Gisteren opgestaan met een strakblauwe lucht en volop zon.

Dat is wel even lekker na de enorm lange hoosbui waar we afgelopen maandag in hebben gezeten.
Het gekke is, bij ons appartement is het de hele dag droog geweest. De buien zijn hier echt heel lokaal!

Vandaag staat een dagje Penne op de planning.

Penne is een levendig en gezellig burchtstadje wat gebouwd is op, of liever gezegd, tegen twee bergen aan.

Penne behoort tot 1 van de 200 mooiste dorpjes van Italië, en als we er door de straatjes dwalen, begrijpen we waarom.

Sinds Léon en ik samen reizen hebben we eigenlijk 1 vast vakantie nummer.
Euphoria van Loreen (je weet wel winnares van het Songfestival in 2012.

De reden daarvan is eigenlijk heel logisch. Waar we ook gaan, waar we ook zijn, altijd, maar dan ook echt altijd lopen we gek genoeg meer omhoog dan naar beneden.

Hier in Penne is dat niet anders.
We're going up up up...
(Gek genoeg ook hier zelden naar beneden, of mijn benen zijn zo verzuurt dat ik het niet eens merk)

We vonden een gezellig terras in de zon en voor we het wisten stonden daar toch weer een droge witte wijn, en een Aperol Spritz op de tafel.

Léon wilde perse nog even de Duomo bekijken. Prima dacht ik, ik blijf hier zitten, ik ga niet weer de hele heuvel op.

Dus Le naar boven, voor niets bleek. Want het huis van God was gewoon even dicht, en ik nam met mijn toet in de zon nog maar een drankje.

Op het terras hebben we ook samen weer zo iets leuks bedacht, maar daarover later meer. Dat moet nog even pruttelen.

La Dolce Far Niente, de mensen die ons goed kennen weten dat wij onze toekomstige B&B graag zo hadden willen noemen. Maar dat gaat dus mooi niet, want deze geweldige naam hebben Mildred en Marcel al gegeven aan hun B&B in Penne. ❤️

Via Facebook hadden we al een tijdje contact en hebben we ook al heel veel waardevolle tips van ze gekregen. Hoe leuk is het dan om even langs te gaan op hun prachtige plek!

Online waren het al toppers, maar live zijn ze gewoon nog veel leuker joh!
Wat hebben wij een leuke middag gehad.

Thuis even een klein tukje gedaan en om 20.00 doken wij de berg af op zoek naar een pizzeria.

Nou das ook een avontuur kan ik je zeggen.

Denk donker x 10
Denk overstekende vossen, marters en stekelvarkens (die beesten zijn GROOT trouwens) en denk haarspeldbochten.

Nah, dan heb je ons ritje naar beneden wel samen gevat.

Met samengekomen billen naar beneden, maar gelukkig is Léon een hele goede chauffeur dus zonder kleerscheuren beneden.

Pizza's zijn zo lekker hier!
En voor nog geen €35 zaten onze buikjes weer vol, was er weer getoast met wijn en hadden we twee hele sterke espresso's op.

Nog wel enorm lol gehad met de dame die onze bestelling deed.
In eerste instantie toen we aankwamen hadden we de eigenaar die echt een heel goed woordje Engels sprak. Maar de serveerster.. ehm.. niet zo goed.

Dus nadat we de pizza's op hadden probeerde we bij haar koffie te bestellen. Ze bleef heel geduldig proberen te bedenken wat ze in het Engels moest zeggen maar toen gaf ze het maar op. En bij een 2e poging heeft ze haar baas maar weer gehaald. Toen we uiteindelijk de rekening aan haar vroegen in het italiaans kwam haar glimlach terug!

Nu had ze het goed verstaan.

Nu nog weer de donkere berg op en daarna zijn we lekker onder de wol gekropen.

Geschreven door Mirjams.reisblog