Vandaag is onze laatste dag Maleisië.
3 weken zijn omgevlogen.
Zoveel gezien,geproefd,gedronken.

Vanmorgen vroeg met de taxi van het guesthouse naar het Resort.
We verblijven de laatste nacht in een romantisch hotelletje vlak aan het strand.

Nou hebben we daar de eerste paar uur maar weinig van mogen genieten want het kwam hier weer met bakken uit de hemel. Gelukkig is ons terras overdekt dus we konden heerlijk buiten blijven zitten.

En zoals het hier in Maleisië gaat, het is meestal na een tijdje weer droog en gaat de zon schijnen. Zo ook vandaag.

Maar we moesten nog even lunchen en pinnen.
En das hier nog niet zo makkelijk. Omdat je eigenlijk buiten het centrum van Temoyong zit zit niet echt in de buurt. Dus ook de ATM om te pinnen niet. Dus in de bloedhitte richting het centrum gelopen, daar kunnen pinnen en even wat gegeten. Niet local maar een echte Amerikaanse hamburger die je zelf kon samenstellen. Prima eten voor weinig ook weer.

Daarna een bedje met een parasol, echt je kan hier niet zonder, opgezocht en even ons kleuren schema bijgewerkt. Leon is lekker bruin, ik as always zo rood als een kreeft.

Omdat we de verkoop van het huis nog niet echt hadden gevierd (op de biermarathon in Georgetown na dan) nam Leon me lekker mee uit eten. Naar een sjieke Japanner voor Sushi!
Gelukkig nog 1 schone jurk in de rugzak, dus lekker douchen (echt hoor, warm water uit de douchekop is zo'n luxe) make upje op, haar in de plooi, oorbellen in, all dressed up zullen we maar zeggen.

Voor mijn gevoel weer 100km gelopen naar de Japanner (het was overigens maar qua km hoor)......issie DICHT!!!!

Beetje teleurgesteld weer terug richting het reseort om dan maar ergens langs de weg een lokaal tentje op te zoeken.

Ze zeggen wel eens dat alles met een reden gebeurt, en dat geloof ik wel.
We schoven naar binnen bij een armetierig uitziend restaurantje. De dames liepen met een hoofddoek, dus dan weet je al....geen bier.

Kaart gekregen en beide een lokaal gerecht uitgezocht.
Le had rendang van kip, en ik een curry met kip, en beide een naanbroodje.
Serieus, ik heb in mijn leven nog niet zo lekker gegeten!!! De geur, de smaak, alles klopte gewoon. Bij het afrekenen kom je dan helemaal niet meer bij, samen gegeten voor 48RM, das €12!!!!!

En nu zitten we weer op ons terras, de regen tikt, nu nog zachtjes op het dak.

Als ik denk aan de afgelopen weken, en wat me buiten het heerlijke eten, de prachtige natuur, de heerlijke stranden, de gave guesthouseses, de lieve mensen, het meeste zal bijblijven is de verdraagzaamheid hier in Maleisië.
Maleisië bestaat uit zoveel culturen, geloven en opvattingen, en allen leven ze naast elkaar in goede harmonie.
De kerken staan naast de moskeeën en tussen de Boeddhistische tempels.
De moslim staat in de bus op voor een oudere monnik, de Christen helpt de moslim met oversteken, na het gezang in de moskee hoor je de monniken met klankschalen in de weer, en de kerken slaan hun klokken.

En nergens zie je discussie, discriminatie of gedoe...het KAN dus wel.

Ik zal Maleisië herinneren als er prachtig land, een eerlijk land waar respect de boventoon voert, een land waar je heerlijk kan eten, tot rust kan komen, maar vooral zal ik me Maleisië herinneren als het eerste land waar ik met Léon gereisd heb. Stiekem zijn we een volgende reis alweer aan het plannen.

Lieve Léon, dank je wel voor alles.
ik had deze reis met niemand anders willen maken dan met jou! Ik hou van jou.

Mir.

Geschreven door Mirjams.reisblog