op de grindoever van een best wel brede en stromende rivier. En aan de bandensporen kon ik zien dat je hier door het water naar de overkant moet. 
Dat was toch wel even slikken, zou ik dat aandurven met een huurauto? En er was verder ook al de hele weg niemand te zien die me zou kunnen helpen als het nodig was. We besluiten om het niet te doen, het ziet er op tv altijd heel stoer uit, maar daar hebben ze dan meestal een dikke Landrover of zoiets, en geen Mitsubishi ASX. Er loopt nog een smal weggetje van de oever af. Ik zal jullie besparen wat voor uitdagingen daar nog in zaten, maar uiteindelijk stonden we op het strand. Playa Santiago, dat is wel toevallig.
We besluiten terug te gaan en via een andere route naar Monteverde te rijden. Als we weer in de bewoonde wereld zijn, is het 3 uur later en zijn we 7 km dichterbij Monteverde. Kijk, dat schiet lekker op. Genoten van het uitdagend rijden, dat dan weer wel.
In Monteverde hebben we een heel huis ter beschikking, echt het mooiste verblijf tot nu toe. Een volledig uitgeruste keuken, 2 badkamers, een grote slaapkamer met uitzicht op het oerwoud.

De volgende dag, donderdag 22 juni 2023, gaan we een stukje rijden in de omgeving hier. We gaan naar een waterval, El Tigre. Maar kleine stukjes rijden betekent nog niet dat je er ook snel bent. De wegen zijn hier zo enorm slecht dat je heel vaak stapvoets en over de weg aan het slingeren bent om alles te ontwijken. Uiteindelijk waren we net na het middaguur boven bij de start van het pad naar de waterval. Maar het bleek nog 8 km lopen te zijn, uiteraard ook nog 8 km terug. Op die afstand hadden we niet gerekend en het weer zat ook niet mee. Regelmatig dreven de wolken over de weg en zag je niets meer. Dan nog maar even wachten op de volgende waterval. Janny voelt zich ook nog niet echt lekker tenslotte, we zijn vandaag naar de farmacia geweest om antibiotica en probiotica te kopen.

Vanavond hebben we in een Italiaans restaurant nog mogen genieten van een live-optreden van Texas Dave. Maar wel lekker gegeten!!

Ik heb het lijstje met dieren aangevuld met gegevens uit een boekje wat hier in huis lag.

Joep: de roepie roepie zou het best kunnen zijn, want even later kwam de polifinario en de Kroet ook nog langs.

Jordi: als dat hetzelfde is als Bahia Drake, dat staat op ons lijstje

Geert: ik heb natuurlijk meer foto’s van die vissende vogel en het is echt een bruine pelikaan.

Annemieke: namens Janny: wat is dat ZSM?



Deze dieren hebben we in het wild gezien:

Aardeekhoorn
Ara Macao
Bruine pelikaan
Brulaap
Ekstergaai
Geelbruine boomkikker (Smilisca Puma)
Groene leguaan
Kolibri
Krokodil
Roodkraaggors
Spook Anole (hagedis)
Toekan
Tropische koningstiran

Geschreven door Ad1952