Mama, 86 jaar, droomde al langer om nog een keer in haar leven terug te gaan naar Benidorm. Ze beleefde er destijds veel plezier met haar vriendinnen. Zo gezegd zo gedaan, en zo stapten we vroeg in de morgen op het vliegtuig in Oostende.
Ze installeerde zich in een mooie kamer met zicht op zee en genoot van de zon, de zee, de rust... Helaas, op dag 3 maakte ze een serieuze val en belande ze in het ziekenhuis waar er een breuk in de bovenarm werd vastgesteld. Pijnlijk, een domper, maar het kon natuurlijk erger afgelopen zijn en we probeerden er nog het beste van te maken. Met de rolstoel konden we nog een aantal mooie wandelingen maken en de apero on the rooftop van het Madeirahotel was onvergetelijk. We hopen, als de zorgen wat minder worden en ze terug wat mobieler wordt , we toch ook de mooie momenten kunnen herinneren...en koesteren.

Geschreven door Opwegmetfons