Na een volledige revisie van watervoorraad en legen van alle afvalwater, douche, ontbijt vertrekken we evenwijdig met de kust. Onze mond valt open bij zoveel schoonheid. Brute natuurpracht, blauwe hemel en zee, prachtige dorpjes en ruwe blik richting binnenland.
In Trogir (op aanraden van onze Duitse buren) houden we middagstop! De marktjes bekoren ons, Nala werkt weer aan haar pr en we laten ons verdwalen in de steegjes van het oude centrum. Een ijsje en een latte later zijn we gereed voor de verdere tocht over snelweg.
In Split duikt er een klein crisisje op als de navigator de afrit laat passeren en we in een gigantische file ten gevolge van werken en afgesloten oprit, dreigen te verzeilen. Google maps komt met de redding, zij het via een smal asfaltje met daling van ongeveer 10% en bochtjes zonder zicht! Met maar kwartier vertraging zaten we op de juiste snelweg!
En weer ontplooit het prachtige binnenland van Kroatië zich voor onze ogen.
Trouwens 'leve de offline Spotify playlists', aangepast aan het land en het uur van de dag. Dit maakt een roadtrip af!
De douane - ervaring was een snelle: een Belgisch paspoort opent toch wel snel deuren. Ook deze beambte scande tijdens het kijken van filmpjes! Op de snelwegparking waren we totaal alleen, heel maf en onwezenlijk! De route van 36 km tot Mostar was weer een hindernissenparcours! Hoewel er autokamps aangegeven waren voor het centrum hielden we vol! Ook de wijzer naar de Neretvacamping lieten we links, alé rechts liggen en doken smos recht het centrum in. Een parkeerwachter sprong voor onze auto om een plek van 2 uur voor 15 euro te verpatsen, maar we wilden een slaapplek! Dat mocht daar niet, maar misschien in dit straatje ... En inderdaad, ineens herkenden we de naam van op Park4night! Normaal waren er 4 plekken beschikbaar, wij namen de 6de plek op een binnenplaats en de 'manager' zou wel dadelijk komen! We maakten ondertussen kennis met een Oostenrijks koppel en het sanitair was klein, maar volledig zuiver en in orde! De muur toont nog wel de sporen van de oorlog, dertig jaar geleden!
Toen we goed en wel gepakt waren, dook de eigenaar op, WiFi-code (zo kunnen onze lezers rustig gaan slapen!) en 'er is ook een terras met zicht op de brug', 200 meter verder!
We beklommen de smalle trap, troffen een Duits koppel met hond en wijn en ... het gezicht ontroerde me zo dat de tranen over mijn gezicht liepen! Zo'n magisch moment!
Deze brug staat zó symbool voor de zinloosheid en waanzin van oorlog! Kapot geschoten in 1993, niet eens duidelijk door welke partij! De gereconstrueerde oude brug en oude stad van Mostar zijn een symbool geworden van verzoening, internationale samenwerking en van het naast elkaar bestaan van verschillende culturele, etnische en religieuze gemeenschappen.
We laveren tussen de kraampjes aan de katholieke zijde en de moslimkant, beide even schoon en uiteraard even toeristisch, maar dat wij hier lopen, blaast ons toch even van onze schoenen!
We vinden de koffiefilosoof uit de uitzending van de Columbus, maar gaan eten met zicht op de brug. Heerlijke stoverij en grill! Met de eerste alcohol in een week vieren we dit moment!
Nu nog een Bosnische koffie en we kruipen onder de wol euh dons!