We starten de dag heel onthaast en ontkoppeld: geen ontvangst (meer) van mobiele gegevens en ook geen telefoonverbinding. Geen gazet, geen afleiding, snel gereed om met de kaart op de schoot naar de Corniche Bretonne te vertrekken. De wegwijzers leiden ons naar een superparking (we staan er alleen!) en we gaan op pad om een stukje Sentier des douaniers te wandelen aan de Côte de Granit Rose. De lucht en de oceaan toveren hun mooiste blauw en de zon laat de roze spikkels in de granietrotsen inderdaad hun naam eer aan doen. Sprakeloos word je door zoveel ruwe schoonheid. Natuurlijke schoonheid vervult ons met verwondering. We laten de foto's spreken!
Aangezien vanaf morgen bewolkt en regenachtig weer voorspeld wordt in de regio, wilden we deze natuurpracht gezien hebben en vanaf morgen plannen we enkele stadsbezoeken. We zijn alvast naar Léhon gereden om morgen naar Dinan te stappen. Wat was de verkennende wandeling hier al een feest! We beklimmen het château zigzaggend tussen de sleutelbloempjes.
De abdijkerk van Saint-Magloire dateert uit de 13de eeuw. De legende vertelt: "Toen het schip van de monniken, beladen met de relieken van Sint Magloire bij Léhon aan land kwam op de oevers van de Rance, werd die plek weldadig en bloeiend als het paradijs. Vanaf dat moment kwamen pelgrims uit heel West-Frankrijk daarheen om dat wonder te bekijken." We kunnen alleen vaststellen dat het dorpje er nog steeds fleurig en vriendelijk bijligt. Naast de toegangsdeur van de kerk zien we een knop: 'Pour obtenir un fond musical, appuyez ici!' Een druk levert een mooie sfeervolle achtergrondmuziek op, even mediteren, kaarsje branden... De indrukwekkende doopvont blijkt uit een monoliet, één steen dus, gehouwen te zijn. Naast de kerk vergapen we ons aan de schone middeleeuwse abdijtuin. Daar zit heimelijk nog een gedreven tuinman om de boel in orde te houden! Vervolgens wandelen we verder naar de écluse op La Rance. Dat leverde nog een leuke ontmoeting op met een vriendelijke golden retriever en dito baasje, een Engelse Française of Franse Engelse? Zowel de retriever als de collie zijn flodderkonten! Weer ontdekken we fotogenieke hoekjes in Léhon: het rustgevende riviertje weerspiegelt de brug, een kapel, de abdijgebouwen...
Léhon noemt zich terecht 'een petite cité de caractère Bretagne'.
Zo'n fijne ervaringen weeral!
En dan valt de avond en starten wij onze avondrituelen, met chocomousse als afsluiter!

Geschreven door PaulImelda