We hebben weer de gelegenheid eventjes eronderuit te muizen dus wordt Fons klaargemaakt voor een weekendje weg. De geplande bestemming wordt door omstandigheden gewijzigd en we rijden eerst naar Brugge waar we een lunchpauze nuttigen bij mama. Daarna rijden we verder via binnenwegen richting Zeeland, we passeren Sijsele, Waterlandkerkje, Ijzendijke, Terneuzen en door de nu tolvrij Westerscheldetunnel rijden we rustig tot Wolphaardsdijk waar we een plekje reserveerden bij camperplaats het Veerse meer. Een tip top plaats met alle voorzieningen en voor zijn 20 euro per nacht (wintertarief) één van de goedkopere plaatsen op het anders peperdure Walcheren. We wandelen eerst richting dorp, een rustige plaats waar er niet veel meer is dan een supermarkt, een kledijwinkel en een brasserie die natuurlijk gesloten is. Met de boodschappen keren we terug, en daarna wandelen langs een kreek richting het water van het Veerse meer. Ook hier is alles nog in zijn winterslaap en maken de restaurantjes een verlaten desolate indruk. Enkel in het daarbij horende Roompot vakantiepark is er volop leven met de incheckende toeristen die de krokusvakantie hier aanvangen. Op de camperplaats kunnen we ons nog even in het zonnetje nestelen, de achterdeuren van de camper zetten we open en zitten zo uit de wind. Voor de aperitief gaan we toch maar binnen en zo sluipt de avond weer binnen.
We slapen als een blok en de volgende dag zijn we fris en monter om de wandeling aan te vatten die we in gedachten hadden. Deze is weer eens op onze goede ouderwetse manier al cachend. Om de zoveel honderd meter is het dus zoeken geblazen en er is deze keer heel wat afwisseling in verstoptechnieken. Rond 13 uur komen we weer bij het water waar we op een aanlegsteiger onze lunch verorberen. Al goed dat we dit bij hebben want van enige vorm van horeca is er hier niets te scoren. Na een half uur rust vatten we de terugweg aan uiteraard terug met de nodige uitdagingen en zoektochten. We hebben uiteindelijk zo'n 20 km in de benen en hiep hiep, de pijn in de heup heeft zich stil gehouden. Misschien dat de prp spuit dan toch zijn werk deed? Ik hoop het zo dat ik terug pijnvrij kan bewegen maar dit was alleszins een meer dan geslaagde test. Weer kunnen we nog in het zonnetje zitten met een kopje warme koffie en een koekje. Een ferm warm deugddoende douche was de laatste inspanning van de dag en we kunnen de avond vullen met een aperootje, een etentje en een spelletje Racko.
Weer een zeer rustige nacht later, nemen we nog ons ontbijt en rijden we huiswaarts. Hier krijgt Fons en zijn kleine vriend nog een flinke wasbeurt en volgt er nog een karweitje in de tuin. En dan sluimeren we rustig verder het weekend uit om morgen weer een nieuwe werkweek te starten.

Geschreven door Opwegmetfons