Afgelopen dinsdag op tijd vertrokken ui Salamanca. Op het Plata Mayor werd iets opgebouwd voor een feest, maar daar kan een pelgrim niet op wachten.
De stad uit was niet echt moeilijk, ik zou langs een Carrefour komen, handig om wat voorraad op te doen. Maar helaas, om 9 uur open en dat duurt nog een half uur, wachten dus op een winderig parkeerterrein. Volgens de routebeschrijving moet ik een aantal rotondes recht oversteken, maar de laatste was een grote hindernis, nergens een route voor de voetganger. Dan maar over de vangrail klimmen, waar overigens niemand zich druk over maakte. Deze dag voerde de route tussen weilanden met wat vals plat. Niet echt geweldig, maar het kan ook niet de hele tocht prachtig landschap zijn.
Het was ook maar een bescheiden afstand vandaag, 16 km naar Calzada de Valdunciel. De volgende slaapplaats was 7 km verder, maar volgens Internet definitief gesloten.
Onderweg had ik Marianne nog ontmoet, ze was ook in de refugio in Salamanca. Even later ontmoette ik ook nog de Duitse Ursula.
Samen kwamen we aan in Calzada, enige moeite om iemand te vinden die de refugio open kon doen. Maar na een kwartiertje was dat toch gelukt. De dames stelden voor om samen te koken. Prima, er waren ook niet heel veel andere mogelijkheden daar. Er kwam ook nog een Frans echtpaar uit Lille bij ons zitten.
Op tijd naar bed, morgen een route van 20 km naar El Cubo de Tierra del Vino. Marianne is geboren in Zuid-Afrika, heeft 30 jaar in Engeland gewoond en nu al enkele jaren in Spanje. Ze is begonnen met lopen in Salamanca, gisteren dus. Maar wel gemakkelijk met al die talen, hoewel ik moest vertalen in het Frans.
Marianne heeft voor ons besproken in El Cubo, 2 refugio’s maar 1 was er dicht.De andere was Albergue Torre de Sabre. Onthou die naam maar goed en ga daar nooit slapen. Ik herhaal: nooit!!
Het bestond uit 2 gebouwen, gelukkig had ik niet gebouw met een hondenkennel ingebouwd. Het geblaf hield werkelijk geen seconde op, maar in het andere gebouw hoorde ik er niets van. In dat gebouw was wel een keuken, maar werkelijk te vies om er iets in klaar te maken, De kookplaten waren ook buiten werking, de magnetron was het enige om iets warm te maken.
We besloten om een grote bak fruitsalade te maken, we hadden zelf messen om kleine stukjes te maken. Het aanraken van een lepel was niet te voorkomen. Lekker gegeten en we leven nog. Omdat het best koud was, om 9 uur al onder de dekens. Ook omdat er morgen een etappe van 31 km op de planning stond, naar Zamora. Ik had wel een hotel besproken omdat ik ook nodig de was moet doen.
Vanochtend al best vroeg onderweg, om kwart over 7 liep ik al. Onderweg kwam ik nog een Amerikaan die de camino liep met zijn vader en een vriend van die vader, beiden ruim over de 70, en ook nog zijn Hongaarse vrouw.
Na 13 km passeerde ik een dorp met een bar. Tijd voor koffie en een lekkere koek. Marianne en Ursula schoven ook aan. Ik heb een net iets hoger tempo, dus na een paar km loop ik weer alleen.
Ongeveer 9 km voor het einde zag ik Zamora al liggen, maar het is dan toch nog bijna 2 uur lopen. Tegen 3 uur was ik dan in Zamora. Op de Plata Mayor even iets gedronken en een bord salade gegeten. Ik en Google Maps hadden het hotel snel gevonden. De was is gedaan, maar ik heb weinig mogelijkheden om de was te drogen. Ik hoop dat die morgenochtend droog is!
Nu even de stad in, een mooie stad. HIer vermaak ik me vanavond wel.
Iedereen nogmaals bedankt voor de reacties, dat waardeer ik!!
Had ik al verteld dat ik ook de afgelopen dagen geen enkele druppel regen heb gehad. De dag uit Salamanca was wel fris, maar de 2 andere dagen steeg de temperatuur tot ruim 20 C.

Geschreven door Ad1952