Wat een winderige nacht en dat had niets te maken met de spruitjesstoemp van gisterenavond!
Bij het laagwater van 9 uur is het terug heel kalm. We ontbijten met de deur toe, want de bries is fris. En we hebben 'goed brood' volgens Paul, 'als er geen ander is'! De Fransen hebben lekker brood en heerlijke baguettes, maar bewaarbrood, daar hebben ze geen kaas van gegeten!
We vertrekken tegenwijzerzin om ons rondje schiereiland af te werken. De zon is niet van de partij, het is een frisse dag, maar gelukkig bijna windstil.
Per fiets de ferry nemen naar Belle-Île-en-Mer zouden we bij goed weer overwegen, maar nee!
We houden halt voor een wandeling aan de Côte sauvage, de wilde kust, want hier beukt de Atlantische Oceaan op de rotsen. Een eenzame surfer probeert golven te pakken. Bij het Mémorial aux secouristes péris en mer houden we het stil, twee redders lieten het leven tijdens een actie om 'onvoorzichtigen' te helpen. Een waarschuwing voor roekeloze zielen.
De Arche de Port Blanc Roche Percée Is een pareltje van natuurpracht. Net voor het hoogwater kunnen we nog tot onder de boog.
Na de hamsterstop bij de Super U rijden we verder naar Pont-Aven, een gezellig kunstenaarsdorpje in een vallei bij de monding en de haven aan de Aven. Om de paar huizen is hier een galerij gevestigd. 150 jaar geleden stranden hier de eerste kunstenaars, voornamelijk uit Amerika, maar ook uit Ierland, Groot-Brittannië, Denemarken, geen Fransen! Ze waren aangetrokken door de mooie omgeving, de gastvrijheid van de lokale bevolking en de lage kosten voor levensonderhoud.
Vanaf 1886 richtten Paul Gauguin, Emile Bernard en Paul Sérusier de school van Pont-Aven op.
Paul Gauguin woonde hier vier keer voor een periode. Tussen zijn verblijven vertoefde hij ook bij Vincent Van Gogh in Arles, maar hij vocht tegen depressies en stond ook bekend als ruziestoker en amokmaker. Bij het trieste voorval van het afgehakte oor van Van Gogh was Gauguin ook betrokken. Na zijn vierde intermezzo in Pont-Aven trok hij definitief naar Tahiti, waar hij in 1903 op 55-jarige leeftijd overleed.
Het museum is gehuisvest op de plaats waar ooit Hotel Julia stond, de pleisterplaats van vele schilders. We kregen een beeld van het werk van de impressionistische schilders die hier inspiratie en gelijkgestemden vonden.
Ons viel het een beetje tegen dat er maar één werk van Gauguin tentoongesteld was.
De tijdelijke tentoonstelling 'Écran Total' van Corinne Vionnet leek een wandeling langs toeristische trekpleisters. De fotografe download duizenden foto's van bezienswaardigheden van sociale media, legt er honderden op elkaar en creëert zo onscherpe, maar toch herkenbare beelden. Zelfs als we ergens nooit waren, herkennen we die plaatsen en we blijven ondanks de overvloed aan beelden zelf foto's maken en delen ... Mwja, we pleiten schuldig!
Terug bij de camper nemen wij Nala mee naar de inspiratieplek en allicht ook ontmoetingsplaats van de kunstenaars, modellen en bewoners: le Bois d'Amour. Langs 'le moulin' bereiken we de Aven en deze wandeling langs het water is zelfs bij bewolkt weer een fijne plek om te vertoeven.

Geschreven door PaulImelda