Zondagmorgen zijn we vertrokken uit Jaco en op weg naar Montezuma. Een hippiedom waar de tijd is stil blijven staan, althans volgens onze gids. Het is een rit van ruim 200 km, met een overtocht met een ferry van bijna 1,5 uur. Omdat er over het algemeen heel bedaard en vriendelijk gereden wordt, is de rit geen enkel probleem. We komen ruim op tijd aan bij de ferry, het kaartje hadden we al online gekocht. In de rij komt. Iemand ons kaartje brengen, dat moet op basis van kenteken zijn.
Het inschepen gaat voorspoedig, het is niet heel druk. Tijdens de tocht genieten we van het uitzicht op de eilanden die we passeren. Het verlaten van de boot gaat ook voorspoedig. Na een ruim uurtje rijden komen we dan aan in Montezuma, bij hotel Le Jardin. Wat ook weer niet helemaal voldeed aan de beschrijving, maar dat is hier kennelijk gebruikelijk.
Het parkeren is een eindje terug op een bijzonder steile helling en vanaf de receptie naar onze kamer is heel erg steil omhoog. We krijgen wel een gratis upgrade naar een betere kamer. We hebben een heerlijk balkon met mijn meest favoriete vakantie-hulpstuk, een hangmat!
Maar wat valt er dan tegen? Het klimmen naar de kamer, het ontbijt wat alleen bestaat uit bananen en koekjes. De airco die het niet doet. Maar die wordt dan wel snel hersteld. Even later komen we er achter dat alle stopcontacten geen spanning hebben, ook niet die van de koelkast. Dus dat ga ik door geven, het is dan 4 uur in de middag. Na een bezoek aan het strand en een restaurant op het strand zijn we rond 8 uur terug op dd kamer. De stopcontacten doen nog steeds niets en de juffrouw aan de receptie aan wie we het doorgegeven hebben, is er niet meer.
Dan blijkt het stopcontact op het balkon het nog wel te doen, dus ik versjouw de koelkast naar het balkon, samen met alle laders.

De volgende ochtend was er iemand anders aan de receptie en het werd me duidelijk dat die juffrouw helemaal niets had doorgegeven. Ik heb duidelijk laten merken wat ik hiervan vond en dat het resultaat. Binnen 10 minuten stonden ze met 3 man bij de kamer en was het probleem opgelost.

Later op de dag zijn we een stukje gaan rijden, over de grindpaden naar Cabuya. We kwamen een bord tegen waar op stond dat Waze het verkeerd heeft en dat we hier zeker vast komen zitten en het nummer van de takelwagen. Met vast komen te zitten heb ik al ervaring, niet dan Joop.
Toch naar boven, ik geef toe het was steil en ik heb regelmatig de 4-WD ingeschakeld. Maar we kwamen niet vast te zitten.

Onderweg hebben we nog even gestopt om het strand op te gaan. Het is bijna dat Bounty-strand. Iets minder uitgesproken kleuren, maar toch heel mooi. Het blijft een prachtig land, je kijkt je ogen uit hier in de wildernis. Regelmatig waarschuwingen voor overstekende dieren.
Toen we terug kwamen in het hotel bleek dat ze onze reactie ter harte hadden genomen. Er stond een fles wijn met 2 glazen, een vaasje met bloemen. En in de koelkast 2 kokosnoten, een stuk watermeloen en ca 10 bonbons. Dat is dan wel heel netjes, en dat allemaal voor een goede recensie op Booking.com
Gisteren en vandaag verder de omgeving verkend maar het wel rustig aan gedaan. Het is zo warm en vochtig hier, we staan regelmatig onder de douche om het zweet weg te spoelen. Vandaag nog wat dieren gezien, een grote groep apen, een hele mooie blauw/witte vogel en op zee jagende pelikanen. Een mooie uitdaging voor de lezers om de juiste namen te vinden.
Wij bedanken iedereen die de moeite genomen heeft om een reactie te plaatsen.

Morgen vertrekken we naar een iets koeler deel van Costa Rica, namelijk naar Monteverde. Daar hebben we voor 3 dagen een Airbnb gereserveerd.

Geschreven door Ad1952