Voor laatste keer zien we de zon opkomen en de berg voor ons oplichten.
Nog een laatste ontbijt met uitzicht op de middellandse zee.
Vandaag is onze laatste dag hier. Morgen ochtend vertrekken we om 6 uur naar het vliegveld. Nog even nagevraagd of we dan kunnen uitchecken en we wilden dan zelf eventueel een ontbijt verzorgen. Super lief maar dan is het nog echt te vroeg.
Vandaag gaan we nog eerst even naar de lokale grotten. Blijkbaar zijn ze heel bijzonder hier. Na online kaartjes te hebben gekocht rijden we nog even de berg op naar Frigiliana om ‘honing’ te halen.
We hebben hier al twee keer ‘ berenjena con miel de caña’ gegeten. Dat zijn (stukjes/reepjes) gefrituurde aubergine met honing. Maar de honing is niet honing van bijen zoals wij dat kennen maar honing van suikerriet. Wij noemen dat bij ons geen honing maar hier is dit al sinds de oudheid zo dus dat blijven ze hier ook gebruiken. Suikkerriethoning. En in Frigiliana staat de laatste fabriek. Dus daar moet je dan natuurlijk zijn.
En helaas voor ons begint daar morgen het feest van de 3 culturen (christelijk, islamitisch en sefardisch (Spaans Joods). En dat is heel groots hier. Nu zijn ze al bezig met met alles voor te bereiden voor een feest van 4 dagen.
Dus als we hier terug komen zorgen we dat we er tijdens het feest zijn 😊
Met de gescoorde honing rijden we naar de grotten. En tja, ze zijn aardig. Meer kan ik er niet van zeggen. Zie foto’s 😂.
Hierna duiken we voor het strand op voor de laatste Spaanse zonnestralen.
Rond 8 uur als we ons opgefrist hebben gaan we Nerja in voor nog één keer die heerlijke tapas van hier.
Garnalen, aubergine, dumpling een een zalige pasta met inktvis. Vergezeld door de veel gedronken Tinto de Verano sluiten we Spanje af.
Tegen 12 duiken we onder de lakens want morgen om 5.15 staat de wekker omdat we om 10.00 weer terug moeten vliegen.
Donderdag 24 augustus
En helaas nu weer de wekker om 5.15.
De laatste spullen gepakt en om 6 uur rijden we naar de luchthaven. Auto ingeleverd, netjes naar de luchthaven gebracht, ingecheckt en weer wachten tot we naar de gate kunnen.
Alles liep als een zonnetje.
Tot dat we in Duitsland aankwamen…
Bijna 5 kwartier staan wachten op de bagage. Eerst duurde het 45 minuten voor dat de eerste koffers kwamen en toen elke 5 minuten een halve kar. Toen we ze uiteindelijk hadden moesten we naar deur 10 van de vertrekhal. Want daar zouden busjes staan om je naar de parkeerplaats de brengen. Toen we kwamen aanlopen kwam er net een busje van ze aan maar daar mocht niemand in want die was weer voor een andere locatie. Dus wij bellen met de organisatie maar geen gehoor. Er kwamen busjes af en aan rijden van andere parkeerplaatsen maar niet die van ons.
Samen met een ander stel met 2 kinderen stonden we te wachten, inmiddels in de regen, en net toen we op het punt stonden met z’n 6en een Uber te nemen kwam ie eindelijk aanrijden, na weer 45 minuten…
Maar wat alles moeilijk bij deze man. Het inladen, onderweg bellen, gebaren, mopperen. Ik denk dat deze man een heeeeel zwaar leven heeft.
Gelukkig aangekomen bij de auto was alles nog goed en konden we door naar Nederland.
Omdat we wat later waren dan gepland reden we met de nodige files terug naar Sas waar we werden onthaalt door Sam, Lena en m’n ouders in een mooie onkruidvrije tuin. Bedankt pa!
Maar wat ga ik Spanje missen. De omgeving, het eten, de vriendelijke mensen, de zee, de zon, de Tinto de Verano, de stranden… de hele ‘vibe’ hier
Wat heb ik het hier naar m’n zin gehad.
Maar waar ik het meest van genoten heb is van ons, de tijd samen, de gesprekken, het dromen, verzinnen en dus eigenlijk gewoon van ons.
Lieve Mir, dank je wel voor de heerlijk dagen, en een zalige vakantie. ❤️
Geschreven door Mirjams.reisblog