Om zeven uur worden we gewekt door de enthousiaste klokken van Chouzé-sur-Loire. Nala groet 's morgens de dingen en we lopen naar de Loire voor de zonsopgang die gesluierd licht brengt. Dit dorpje heeft één en ander qua neringdoeners. Het terras aan de oever van de rivier is toe, jammer van de koffie! We verbazen ons hoe snel het water stroomt.
De Proxi voor onze deur opent zijn deuren maar niet, dus gaan Paul en Nala terug naar het dorp om een baguette uit de automaat te halen. Ja, ze zijn mee, de Fransen!
Rond 10 uur verhuizen we. We rijden door een naar Franse normen vlak landschap de Loire volgend. In Cholet slaan we diesel, AdBlue en proviand in. Het Carrefour winkelcentrum stelt alles in het werk om meer te laten kopen dan nodig. Bovendien haal je moeiteloos je stappendoel tijdens het shoppen.
Ondertussen hebben we gebeld en gemaild met Philippe, hij stelt met zijn gezin een plek voor een camper ter beschikking, maar je moet reserveren! Spannend, de zoon zal ons ontvangen!
Op een nogal troosteloze plek gaan we picknicken en we kunnen er gratis lozen en water tanken.
Stipt tegen de afgesproken tijd houden we halt voor ons adres ... Julien, zo heet de zoon, geeft ons meteen de code van de poort en we mogen ons placeren. De jongeman is ook camperaar, hij heeft een vrij oude camper, waarmee hij Spanje, Portugal en zelfs Marocco bezocht. Vooral de kusten, want hij is surfer. Met Zarautz en Nazaré en een surfer in ons gezin hadden we dus een link. Beroepshalve is hij fotograaf en maakt films; hij werkt nu thuis, terwijl mama en papa zelf met de camper op trot zijn!
We wandelen te voet naar Guérande (bijna 11 km heen en terug), een middeleeuws stadje, bekend van de zoutwinning hier in de regio. Vanuit de groene rand lopen we via een fietsweg langs de bedrijvenzone en de moderne stad naar het historisch centrum. De omwalling is bijna volledig intact of heropgebouwd en we belanden in gezellige (commerciele) straatjes waar streekproducten en typische souvenirs aan de man gebracht worden.
We laten de verkenning even bezinken bij een chocolat chaud en keren terug naar ons huisje op wielen.
Terwijl ik schrijf en Paul risotto kookt, bewaakt Nala haar nieuwe erf, want aan de overkant van de straat laat een rivérain weten dat dit zijn buurt is!
Met Bretagne komen we Columbus gewijs ook weer een beetje in Spanje ... We gaan de Atlantische kust volgen en zowel Bretoenen als Basken hebben een sterke eigenheid en apart dialect, euh eigen taal!

Geschreven door PaulImelda