Vandaag is de laatste dag in Puglia aangebroken. De laatste dag genieten in net mooie zonnige zuiden.
Tenminste… het begint met regen en als het regent dat gaat het even hard te keer.
Dus we zitten heerlijk aan het ontbijt met op de achtergrond de regen.

Maar als we zijn uitgegeten zien we dat het al droog wordt en opentrekt.
Vandaag hadden we evt nog 2 dorpjes in de planning maar dat zouden we even laten afhangen van het weer. Maar zoals het er nu uitziet komt dat helemaal goed.

Op naar Alberobello. Het dorpje van de Truli.
Zeg maar een soort kleine huisjes die van gestapelde stenen werd gemaakt. En als de belastingdienst dan langs kwam konden ze het huisje laten instorten en dan hoefde ze geen belasting te betalen. (Italië veranderd nooit😂😂)

Maar tegenwoordig is alles mooi af gesmeerd en gemetseld zodat alles stevig blijft staan.
En er staan er nu nog al wat. In het grootste deel , wat Unesco Werelderfgoed is, staan er al een 1000. Tot en met een Truli kerk aan toe.
En druk van de toeristen. En het is al naseizoen.

Op een plein tussen de Truli stond een kunst expositie over… wat mensen in bomen zien.
Net als de kameel! En beoordeel zelf maar of het lijkt😊.

Na een paar rondjes gelopen te hebben en wat gedronken te hebben rijden we door naar Locorotondo.
Nog een klein mooi bergdorpje. Een mooi is het. Met spierwitte huizen, winkeltjes en terrasjes.

We lunchen hier met een fantastische pizza en rijden weer terug naar onze B&B.
Daar aangekomen begint het weer te betrekken net als we aan het zwembad liggen.
Dan duiken we maar even naar binnen en even later barst het weer los.

Maar tegen de tijd dat we willen gaan eten in Monopoli is het al weer droog en gaan we genieten van een laatste maal. Omdat de pizza best wel flink was kiezen we voor een uitgebreide antipasti plank met een Gin Fizz en een Limoncello Spritz (omdat ze hier heeel veeel cocktails drinken) en met als afsluiter een ijsje bij een van de vele ijsboeren.

Voor nu de groeten uit het zuiden en morgen gaan we naar de buurt net boven Bologna.

Ciao à tutti!
Leon

Geschreven door Mirjams.reisblog