Nadat we geland zijn pakken we de metro naar het centum van Lissabon. Sas wist wel welk metrostation te pakken want ze was immers 10 jaar geleden ook al in Lissabon geweest. "We moeten dít metrostation hebben, want dan moeten we niet zo ver klimmen." Lissabon is namelijk prachtig in de heuvels gelegen. Niets blijkt minder waar te zijn want we moeten een flinke klim maken om ons hostel te bereiken, Sas al kletterend met haar rolkoffertje en ik gebukt onder 20 kg bagage (incl de souveniers voor mijn Braziliaanse vrienden). Hoe verder we komen, hoe minder er gekwebbeld wordt. Puffend, steunend en zwetend komen we in het hostel aan. Sas wordt nog stiller als blijkt dat het hostel zelf via nog eens 8 trappen te bereiken is. De volgende dag komen we erachter dat er een metrostation zo ongeveer om de hoek van het hostel gelegen is😬

Na een lekker maaltje met tapas en een welverdient wijntje besluiten we die eerste dag de straatjes van Bairra Alto, de wijk waar ons hostel gelegen is, te verkennen. Het is een leuke, bruisende wijk, met allemaal keischattige smalle straatjes en trapjes. Overal staan rokende barbeque's en mensen biertjes te drinken. Er zijn talloze restaurantjes en barretjes waar muziek uit schettert. Hoe verder de avond vordert hoe drukker het wordt op straat. Maar dan ook écht druk, en de mensen lopen allemaal één richting op. Toch wel een beetje nieuwsgierig besluiten we de hordes mensen te volgen. Als we een straathoek omkijken zien we vol verbazing een straat die helemaal tjokke-, maar dan ook echt nókvol afgeladen is met feestende mensen. Er is livemuziek, mensen dansen en de drank vloeit rijkelijk. Mensen dragen mutsen in de vorm van een Sardientje of mutsen met bosjes Basilicum en de meesten zitten al flink in de olie. Er staan ook overal rokende barbeques met Sardientjes erop, en zo ruikt het ook. Het blijkt de verjaardag van Sint Antonius te zijn waar de Lissabonezen heel de week, en voornamelijk die avond, feest voor vieren. We hadden nog nooit van de beste man gehoord, maar voor een feestje zijn Sas en ik natuurlijk wel te porren! Dus besluiten we om ons, gewapend met een lokaal biertje van de tap, in de hossende menigte te begeven. Na verloop van tijd maken we een groepje Lissabonese vrienden waar we tot in de vroege uurtjes mee verder feesten. Moe en versleten keren we terug naar het hostel.

De vogende dag staat er een food & winetour op het programma die ik Sas voor haar verjaardag heb gegeven. Dus na het ontbijt zitten we om 16.30 uur weer vrolijk met een glas wijn voor onze neus. Ach..die eerste slokjes zijn even lastig maar daarna gaat het ook weer wel. De tour is onder leiding van een overenthousiaste en spontane gids genaamd Tiago, die vol met humor blijkt te zitten. We slenteren zo'n 4 uur met een groep door de stad en we krijgen overal wijntjes, port en bijpassende Portugese gerechtjes te proeven. Tiago verteld ondertussen maar door over de gastronomy, leefgewoontes van de Lissabonezen, historie en architectuur. Afgewisseld met grapjes waar de hele groep dubbel om ligt. De sfeer komt er lekker in te zitten dus bij het laatste restaurant blijven we met z'n allen nog wel een uur zitten kletsen, het leek wel een kippenhok. We hadden een internationaal gezelschap met Amerikanen, Israëliers, Duitsers, een Turk en een Engelse en wij Nederlanders. Na de tour besluiten we naar de wijk Alfama te lopen om daar nog een beetje rond te slenteren. Als we langs het kasteel lopen en daar wat we gaan dinken raken we in gesprek met een Fransman die tegenwoordig in Lissabon woont. Hij vindt ons wel een bijzonder stel vrouwen met veel positieve energie, wat we natuurlijk ook zijn 😊In de wijk Alfama blijkt het wederom volop feest te zijn voor Sint Antonius. We gaan lekker op een trapje zitten en slaan de hossende menigte gade. Deze nacht doen we het iets rustiger aan.

De volgende dag besluiten we met de trein naar Belém te gaan. Het is prachtig zonnig weer en we slenteren lekker heel de dag rond om dingen te bezichtigen, eten Pastel de Nata (soort bladerdeeg met custard erin, echt heeeeeeeeeeel lekker 😋) en verbranden tot we zo rood zijn als kreeften. Zo halverwege de middag gaan we naar LX factory, een soort artistiek opgeknapt industrieterrein onder de grote brug. Allerlei kunstzinnige mensen komen daar bijeen en verkopen spullen in ateliertjes. We vinden een leuk terrasje waar een live bandje speelt en blijven daar plakken tot de zon ondergaat.

Dan is het toch echt zover en moeten we afscheid nemen. Sas vliegt de volgende dag terug naar Nederland en ik naar Brazilië. Maar wat een leuke dagen hebben we samen gehad in het mooie Lissabon. Herinneringen gemaakt om nooit meer te vergeten. En als ik ooit nog een Sardientje op en barbeque ruik, dan weet ik waar ik gegarandeerd aan terug denk 😉

Deze prachtige foto's zijn te danken aan Sas 📷 Bedankt voor deze mooie herinneringen lieverd, ik mis je nu al!

Ps: het lijkt op de foto's misschien alsof we heel veel biertjes gedronken hebben maar dat valt natuurlijk wel mee, het is gewoon puur toevallig dat we net juist iedere keer met een biertje op de foto staan😋

Geschreven door Marjolein.op.pad