Zaterdag:
Ze voorspellen de hele week slecht weer in Nederland.
En dat komt precies goed uit want de hele familie vertrekt vandaag voor trip naar het zonnige Portugal.
De weersvoorspellingen zijn meer dan prima, dus we hebben er zin in.

Een bakkie koffie, een broodje op het vliegveld en dan mogen we boarden. Mama zou mama niet zijn zonder dropjes in het vliegtuig en zo sabbelen we richting de zon.

Een prachtige villa, een heerlijk zwembad en zon liggen al op ons te wachten. Snel de tassen uitgepakt en een duik in het zwembad. Eerlijk is eerlijk....je frist er goed van op, poeh hè, da's koud!!!

Omkleden en een hapje eten aan het einde van de straat. De eerste kipjes piri piri zijn besteld samen met een lekker vers visje.

Zondag:
Weer opstaan met een heerlijk zonnetje, een dagelijks tripje naar de supermarkt voor verse broodjes en daarna, naar we dachten, een tussendoor wandeling richting het strand.
Dat ging niet helemaal zoals gepland want het pad liep dood. Met een kleine omweg en het beklimmen van de typische kustlijn van Portugal toch het strandje gevonden.

Het strandtentje van 5 jaar geleden blijkt ineens een etage erbij te hebben maar de muziek is nog steeds even lekker. De Gin Tonic trouwens ook :-)
De terugweg maar gewoon over de weg gelopen.

Savonds heerlijke tapas gegeten in een klein restaurantje op een steenworp afstand van onze villa.


Maandag:
Een hele pijnlijke rug.
Dus voor mij vandaag even een rustdag bij het zwembad.
De rest van de familie heeft zich het zweet in de bilnaad midgetgolfd met als absolute winnaar mijn zusje!

De bbq, die in de planning stond, was niet zo'n succes.
Wij wilden wel, de bbq had daar overduidelijk een andere mening over.
Iets met het trekken van de schoorsteen en grote rookwolken op plekken waar ze niet hoorden en zo.

Gelukkig zijn de schone zonen niet voor 1 gat te vangen en stonden ze even later gewoon de saté in een koekenpan te bakken. Het kwam vast door de heerlijke marinade van Jean Marc maar saté uit een Portugese koekenpan is dus gewoon heel lekker!

Dinsdag:
Vandaag staat Albufiera op de planning.
We hebben de Uber taxi helemaal ontdekt en springen met zijn viertjes in de taxi. Monique en Jean Marc volgen iets later.
Samen met paps en mams de markt van Albufiera bezocht en in een heuse tuctuc van de berg afgesjeesd naar het plein alwaar we Monique en Jean Marc troffen voor een bakkie op een terras.

Voor de lunch was het nog een beetje vroeg dus even door de straatjes geslenterd en ja ja....een kerkje bezocht.
Nou was het, eerlijk is eerlijk, een beetje een lullig kerkje. Hadden we het niet gezien, hadden we eigenlijk ook niets gemist.

Toen een lekkere lunch, met uiteraard een flesje wijn.
Van een klein omeletje hebben ze hier niet gehoord geloof ik, lees ten minste 6 eieren en rijkelijk gevuld, dus men kon mij naar de Uber rollen.
Uit veiligheidsoverwegingen ben ik maar niet gaan zwemmen. Ik was gegarandeerd gezonken.

Savonds zijn we door Monique en Jean Marc heerlijk getrakteerd op de Kip Piri Piri van Ramires.
Er wordt gezegd dat de Kip Piri Piri, een echt Portugees gerecht daar bedacht is.

Woensdag:
Het is natuurlijk de Portugaltrip ter ere van het 50!!! Jarig huwelijk van onze ouders.
Monique en Jean Marc gaan dat vast en zeker ook halen, zij zijn met hun 11 jaar getrouwd al een goed eind op weg. Leon en ik komen als het op ons huwelijk aan komt net kijken!

Voor het eten hoef je hier helemaal geen restaurant te bezoeken hoor.
Bij Villa Borsboom kan je excellent tapas eten. Nadat er eerder maar steeds heerlijke luchten uit de keuken kwamen serveerden Monique en Jean Marc een tijdje later de hele tafel vol met heerlijkheden.

Monique had in september, op het feest van papa en mama in de Koepel al een kleine hint gegeven dat er in Portugal nog een deel van ons gezamenlijke kado kwam.
Vanavond was de avond.

