Die vroege nachtrust op de ferry was een dikke tegenvaller: zware zee, joelende, krijsende kinderen in de gangen, waardoor onze waakhond in verdedigingsmodus ging. (gelukkig hebben we niet ingegrepen, cfr van de poel!) Nog een nachtwandeling - de vrolijk wapperende Griekse vlag van daarstraks, was binnengehaald - wat lezen, informeren bij de receptie: 'Zijn we er nog ni?' De ferry bleek bovendien een uur vertraging opgelopen te hebben.
We verwittigen Pieter, Pauls petekind, maar die schrikt daar niet van, 'op z'n Grieks, de wind en komt goed'.
Wel leuk en vooral nuttig om door een privé-loods opgewacht te worden. Hij filmt ons zelfs als we tussen fietsers, wandelaars, brommers, camions en auto's uit de buik van de ferry rijden!
Over dit labyrint van kronkelende, steile, soms smalle en hobbelige wegen zouden wij nooit bij nacht gereden zijn. We zouden onszelf aan de kant hebben gezet en de ochtend afgewacht. Maar voilà, op minder dan een uur stonden we aan de andere kant van het eiland, een paar straathonden hielden een concert en we konden gaan slapen!
We ruilen ons nomadenbestaan voor één week voor het sedentaire leven.
'Lazy saturday!' wordt het. Wel veel was gedaan, het droogde geweldig, want zon en wind!
Omdat we toch, omwille van Nala, wat activiteit willen inbouwen, gaan we naar zeeniveau! De wandeling eindigt uiteindelijk met een pikkende douche, want alles steekt hier. Wegens rechtdoortocht naar de zee weken we af van de paadjes en tja steil en prikkelig! Ons Nala liep steeds vooruit en zat dan steeds verderop of op het strand te wachten met een blik van 'Alé, waar zitte gijlie !?' Zij heeft wel 4PA, hé! Vierpootaandrijving!
En verder ook sport gekeken, en eindelijk boek uitgelezen, en gekookt, en wekker gezet, want morgenvroeg wk wielrennen!
La vie!

Geschreven door PaulImelda