Een lang weekend voor de boeg en dit spenderen in Long? Moet kunnen, al is dit meer toeval dan berekend. Iedereen maakt elkaar gek de laatste tijd dat alles volgeboekt is, en zo creëer je dat ook uiteindelijk. Niet zo leuk, want als je wilt of niet, automatisch neem je ook geen risico en ga je ook iets boeken. En zo kwam ik tijdens de zoektocht naar vrije plekjes in Long, een departement van de Somme. Een camping : check. Veel caches : check. Goeie weersvoorspelling : check. Let's go.
Boodschappen doen we tijdens de heenreis net voorbij Rijsel. Net ver daarna gaan we de autoweg af en rijden we langs de routes national verder tot in Long. Op de camping krijgen we een plaatsje toegewezen, die we daarna met toestemming wisselen voor een ander, zodat we dichter bij het elektriciteitskastje staan. We vertrekken daarna nog even op verkenning in de petit village. Blikvanger is het chateau, indrukwekkend aan de buitenkant, omringd door grote tuinen, maar die dag alleszins niet bezoekbaar. Naast de camping staat de waterkrachtcentrale. Het is één van de zeldzame voorbeelden in Frankrijk van kleine energieproductie-eenheden die vóór 1914 zijn gebouwd. In 1984 werd dit geklasseerd als historisch monument. Verder is er nog een gotische kerk die ook gesloten is, een restaurant en Chez François die eigenlijk een beetje van alles is, maar waar je toch niets kan inkopen. Verder wordt Long omringd door de vele marais, riviertjes, goed aangeduide wandelingen en fietsroutes.
Tot zover de verkenningsronde. Na een muisstille nacht zijn we klaar voor het echte werk. De wandelschoenen worden aangetrokken en weg zijn we. Naast het cachen vergaten we vooral ook niet onze ogen de kost te geven en te genieten van de mooie omgeving. Moe, met pijnlijke voeten (van de nieuwe wandelschoenen), maar uiteraard tevreden komen we terug in het dorpje aan. Jammer dat we op het terrasje niet aan een kopje koffie geraken, dat doen we dan maar bij de camper.
De volgende dag rijden we met de fietsjes naar een dorpje in de buurt, om wat proviand in te slaan. Daarna last Marnix nog een looptraining in. Na een lichte lunch maken we opnieuw een wandeling, zij het dan iets korter dan de dag voordien. Er blijft wat tijd over om ons in het avondzonnetje te nestelen. We spelen ook nog een spelletje ping-pong en maken nog een kleine wandeling door de camping.
Op zaterdag besluiten we er nog een extra lap op te geven. We maken weer een lange wandeling, dit keer wat meer in de omliggende heuvels en bossen. Het hoogtepunt zijn 2 reetjes die evenveel van ons verschieten als wij van hen. Ze zijn overduidelijk jong en onervaren. Tot 2 maal toe vluchten ze weg om uiteindelijk weer oog en oog met ons te komen staan. Voor ons een extraatje natuurlijk, laat het voor de reetjes een les zijn. Want waren wij de jagers, dan waren ze er nu niet meer. Minpunt aan de wandeling waren de vele hoge netels waardoor het soms onmogelijk was de caches te gaan zoeken. We zijn dat wel een beetje gewoon en niet bang van een prikje, maar twee drie meter door een meter hoge muur van netels moeten ploegen, nee , trop is te veel.
De avond sluiten we af met een bbq, heerlijk, dat is vakantie.
Nog een klein ommetje op zondag en dan is het tijd om huiswaarts te rijden.

Geschreven door Opwegmetfons