Rustig ochtendje, waarbij we vandaag Wilderness verlaten en richting binnenland zullen rijden. Meerbepaald woestijngebied om zo de old route 62 terug te nemen richting Kaapstad.

Maar nog niet te rap alstublieft, want bij "Kaapstad" denken we aan naar huis moeten en daar zijn we absoluut nog niet klaar voor 😂

We hebben deze voormiddag afgesproken met Greta en Roger om te gaan ontbijten voor we doorrijden. Het is alweer Shakshuka, favorietje hier! 😋

Het is tijd om door te rijden naar Oudtshoorn, de hoofdindustrie waar struisvogels gekweekt worden voor hun vlees, maar ook voor hun veren en huid. De huid voor sjakossen en ceintuurs, de veren om te verschepen naar China waar ze veelal gebruikt worden in mode en hoeden.

We nemen een tour om wat meer te leren over deze hoogpotige vogels 😁
Om te beginnen eten ze zo'n 5 kilo voer per dag, per struisvogel, en dat is met veel schrokken! Zo werken ze net zo goed de keien op de grond mee binnen, wat dus zorgt voor de dikke eierschaal boordevol calcium 👌

Bruine en grijze gevederden zijn de ladies, de mannetjes herkent men aan de zwarte veren.
Na het "nesten" en beschermen van de eitjes, zal om die reden het vrouwtje de dagshift draaien op de nest, en het zwarte mannetje de nachtshift. Om zo weinig mogelijk op te vallen voor prooien.

Echter, eens de kleintjes geboren zijn, zijn de ouders geen zorgzame ouders meer en laten ze de kleintjes aan hun lot over. Wat meteen betekent dat weinig baby struisvogels het halen "in the wild". Wel een grappig detail: de kleintjes die net geboren zijn, tot zo'n 6 maanden krijgen een gevlekt hoofd en nek, zoals een cheetah. En hun veders zien eruit als die van een porcupine, met stekels. Op die manier vallen ze dus weer niet op voor roofdieren 😁

Op zo'n uur tijd krijgen we heel wat boeiende info van Hermès. Zijn moeder heeft vast geweten dat hij ooit tussen de struisvogelsjakossen ging werken 🙈😂

Tijd om in te checken en het woestijnstof van ons af te spoelen 🚿

Met de zon die stilletjes ondergaat zetten we ons nog op het deck met een drankje van de honesty bar.

Ik kies voor een gin tonic, Ives heeft zijn curieuze oog laten vallen op "brandslang". Een soort schnaps van 45 graden waarin 3 groene pepers liggen te fermenteren.

De slogan op de fles zegt het helemaal: "Moenie drink en in die pad stap nie, jy kan sterf".
Klaar en duidelijker kan ni 🤣🤣🤣

Na ons aperitief stappen we te voet naar een restaurantje waar ik vooraf reserveerde: Jemima's. Een parel in het hol van Pluto, werkelijk 😆

Het voorgerecht wordt een steak tartaar van struisvogel. En als hoofdgerecht kiest Ives voor de steak van ree + struisvogel, en voor mezelf lamskoteletjes. Allemaal tip top 🥰👌

Met een dikke buik slenteren we weer naar onze guesthouse waar we ons neerploffen op een hemels bed!

Slaaplekker en tot morgen! 😴😴😴

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen