De weersverwachting was niet zodanig dat ik er van in vervoering raakte. Ik heb een regenjas bij, maar ja eigenwijs als ik ben, liet ik die in het hotel. En daar kreeg ik later echt wel spijt van.
Het ontbijt in het Drummond Hotel was prima, een gevulde maag is een goed begin. Vandaag was een dag van in de bus zitten, het eerste doel was Giant's Causeway, een formatie van basaltzuilen. Er is ook een spannend versie over het ontstaan van deze rotsen waar reuzen een grote rol in spelen. Maar die heb ik niet echt onthouden.
Op weg daar naar toe kwamen we nog voorbij een parkeerplaats waar we goed zicht hadden op de kust. Onze chauffeur Floor wilde wel even stoppen, maar dan maar heel kort. Hij noemde het een Chinezen-stop.
Bij het begin is natuurlijk een winkel, restaurant en nog wat andere dingen om je zo lang mogelijk binnen te houden en je banksaldo te laten dalen. De route was mooi, ook een mooie plek om de drone te gaan laten vliegen. Toen ik die in de lucht had en ik met de controller in mijn hand stond, kwam er een auto langs van het park met daarop de tekst 'no drone flying'. Maar omdat ik dat daarvoor nog niet wist, stond ik gewoon langs de weg te dronen en gewoon in het volle zicht met de controller in mijn hand. Maar ik werd niet aangesproken, wat dan toch best vreemd is. Maar natuurlijk wel de drone laten landen en ingepakt. De route verder afgemaakt en weer naar de bus.
De volgende stop was in Derry (ook bekend als Londonderry), bekend van 'sunday, bloody sunday' een nummer van U2. En bekend van de vele bloedige aanslagen tussen de katholieken en de protestanten. Er kwam een gids bij ons in de bus en terwijl wij door de wijk reden van de bloedige marsen in 1972 gaf zij uitleg.
Wikipedia: Bloody Sunday is de bijnaam die in Noord-Ierland wordt gebruikt voor 30 januari 1972, de dag waarop in het stadsdeel Bogside van Derry veertien ongewapende jongens en mannen werden neergeschoten door Britse soldaten na een aanvankelijk vreedzaam verlopen, maar door de Britten verboden, demonstratie voor de burgerrechten.
Overal waren gedenkstenen, vlaggen en muurschilderingen. Het is gewoon een onbestemd gevoel om daar te zijn, ik kreeg het gevoel dat het terplekke weer zou kunnen gebeuren. Het was veel te slecht weer om naar buiten te gaan en door het raam was het ook niet doen, door de vele regen die er langs liep. Dus bijna geen foto's van deze wijk.
Er is ook nog een stadsmuur waar je overheen kunt wandelen en dat deden wij ook met onze gids. Maar het regende en waaide al heel erg hard, het was echt niet leuk. Ondanks de interessante uitleg van de gids. Snel gingen we een winkelcentrum in, waar we een plek zochten om op te drogen en warm te worden. Na enkele uren was dat gelukt, om half zes moesten we terug zijn bij de bus. Graag want daar is het warm en droog.
En als je dan weer aan een heerlijk diner aan kunt schuiven en je een pint Guinness voor je hebt staan, dan is het leed weer snel vergeten. Op naar morgen!