Net als 5 jaar geleden is er, alle credits voor mijn zusje, ook weer een prachtig fotoboekje gemaakt.
Met daarin een verzameling van de foto's van de fotoshoot, en foto's van de familie.

En NOG een verrassing. Maar dat blijft nog even een verrassing tot papa en mama een datum hebben gepland!


Donderdag:
Vandaag wilde ik Léon her dorpje Villamoura graag laten zien. Eigenlijk omdat we straks in ons nieuwe huis een heuse aanlegsteiger hebben en er hier in de haven best leuke bootjes liggen.
Nou is Villamoura niet een heel spectaculair stadje dus als je dat al een keer gezien hebt ben je ook wel klaar.
Maar de rest van de familie wilde een midgetgolf revanche bij Monique, dus weer met zijn allen in de Uber en hop naar Villamoura.
De familie afslag midgetgolf, Léon en ik richting de haven. Stiekem weer een dansje gedaan dat ik toch weer onder het vreemde spelletje midgetgolf heb weten uit te komen.
5 jaar geleden moest ik heel dringend een boekje lezen op het strand, eergisteren lag ik plat met mijn rug, en vandaag wil ik Léon de haven laten zien. Het mag duidelijk zijn....midgetgolfen is niet mijn ding!

Mijn hemel wat liggen er daar in de haven grote, maar vooral dure boten. Een snelle zoektocht op google leert ons ddat st de gemiddelde prijs zo'n 3 miljoen is. Net even boven budget voor aan onze steiger!

Gelukkig wel genoeg budget voor een lekker drankje aan de haven. Terwijl we op de golfers aan het wachten waren, zaten wij heerlijk met onze neusjes in de zon met een drankje te dromen over onze toekomstige boot. (Lees hier vooral opblaasboot)

Op de terugweg even boodschapjes gejaald en savonds heerlijk thuis kip Jean Jean met tomaten prutje , in plaats van kip Piri Piri, gegeten.


Vrijdag:
Jeetje de laatste dag alweer.
Papa, Jean Marc en Monique wilden lekker bij het zwembad blijven.
Mama, Léon en ik wilden over het strand naar het dorpje ..... lopen

De orkaan Lorenzo merkten we ook langs de kust. Hele hoge golven, een sterke onderstroom en overal rode vlaggen. Een rode vlag betekend: NIET ZWEMMEN

Maar mama dacht....hoezo niet zwemmen. Het is hartstikke warm ik neem gewoon een duik!
En daar lag ze.
Eerlijk is eerlijk, zo ging het niet helemaal.
Nadat ze mij eerst hartelijk had staan uitlachen omdat ik verrast werd door een golf die ietsjes hoger uitviel dan gedacht en ik getrakteerd werd op een natte broek, overkwam mijn lieve moedertje precies hetzelfde
Keer 3!!!
Want waar ik me staande wist te houden wad de golf bij moeders net even ietsjes hoger, was de onderstroom ietsjes sterker en hups....daar werd ze pardoes meegetrokken het water in.

Léon heeft haar als een ware David Hasselhof uit Baywatch uit het water gehaald en ik heb een snoekduik genomen naar haar telefoon die ik nog net kopje onder zag gaan.

Awel, op een blauwe teen van moeders en een telefoon in de rijst na viel het gelukkig allemaal mee!

Een terrasje uitzoeken vergde wel wat extra aandacht. Want met een kletsnatte korte broek is het lastig lekker zitten. De achterbank van de Uber voor de terug weg hebben we overigens keurig bedenkt met een plastic tas zodat de bank nket kletsnat werd.

Als laatste avondmaal zijn we heerlijk gaan eten in Albufiera.
De eigenaar van het restaurant kwam aan tafel vertellen wat ze allemaal hadden. Het maakte de keuze niet echt makkelijker. Alles klonk heerlijk!
Maar van de carpaccio, tot de zeebaars, de garnalen, de kabeljauw en de Cataplana was alles even heerlijk!

Vroeg gaan slapen want om 3.30 gaat de wekker.
Tijd om weer naar Nederland te gaan!

Lieve familie, en in het bijzonder papa en mama, wat was het heerlijk om Portugal nog een keer met jullie te mogen doen, nu samen met Léon erbij.

Terwijl ik dit schrijf komt de regen met bakken uit de hemel en denk ik alleen maar....ik mis de zon!

Liefs, Mirjam

Geschreven door Mirjams.reisblog