De isolatiemat op het voorraam heeft zijn dubbele verwachtingen ingelost: geen damp of aangevroren vensters en voelbaar warmer tijdens de nacht. Het in- en uitpakken vraagt wat geduld, maar kalmte helpt en onze papa verzucht dat ik gelijk had over het deken ...
We trekken een nieuw bolleke uit de bestemmingenpot en we gaan naar Canada, westwaarts dus! Hihi!
We wandelen samen naar de bakker en passeren het standbeeld van Paul Bert. Een Paul, dus daar wilde ik meer over weten! Even opgezocht dan maar. Hij was een politicus, wetenschapper, medicus uit de 19de eeuw, geboren in Auxerre, die pril onderzoek deed naar transplantatiemogelijkheden, zuurstofvergiftiging, hoogteziekte, invloeden van luchtdruk ... Hij bedacht dat de caissonziekte bij duikers door geleidelijke decompressie moet vermeden worden om de stikstofbellen geleidelijk op te lossen. Op politiek vlak ijverde hij voor secundair onderwijs voor meisjes en het ontnemen van het monopolie van geestelijken om onderwijs te verstrekken aan kinderen. Op latere leeftijd schreef hij enkele uiterst rechtse en racistische werken. Hij stierf aan difterie tijdens zijn verblijf in Hanoi, waar hij resident-generaal was en zich ook over onderwijs had bekommerd. Hij ligt begraven in Auxerre.
Bij de bakker kreeg Nala complimenten van de winkeljuffrouw voor haar schoonheid en flink blijven wachten op den trottoir! 'Une baguette et deux croissants, s'il vous plaît' en wij Weer terug!
Om 10 uur gingen we rijden ...
Niks dan rustige departementales, akkers, bossen, enkele wijngaarden en tientallen piepkleine dorpjes. Voor onze nodige inkopen moesten we wachten op een Super U aan de ring van Romorantin-Lanthenay. Het was ook net tijd om ons lunchke te eten op de parking onder de zonnepanelen, want schaduw was welkom!
Aangezien we evenwijdig met de Loire reden, rijpte het idee om een kasteeltje mee te pikken. De keuze viel op Villandry ...
Als we het kasteel alleen bezochten, mocht Nala nadien mee in de tuinen. Faire deal! We kregen een Nederlandstalig 'bezichtigingsboekje' mee.
Villandry is geen mega-Loire-chateau, maar een familiedomein op menselijke schaal. Het krakende parket verraadde de rondsluipende kinderen of bedienden, maar de aankleding van de kamers leek ons echt modern en gezellig! De kinderkamers waren heel fris aangekleed, de geïsoleerde badkuip was allicht een folieke voor zijn tijd.
Het domein komt in 1906 in handen van twee wetenschappers, Joachim Carvallo, en zijn vrouw Ann Coleman. Zij restaureren het kasteel en leggen de tuinen opnieuw aan. Op de bovenste verdieping bezoeken we hun kunstcollectie: ze hebben een voorkeur voor SPAANSE kunst! In het oosterse salon reconstrueren ze een plafond uit een SPAANS paleis, met christelijke en moorse invloeden. Het duurde een jaar om de puzzel van 3600 houten stukjes af te werken.
Na een uur dromen van theekransjes, banketten en ritselen in de bibliotheek mocht Nala mee naar de tuinen. 10 hoveniers werken hier het jaar rond om 1 015 lindebomen, 30 km buxus, 115 000 bloemen- en groentestekjes tot volle wasdom te brengen. We lopen verwonderd door de acht thematuinen. In de zomer moet dit hier een explosie van kleuren zijn ... Zelfs in de moestuin worden de plantsoentjes opgefleurd met bloemen die harmoniëren met de kleuren van de groenten.
Aangezien het domein ondertussen gesloten is, mogen we onszelf uitlaten via een zijpoort met drukknop. Zo lopen we nog even de Romaanse kerk van het dorp binnen. Het is een donker, koud, beetje vochtig gebouw, maar toch krijgt kleur de bovenhand. Dankbaar steek ik drie kaarsjes aan: er is keuze uit meer dan tien heiligen ... Met de moekes in het achterhoofd kies ik Sint-Antonius (patroonheilige van Koningshooikt), moeder Maria van Lourdes en de heilige Maria van Fatima, omdat we daar vorig jaar mochten vertoeven.
Net voor zonsondergang parkeren we ons onder de kerktoren van Chouzé-sur-Loire, we zijn hier alleen! Terwijl Paul aan het eten begint, borstel ik onze dondersteen haar manen: ze heeft weer een en ander opgeraapt bij het rollen. En spelen, want deze camperplek is helemaal ommuurd.
Na de zoetzure kip met rijst heeft Nala hare pyjama al aan en drinken wij nog een rust-thee!

Geschreven door PaulImelda