Uitslapen kunnen we ook in Parijs.
Om 10.30 zaten we aan het ontbijt.
Een heerlijk ontbijt zelfs! Met verse broodjes, yoghurt, koffie en sinaasappelsap.

Onze voeten doen nog wel een beetje pijn van gisteren maar toch duiken we Parijs weer in. Stukje met de metro en ......hallo Arc de Triomphe. Eerlijk is Eerlijk, een stuk groter dan ik had verwacht. Je kon er ook op, hartstikke leuk voor het uitzicht denken we, maar met een behoorlijk brandend zonnetje en onze zere kuiten vonden we dat toch een iets minder plan.

Wel even de verplichte foto's gemaakt en daarna op ons dooie gemakje de Champs-Élysées over gewandeld.

Nog steeds zon!!! Dat is een extraatje want ze voorspelden 60% kans op regen.

Die Champs-Élysées is lang! Gelukkig overal restaurants en barretjes voor een kop koffie.

En hey....wat is dat?
Jawel, een reuzenrad en best een flinke, precies tussen het Louvre en de Arc de Triomphe.

Sinds ons weekendje Maastricht vinden we een reuzenrad dus gewoon leuk. En het is een prima stop halverwege , dus snel in een gondel gestapt.

Prachtig uitzicht over de stad, en het Louvre met een begeleidend deuntje van een verliefd zoenend stelletje!
Nee nee, wij niet, maar bij ons in de gondel zat een kersvers verliefd stelletje waarvan ik me afvraag of ze überhaupt iets van het uitzicht gezien hebben.
Hij heeft vast alleen haar nek gezien waarin hij 2 rondjes lang liep te hijgen en zij heeft echt alleen maar met waterig verliefde oogjes in opperste aanbidding naar haar lief zitten kijken.

Daarna de tuin door van het Louvre, dat is een museum op zich!
En het Louvre in. Ik voelde me helemaal Robert Langdon uit de Da Vinci Code.

Op zoek naar Mona.
Dat was een beetje een tegenvaller, wat een lullig klote schilderijtje is dat zeg!

Maar als je 5 rijen mensen was doorgeworsteld kon je toch een foto maken. En hey, je bent toerist of niet, dus wij ook.

We hadden nog wel een week kunnen doorbrengen daar. Zo veel moois, uit alle hoeken van de wereld. Beelden, schilderijen, potjes, pannetjes, gekke beeldjes.
We zijn nog op zoek geweest naar 2 rolstoelen, want lopen ging echt niet meer.

Dus afgesproken dat we nog een keer terug komen voor deel 2, en 3, en 4

We zaten net een beetje bij te komen op een terras, en daar was dan toch de eerste hoosbui.
Maar echt heel erg vonden we het niet, we hadden een glas rosé, een crepe met chocolade (wat overigen een prima combinatie is) en we zaten prima overdekt.

Na de hoosbui terug naar het hotel en heel even op bed een beetje bijgekomen.
Echt hoor, we worden oudjes, als je 10 minuten niets had gezegd hadden we geslapen tot de volgende ochtend.

Hebben ons na een tijdje toch maar weer in onze schoenen gehesen en zijn in de straat lekker wat gaan eten. Want echt ze hebben meer restaurants sigarettenwinkels in Parijs. Nou is dat niet moeilijk want er zijn nul sigarettenwinkels in Parijs!

Na de pizza en risotto kort overleg samen, het is koud buiten, het regende, dus gaan we de stad in, of kijken we (nou ja ik hahaha) toch het Songfestival

Het werd het laatste.

Elke keer als we in het hotel aankomen schiet ik weer in een soort lichte paniek aanval.
Onze kamer is op 5 hoog.
Daar moet je dus heen met de lift.
Nou is lift te veel eer voor het hokje waar we in moeten.

Het is 1 bij 1.10 denk ik en het schommelt en het schudt onderweg naar boven en beneden.

Maar ook nu kwamen we weer veilig boven.

Onze kamer is niet heel groot, dus lekker onder het dekbed samen. Parijs is de stad van de liefde, dus wat er verder gebeurde die nacht zal ik jullie onthouden.

Morgen laatste dagje.
Na het ontbijt willen we naar een expositie van Gustave Klimt en dan weer op huis aan. Jammer, dit soort weekenden mogen van mij zoveel langer duren dan dit.

Geschreven door Mirjams.reisblog