Mijn Soeke is geen ochtendmens... Ondanks een groot deel van zijn carrière gedwongen om 7 uur aan de slag, is die attitude er sinds 4 jaar volledig uit!
Garmin berekent hier weer een fietsroute en Nala en ik zoeken de wandelpaadjes op. Iets over tien zijn we dan toch op pad.
Ik ontdek weer prachtige kliffen, diep ingesloten strandjes, waar je uit de wind even kan opwarmen. De temperatuurschommelingen zijn fameus, in de wind heb je jas en muts nodig, beschermd door de rotsen is het T-shirtweer! Je hebt een plage de Corson en de pointe en Cross Corson. Dat laatste is een overheidsinstelling die voor veiligheid en milieubescherming in de nabije omgeving en op zee bevoegd is. We klimmen en dalen en stappen toch weer 7, 5 km bijeen.
Paul maalt intussen kilometers en hoogtemeters op de fiets. Hij rijdt langs de oogverblindende kust en stijgt dan het binnenland in met lentegroene weiden en pittig heuvelende landschappen tussen de dorpjes. In een afslagje meet hij zich met de menhir van Kerloas, een imposante staande monoliet. Daar zou zelfs Obelix een stevige kluif aan gehad hebben! Met bijna 80 km op de teller en 862 hoogtemeters én de wind die maar half meewerkte en de overige tijd op kop stond, is dit weer een verdienstelijke training.
Met de code van ons ticket laden we nog een douchebeurt op, we legen de afvaltanks en vullen 9 gieters water bij. We zaten dus bijna op 'droog zaad'!
Op 5 minuten na hebben we de 24 uren van ons ticket opgebruikt!
We wandelen nog bij een zand- en rotsstrandje waar Paul vanmorgen langsfietste. Onbeschrijflijk mooi!
In de Super U doen we nog inkopen voor de volgende dagen.
We slapen weer vlak bij de zee, Paul tovert in minder dan een half uur puree met vis en witloof op tafel. We eten buiten aan de picknicktafel en de zon maakt vandaag een mooie duik in de zee!
En ja, zo hebben we weer een verslagje!

Geschreven door PaulImelda