Helemaal versleten kom ik aan in Cuenca, de eerste stad over de grens van Ecuador. Ik heb een hotelkamer geboekt met een groot tweepersoonsbed en een eigen badkamer. Ik heb rust en privacy nodig na 10 maanden mijn slaapkamer en badkamer te moeten delen met minstens 10 andere mensen. Het regent pijpenstelen in Cuenca en dat komt me goed uit, ik breng 2 dagen op bed door met slapen, boeken lezen en filmpjes kijken. Heerlijk!😆 Als de zon doorkomt trek ik wat kleren aan en ga de stad in. Cuenca blijkt een superleuke stad te zijn met heel veel mooie kerken, pleinen en goeie restaurants. En lekkere koffietentjes 😋 Niels en Gitte, het Belgische stel, zijn ook in Cuenca en we gaan samen eten. Verder breng ik de meeste tijd lekker alleen door.

Na Cuenca pak ik de bus naar Montañita, de eerste surfplek aan de kust van Ecuador. Dit toeristische dorp staat ook wel bekend als het Ibiza van Zuid-Amerika omdat het nachtleven er heel bruisend blijkt te zijn. Maar daar zit ik even niet op te wachten, ik wil Ecuadoriaanse golven. Ik neem een hostel aan het strand dat vol met surfers zit en iedere dag ga ik 2 x met de jongens mee surfen. Ja.. ik ben wel vaak de enige vrouw in het water. Hier is surfen wel een beetje een mannensport, hoewel er in het algemeen toch ook echt wel veel vrouwen zijn die surfen. Maar ik kan altijd wel goed mee met de mannen dus voor mij is het geen probleem. Na een aantal dagen Montañita schuif ik zo'n 20 km door naar de volgende surfplek Olón, waar ook Niels en Gitte weer zijn en waar ook Stephanie weer naartoe komt. Gezellig! Ook hier bestaan onze dagen uit 2 surfsessies per dag en tussendoor gezellig met z'n allen eten.
Na Olon ga ik naar Ayampe waar ik in het surfhuis verblijf van de Zwitser Roman en zijn Ecuadoriaanse vrouw. Het huis is prachtig gerenoveerd en smaakvol ingericht. Op 5 minuten lopen van het strand waar Ecuadors beste golven aan land komen en te midden van de jungle en honderden palmbomen. Iedere nacht val ik in slaap met de geluiden van de oceaan en de jungle. Ik betrap mezelf erop dat ik wel een beetje settlebehoefte begin te krijgen. Iedere nacht in slaapzalen, andere douches, andere bedden.. ik zou me best thuis kunnen voelen op een locatie als deze. Met Roman ga ik surfen op verschillende plekken in de buurt, we gooien de boards achter in zijn jeep en we rijden overal naartoe. Met de gopro op de punt van mijn board maken we filmpjes zodat ik mijn techniek kan verbeteren.
Na Ayampe arriveer ik 4 bussen later in Canoa. Een klein slaperig vissersdorpje, bekend onder de surfers voor de goeie golven. Ik onmoet Luiz, een jongen die daar woont, in het water. We surfen voor ruim een week iedere dag samen en hebben de grootste lol en ik leer heel veel van hem.

