Lang weekend voor de boeg. Dat betekent ook drukte in camperland. Waar trekken we naartoe? Wagen we het erop , leggen we iets vast,...? De streek rond de Somme, St-Omer? Alles lijkt volgeboekt. We hebben geen zin uren rond te rijden dus uiteindelijk wordt het een heel ander plan. We kunnen boeken op camperplaats Lake View in Overmere-Donk. Makkelijk systeem, en ook ter plaatse kunnen we door een link in de mail de poort openen. We zoeken een plaatsje uit en installeren ons in het zonnetje. Na de lunch gaan we op verkenning en wat worden we hier aangenaam verrast. De eerste blik op het enorme meer blaast ons van onze sokken, zo dicht bij huis, zo mooi. In Donk zelf zijn er talrijke restaurantjes en terrasjes. We maken een wandeling rond het meer, tot de eendenkooi. Daar werden, zoals de naam al zegt, eenden gevangen voor consumptie. Ze komen voor in zeven Europese landen. De oudste vermelding van de eendenkooi aan het Donkmeer gaat terug tot 1678. Tot kort na 1930 was de kooi in gebruik. De kooi aan het Donkmeer is de enige in België die gereconstrueerd is in zijn oorspronkelijke vorm (2009 en 2020) en die publiek toegankelijk is. Aan het meer is er verder ook nog een mogelijkheid om bootje te varen, te zwemmen , te zonnebaden op het strand, te vissen, er is een waterpark voor de kids,...kortom voor elk wat wils. Vandaaruit stappen we verder tot het centrum van Overmere waar we eerst een terrasje doen. We breien er nog een wandeling aan in de omliggende velden en na 15 km hebben we het aperitiefje bij de camper dubbel en dik verdient.
De volgende dag staan we op met regen. We ontbijten wat langer, lezen wat en gaan daarna boodschappen doen. Een late lunch en dan vertrekken we toch maar, de paraplu bij de hand. Deze keer wandelen we richting Berlare. Het is gelegen aan een brede bocht in de Zeeschelde . De gemeente telt ruim 14.500 inwoners, die Berlarenaars worden genoemd. De inwoners van Berlare worden ook wel puitenkloppers genoemd. Deze spotnaam danken ze aan het feit dat ze jaagden op kikkers. Deze vingen ze door met een stok op de grond te kloppen zodat ze opsprongen. De billetjes werden thuis klaargemaakt of verkocht als delicatesse. We wandelen hier even kort door het centrum maar we spenderen onze tijd vooral op de landbouwweggetjes in de velden. We houden het niet altijd droog, maar uiteindelijk valt alles wel mee. We komen ook nog terecht in een stukje moerasbos en eindigen bij de 'waterval van Berlare'. Stel je er niet teveel bij voor. Met een hoogte van 1 meter is hij de op 437 na grootste waterval van België. haha.
Gelukkig is het weer de volgende dag weer beter. Een grote fietstocht staat op de planning. We volgen de Groene boorden Zele route die ook vol ligt met geocaches. We moeten dus niet alleen de trappers rond zien te krijgen , maar ook vele malen van en op de fiets. De caches zijn mooi en afwisselend. Zo moeten we soms hengelen naar een cache die hoog in een boom hangt, een breinbreker oplossen om het slot te kunnen openen, ook wel veel netels trotseren, enz. We amuseren ons, maar tegen de avond overvalt ons wel een beetje vermoeidheid. Dat mag dan ook wel na 67 caches, en 42 km fietsen. Een tegenvaller : de winkel is al gesloten als we terug in Donk arriveren. We bekomen eerst wat en gelukkig is het niet ver wandelen om een restaurantje te vinden voor het avondmaal met zicht op het meer.
Raar maar waar, maar ondanks de vele inspanningen volgt de slaap niet vanzelf.
Voor we op zondag naar huis keren stoppen we nog even in Laarne. Laarne is een heksengemeente maar vooral ook gekend voor zijn kasteel; één van de mooiste en best bewaarde waterkastelen van Belgiê. Achter de tot de verbeelding sprekende gevel schuilt echter een duister verleden. Begin jaren 1600 vonden hier de zes beruchte heksenprocessen van Laarne plaats. Vier mensen belandden op de brandstapel. Die heksen komen we gelukkig niet tegen op onze wandeling in de omgeving. De 9 kilometers voelen zwaar, zijn het de naweeën van de voorbije dagen of de nacht met weinig slaap? Wie zal het zeggen, maar het is genoeg geweest.
We keren tevreden huiswaarts.

Geschreven door Opwegmetfons