Als alle heilige indrukken weer wat zijn ingedaald gaan we er op uit voor ons laatste avondmaal in Rome.

We willen het niet heel laat maken maar het is eigenlijk nog te vroeg om te eten (lees 17:00, in Nederland staan de piepers al op…)

Dus we pakken de bus en lopen nog even langs Mr 100 Tiramisù, want buiten tiramisù hebben ze ook een lekker gezellig terrasje.

Ons voornemen, we nemen een glaasje prosecco en gaan daarna door om te eten.

Dus even ons op dat moment in vogelvlucht: wij: ober, we willen graag een glas prosecco,
Ober: prosecco… beter niet, ik heb wat anders… dat doen?
Wij: kom maar op…..

En dan zit je dus gelijk 3 minuten later aan een fles Moscato d’Asti met wat olijven.
Op het gebied van drank hebben we niet zo een ruggengraat geloof ik….

Maar hij had wel gelijk. Echt lekker!

Na nog een gezellig praatje en een lege fles later gaan we naar ons etens laantje.
Alles zag er daar zo goed vorige keer en voor ons voelde dat ook echt als Rome, zo tussen de Trevi fontein en het Pantheon.

Nou dan doen we hier maar één glaasje wijn…
En misschien raden jullie het al… weer mislukt.
Want en glas kost €6 en een fles vaak rond de €15. Dus Hollanders als we zijn laten we toch gewoon de fles maar weer neerzetten.

Nadat we ook het eten besteld hadden, niet al te veel, een toastje en een pizza kon het niet meer mis gaan.
En toch… ook hier ging het niet zo als verwacht.
Na de toast (bijna een heel brood…) kwam de pizza. En echt de grootste die we ooit gezien hadden.
En lekker! Oordeel zelf maar even op de foto.
Nog even afsluiten met een koffie en limoncello en dan terug naar de B&B.

Helaas hebben we geen ruimte meer voor een ijsje.
Gelukkig hebben we gisteren al 3 rijen dik gestaan voor de echt de beste Romijnse ijs-experience bij Venchi.

Nu lekker met de bus terug naar de B&B want om 6 uur gaat de wekker weer.

En dan is 6 uur weer vroeg. Heel vroeg.
Maar we moeten om 10.00 in het vliegtuig zitten.

Geheel in lokale style pakje we de step naar de trein.
Ik wil er ook zo een thuis!
Als geoefende globetrotters zoeven we trein in, trein uit, de luchthaven op en door de security. Schiphol, kijk hoe het ook kan.

Nog even een laatste koffie en croissant en dan is het arrivederci Roma!

Tenminste… als we weg komen hier. Want de Italiaanse EasyJet meneer had blijkbaar geen koffie gehad, want waar al jaren lang een rolkoffer wél binnen de handbagage maten valt vond deze meneer van niet.
Toch vast iets met Romijnse centimeters…
Dus (en daar ging het vast om) bijbetaald en door het vliegtuig in.

Rome, ik denk dat ik nooit kan zeggen Vici Roma!
En dat wil ik ook niet.
Rome, we komen terug. Wanneer? Geen idee. Maar dat we terug komen staat vast. Voor de stad, alles wat er te zien is, het heerlijke weer, de vriendelijke mensen, het heerlijke eten en, hoe kan het ook anders, de wijn.
Rome, je bracht ons moeie voeten, fantastische indrukken en inspiratie voor onze toekomstige plannen!

En Mirjam, wat heb ik ook weer heerlijk van jou en ons genoten.
Dank je wel voor de heerlijke tijd even samen weg van de wereld om onze doelen weer wat meer vorm te geven.
Ti amo❤️

Geschreven door Mirjams.reisblog