Na het ontbijt en babbels allerhande verlieten we de camping voor een dagtocht in de bergen. Vanaf een parking 'boven' Kinsarvik begon de trail heel onschuldig, zachtjes stijgend over een mooi, breed, verhard pad! Wandelmeisjes vochten bloemenkettingen en huppelden verder!
Vanaf de Kraftwerk Fabrik kregen we een eerste beeld van de Tveitafossen en het pad bleek vanaf die plek geen walk in the parc te worden! Maar hoe pittig de tocht ook was, met steile stukken over gladde rotsen, ruw door elkaar gegooide stenen, rivierdoorsteken, smalle bospaden... Elke aanblik was weergaloos mooi.
Na de Nyastøisfossen donderde daar in de meeste pracht en glorie de Nykkjesøyfossen vanop het plateau naar beneden, de prachtigste, meest imposante waterval in ons lijstje! Verblindend hoe wit het schuimende water in de zon schittert! Via een rotsplateau met zompige mospoelen kregen we de vierde, de Søtefossen in het vizier. Om het meer te bereiken waarin deze neerstortte, moest er nog een riviertje met rotsen én een sneeuwbrug overwonnen worden: Paul en Nala slaagden in deze uitdaging, ik roep mijn korte benen in om mijn U-turn te vergoelijken!
De weg terug was even lang, maar minstens zo moeilijk, want de hoogteverschillen tussen de rotsen dalend overwinnen belast de beenspieren net iets meer.
Uiteindelijk tekenen we 12,5 km op met een hoogteverschil van 627 m. We gaan hier morgen nog aan terugdenken!
Voor de nacht rijden we noordwaarts Eidfjord voorbij naar een smal valleitje waar we op een zijpadje staan met nog twee Nederlandse camperaars. Ze promootten een wandeling van 2,5 km naar een waterval op het riviertje hier naast onze plek. Feestelijk bedankt!