Na een goede nacht onder een werkelijk heerlijk fluffy dekbed vertrokken we vanmorgen vroeg (ja echt om 07.00 stapte we de auto in) voor onze tweede reisdag.

We zijn hysterisch blij dat mijn rug zich tijdens de lange autorit zo goed houdt. Anderhalve week voor vertrek besloot mijn rug weer eens in strandje op slot te schieten.

Maar met behulp van Esther, mijn wonder fysio stond ik 2 dagen voor vertrek toch weer rechtop.
Ik moest haar alleen beloven om de twee uur even uit de auto te stappen en een beetje te wandelen.
En dan doen we dus braaf. Elke twee uur stoppen we, haalt Léon een bakkie koffie en maak ik een wandelingetje over de parkeerplaats.

Maar goed, tot zover de rug.

We naderen de Gotharttunnel. Nu had ik al eens ergens gelezen dat de pas (dus eroverheen in plaats van door de berg) eigenlijk veel mooier was om te rijden. Het bleek ook maar een half uurtje extra in tijd te kosten. Dus wij erover in plaats van erdoor. We kunnen het echt iedereen aanraden.
Zoveel leuker dan een donkere tunnel.

Je ziet groene bossen, prachtige rotsen, watervalletjes en helemaal boven op heb je een fantastisch uitzicht.

Wel alleen vreselijk koud!!! 1 graad, een stevige wind. Snel de auto weer in.

Yess we zijn in Italië.
Omdat de B&B's die wij hadden uitgezocht niet beschikbaar waren op dinsdag, das een beetje het risico als je op de bonnefooi gaat, moesten we even wat anders vinden. En dat vonden we. Maar niet in Italië 🤣
Vannacht slapen we in de Republiek San Marino.
In een schattig klein Boutique Hotelletje.

Van twee dagen autorijden wordt je blijkbaar toch moeier dan je denkt want na ons bordje pasta, een wijntje en een de aflevering van Ik Vertrek van afgelopen zaterdag denken we alleen nog maar....wij gaan dit zoveel anders doen dan de Ik Vertrekkers op tv. Maar we gaan eerst even een tukkie doen.

Weltrusten, Mirjam

Geschreven door Mirjams.reisblog