Ik ben nu een week onderweg en ongemerkt ben ik van een wandelaar overgegaan in een pelgrim. Voor mij is dat het moment dat je meer oog gaat hebben voor je omgeving en de mensen om je heen dan voor de route. Als pelgrim is het leven best simpel: opstaan, wandelen, eten, slapen en weer op staan. En dat dan een paar weken lang. Wel moet je om kunnen gaan met tegenvallers en onverwachte wendingen, zoals een keer flink struikelen.
Ik heb het stukje Spaans ter beschikking: me cai sobre piedras. Ik ben gevallen over stenen.
Zaterdagochtend ben ik vertrokken uit Galisteo, onderweg kwam ik bij een winkel Steffen en even later ook de 2 Ieren tegen. Er was ook een bushokje waar we heerlijk ontbeten hebben. Even later kwam ik bij Carcaboso waar een gezin bloemen aan het plukken was. Ik vroeg waarom, die middag zou er in Carcaboso een feest zijn. Ik had pas 11 km gelopen maar ik was wel toe aan wat rust, ik ben tenslotte ook geen 18 meer. Ik vond ook nog een albergue, redelijk maar niet echt een toppertje. Die middag was er in een parkje een samenkomst van oudere dames die gezamenlijk met grote pannen aan het koken waren. Het optreden van de Spaanse band was heel leuk om mee te maken. Dat gaat nog terug komen in mijn video die ik op YouTube ga plaatsen.
De hele dag een beetje rond gelopen in Carcaboso en heerlijk tot rust gekomen.
Ik heb natuurlijk ook mijn volgende etappe bekeken, 39 km zonder enige voorziening, dus ook geen slaapplaats. Wel als je een paar km van de route afging, en als je dan 5 km extra moet lopen, dan moet je er ook 5 terug. Dan heb je wel een paar km uitgespaard op de originele route, maar 7 of 8 km komt er dan zomaar bij. Ik leg dit allemaal uit om het voor mezelf verklaarbaar te maken dat ik een taxi ga nemen, de volgende ochtend naar Aldenueva del Camino, aan het einde van die 39 km. Sjoemelen, valsspelen? Nee, aanpassen aan de omstandigheden, dat is ook de Camino!!
Vanochtend stond de taxi keurig op tijd klaar, met als gevolg dat ik al om half negen aan het lopen was. Na een uurtje kwam ik door een mooi plaatsje waar ik een tostado en cortado kon scoren.
In mijn boekje stond dat ik de volgende 3 km ruim 200 meter zou stijgen. Dat was ook zo, zwaar en warm. Het was inmiddels ca 27 gr C. Ik bedenk nu dat ik eigenlijk de hele week al prachtig weer heb gehad, vrijwel de hele tijd zon en niet al te veel wind. Het wordt de komende dagen mogelijk wel wat minder. De regenkans gaat ook een beetje omhoog. Maar als die 70% is, dan wil dat nog niet zeggen dat het 70% van de tijd gaat regenen.
Het landschap is ook anders geworden, van bergachtig met struiken en bloemen naar bossen. Ik ben ook overgegaan van de provincie Extremadura naar Castilla y Leon.
Ik ben gestopt in Calzada de Bejar, een klein dorpje waar ik boven het café in het centrum een kamer heb.
Vanmiddag op het terras gezeten met andere pelgrims, een man uit Alphen aan de Rijn, een Canadees, een Ier en een Zwitserse. En waar ik nu dit verslag zit te schrijven komt er nog even een Brit bij me kletsen.
Volgens het boekje zou het vandaag 22 km zijn, maar dat werden er 24,3. Morgen 21 km naar Fuenterroble de Salvatores. Dinsdag nog een etappe en dan ga ik woensdag in Salamanca aankomen, dat is op de helft van de Via de la Plata.


Gerard: misschien niet uitstellen, maar gaan plannen?
Mieke: ik denk dat jullie woensdag niet meer in Salamanca zijn.
Geert: ik heb de drone inderdaad niet bij me. Te groot en te zwaar met de benodigde, bijna 1,5 kg. En ik maak geen documentaire maar ik ben een pelgrim.
Joep: er zat bloed op die kei.

Iedereen heel erg bedankt voor alle reacties.

Geschreven door Ad1952