Met de bus ga ik naar Quito voor mijn vlucht naar Brazilië. Na een lange reis loop ik het vertrouwde pad weer op naar het paradijsje Lagarto na Banana in het kleine plaatsje Pipa, gelegen aan de kust tussen de steden Natal en Recife. Het voelt goed om weer thuis te zijn, want zo voelt Brazilië voor mij. Al valt het niet mee om weer een switch te maken van Spaans naar Portugees. Er is veel veranderd in Lagarto na Banana in de afgelopen maanden. De groep is helemaal veranderd, alleen Sofia en Rafael zijn er nog steeds. En natuurlijk Effie, de eigenaar van het hostel en Igor, een van mijn beste vrienden in Brazilië. Met hem vertrek ik 2 dagen later naar Olinda om het beroemde Braziliaanse carnaval mee te maken. Ik heb nog nooit carnaval gevierd in Nederland maar inmiddels 2 keer in Brazilië. De eerste keer in Rio de Janeiro en de tweede keer in Recife/Olinda. Het Braziliaanse carnaval is een heel cultureel evenement en enorm belangrijk voor de Brazilianen, ze leven hier het hele jaar naar toe. Ik kan het natuurlijk niet vergelijken met Nederland maar het belangrijkste is hier de muziek, de Braziliaanse ritmes. Dit maakt dat het carnaval in iedere staat zo anders is. In Rio de Janeiro speelt de samba de hoofdrol en hier in de staat Pernambuco spelen frevo, forro en maracatú de hoofdrol. De Braziliaanse staten hebben hele sterke eigen culturen met eigen muziekstijlen, dialecten, eten en kleding.
We hebben een huis gehuurd in Olinda voor een week met een groep van 8 vrienden van Igor. Ik ben de enige buitenlandse in de groep Brazilianen maar zoals ik dat gewend ben van Brazilianen ontvangen ze me met open armen, nemen ze me overal mee naartoe en leggen ze me vol trots alles uit over hun cultuur. Sommigen zijn over komen vliegen vanuit de stad São Paulo naar hier omdat de carnaval in Olinda het grootste en meest culturele carnaval van Brazilië is. Iedereen kent het carnaval van Rio de Janeiro maar dat is voornamelijk omdat het zo bekend is voor de toeristen.
Ik weet niet hoe ik deze beleving in woorden moet omschrijven. Het is hysterisch in alle opzichten, het is hysterisch voor al je zintuigen. De kleuren, de geluiden, de geuren, de enorme explosies aan energie.. het het gaat maar door, 6 dagen lang van 's ochtends tot 's nachts. Heel Brazilië stroomt uit in de snikhete straten, uitzinnig van vreugde. Het carnaval bestaat uit zogenoemde bloco's. Dit zijn fanfares met trommels, pandeiros, saxofonen, trompetten, triangels, fluiten en je kunt het allemaal niet bedenken, die door de straten trekken omringd door een gigantische stoet dansende mensen. Iedereen is verkleed en glitter speelt de hoofdrol. Hoe meer glitters hoe beter, ik denk dat ik de komende 3 weken glitters schijt. Het is zomer in Brazilië dus de zon schijnt ongenadig, in de middag is het ruim 35 graden. En beter heb je geen angst voor grote menigten want miljoenen mensen persen zich al dansend met hun heupen op de ritmes door de nauwe straatjes van Olinda met de mooie, gekleurde koloniale huisjes.
Ik geniet enorm, vooral van de muziek. Het is echt prachtig en heel intens. Ook is de carnaval het moment voor politieke uitingen. Nadat vorig jaar Bolsonaro aan de macht is gekomen is er een grote verdeeldheid ontstaan. Veel mensen zijn tegen Bolsonaro, en dat laten ze merken tijdens het carnaval. Al ontstaat daar geen agressie door. Ik ben absoluut tegenstander, het is zeer triest dat een prachtig land als Brazilië met zoveel potentie en zoveel mooie mensen zo slecht geregeerd wordt. Bolsonaro is werkelijk waar de grootste * die je neer kunt zetten. Maarja, hij is uiteindelijk wel gekozen door het merendeel van Brazilië.

We hebben een hele leuke groep. Iedere dag trekken we 's ochtend om 8 uur de straat op en komen pas 's avonds terug. Natuurlijk is het een grote bende in het vrij kleine huisje. Iedereen slaapt overal, overal liggen kleren en zooi. Maar het is een leuke belevenis. Na deze 6 dagen nemen Igor en ik een appartement in Recife, een grote indrukwekkende stad met een skyline van wolkenkrabbers. We moeten even bijkomen, goed slapen, lekker douchen en gezond eten. We koken lekker, relaxen en maken muziek. Igor is een hele goede muziekant. Hij speelt verschillende instrumenten maar hij is het beste op de gitaar en de cavalinho, een klein Braziliaans gitaarachtig instrument. Ik vind het heerlijk om te luisteren al hij muziek maakt.

Terug in Pipa begint mijn werkrooster in het hostel. De komende tijd breng ik lekker wat routine aan in mijn leven, 5 dagen per week 4 à 5 uren werken, surfen met Rafael, mijn eigen plekje. Ik heb er zin in! Effie, de eigenaar, gaat in de maand april zijn familie opzoeken in Israël. Hij heeft mij gevraagd of ik wil blijven en over het hostel wil waken wanneer hij weg is. Omdat hij een hele goede vriend van me is heb ik dat natuurlijk graag voor hem over.

Ik ben bang dat ik jullie wat moet teleurstellen met foto's en wilde reisverhalen op dit moment. Nadat ik mijn eigen surfboard heb gekocht ben ik helemaal gefocust op surfen en met dit grote board ga ik niet de bergen in. En het is een beetje lastig foto's maken in de zee. Ik kan jullie natuurlijk meenemen in het hele oneindige proces van leren surfen en hoe golven te leren lezen maar ik denk niet dat jullie daar op zitten te wachten. Na Pipa wil ik het noorden van Brazilië bereizen en daarna keer ik misschien nog wel terug naar Ecuador. Ik heb het gevoel dat ik geen genoeg tijd heb genomen voor het land en de golven waten er echt fantastisch 😊

Geschreven door Marjolein.op.pad