In tegenstelling tot de droogte in Nederland komt het sinds gisteren met bakken uit de hemel hier.

Smorgens is het heerlijk warm weer. Volop zon en bijna windstil.
Als je dan richting de Etna kijkt zie je hoe donkere wolken zich samen pakken. Dan is het vluchten naar binnen. Regen en onweer.
Gelukkig voorspellen ze voor de rest van de reis wel weer prima weer.

En het zorgt ervoor dat we, lees ik, niet na 2 dagen Sicilië knetter verbrand ben.

Sicillianen dineren laat. En dan bedoel ik niet om een uur of acht, nee het is meer vanaf een uur of tien.

Gisterenavond toen de regen was opgehouden zijn er van onze berg afgedaald naar Catania. Een prachtige stad die we de komende week ook zeker nog eens in de zon gaan bewonderen.

Knipperlichten, verkeersregels, politie en flitspalen....daar doet Sicilië niet aan.
Wel aan toeteren. Sicillianen zijn dol op hun toeter. Léon ondertussen ook.
Maar wonder boven wonder zie je hier weinig ongelukken.

Een parkeergarage hier was voor mij ook een soort attractie.
Je rijdt de garage in, je geeft de sleutel van de auto aan een klein oud meneertje, je krijgt een handgeschreven briefje mee, met een stempeltje....En dan hoop je maar dat je je huurauto na een paar uur weer terug krijgt.
Maar inderdaad na het eten en het betalen van het enorme bedrag van 3 euro kregen we ons 500tje weer mee. Had ik trouwens al gezegd dat dit zo mijn nieuwe auto gaat worden straks in Nederland?

Speaking of food!
Met dank aan Google en Google maps vind je in een vreemde stad al vrij snel leuke kleine restaurantjes.
We waren op zoek naar een restaurantje maar ongeveer 3 meter voor het restaurantje zijn we toch ergens anders gaan zitten.
En daar hebben we een pizza gegeten....
Nog nooit zo'n lerp pizza gezien, maar vooral ook nog nooit zo'n lekkere pizza gegeten!

We wilden er heel Hollands een glas rosé bij.
De ober die ons hielp viel bijna uit zijn sloof.....een glas??
Nee daar deden ze niet aan. Wijn gaat per fles!!!

1 fles water, 1 fles wijn, 2 bizar grote pizza's en slechts 50 euro verder hobbelden we door de gezellige straatjes van Cantania.

Mijn kersverse man wist wel hoe we weer terug naar de auto moesten. Hij had er alleen niet bij verteld dat we alleen maar 18% steile wegen omhoog moesten lopen. En ik zweer het, we hebben een rondje gelopen, want de weg terug was vele malen langer dan de heenweg.

Snachts autorijden is wel een tikkie spannend. Het is pikkedonker, je rijdt om onverklaarbare redenen alleen maar steil omhoog met allemaal nieuwe varianten op haarspeldbochten. Gelukkig rijdt Léon!!!!

Om half 1 rolden we ons bedje in om vanmorgen naar de zaterdag markt in Acireale te gaan. Leuk om even gezien te hebben. Veel fruit, tomaten die er niet eens uitzien als tomaten zo lekker een een vreemd soort boon van ruim anderhalve meter lang.

Daarna natuurlijk een espressobar. Voor koffie en een ontbijtje.

Terug bij ons plekje even een lekkere duik in het zwembad en daarna drogen in de zon.

Tot de regen begon. Even snel wat boodschappen gehaald want morgen verkassen we van de Etna Suite naar de Lemon Suite en even een beetje een planning gemaakt voor de rest van de vakantie.

Het is ons duidelijk. Te veel te zien in te weinig tijd. Wij komen dus niet meer terug.

Liefs, Mirjam

Geschreven door Mirjams.reisblog