Amai, heerlijk geslapen! 🥰
We hebben Teresa beloofd vanochtend te ontbijten om 9u, dus we zijn dan ook op tijd.

Tafeltje is gedekt en ze is volop in de weer voor koffie en thee. Ze vraagt of we ook een eitje lusten? Ives neemt een spiegeleitje en ik kies voor het roerei.

Het is een sober maar lekker ontbijt, en bovendien nog wel gezellig omdat we dat thuis haast nooit samen doen.  Een halfuurtje later rijden we door naar onze eerste wandeling; de Levada do Rei, of de Levada van de Koning. Men heeft hier maar liefst 20 jaar aan gebouwd, speciaal voor de koning van Portugal.

De wandeling neemt 11km, heen en terug en we starten bij droog maar grijs weer. We zagen dat het normaal zou opklaren zo rond 11u, dus we hebben er alle vertrouwen in. Parkeren doen we bij de coffeeshop aan de start van de trail.

Het eerste halfuur zijn we tamelijk verveeld... het is vlak, geen stijging en er is weinig afwisseling. Ze noemen het dan ook niet voor niets de enige wandeling die toegankelijk is voor jong en oud  Na een dik uur komen we dan eindelijk aan een watervalletje waar we onderdoor moesten, heel leuk! 

Om dan een beetje verder op het einde toe te komen aan de waterval/rivier waar ook de weg stopt. We zetten ons hier even en zien vrijwel meteen een madeiravinkje (firecrest) zo schattig! 

Ik had vooraf gelezen dat ze durven eten uit je hand, maar had niet verwacht er eentje tegen te komen 🤭 dus we halen een stukje energiereep boven -> was hij heel blij mee! 

Tijd om weer terug te keren.
Het weer draaide ook... en niet in de beste richting 🙄 het laatste kwartier goot het met bakken uit de lucht.

Gelukkig dat er hier op de parking een koffiebarretje is waar we even neerzitten om te drogen. Tegen dat ik terug ben van toiletstop, heeft Ives 2 taartjes en koffie besteld. Mmmmmmm... lekker! Een bosbessen- en een passievruchtencheesecake, smaakt! 

Een uurtje later als we droog zijn, rijden we naar onze eerste lunchstop. Ik weet het - omgekeerde wereld - eerst taart eten en dan lunchen  dankuwel aan mijn lief voor de timing 

Cabo Aéreo Café is hier niet ver vandaan en befaamd om zijn heerlijke espetadas! Dat is een saté met stukjes steak, maar dan gerijgd op een stok/tak van een laurierstruik. Veel zeezout alweer alvorens te bakken... but oh so good 🤤

De eigenaar staat gewoon buiten op het terras de sates te bbq-en en brengt ze eigenhandig op ons bord, zo fier als ne gieter 
We krijgen er nog patatjes bij in de schil en een fris slaatje, dat wordt smullen! 

Met uitzicht op de kliffen en het zonneke dat er voorzichtig door komt, hebben we weer een topdag. Maar na deze uitgebreide lunch, hebben we nog zin om verder te gaan verkennen. We kiezen er voor om naar Rocha do Navio te rijden, ook omdat het maar 15 min rijden is. Het is nu bijna 15u30 en het heeft geen zin nog heel ver te rijden.

Rocha do Navio is één van de natuurreservaten op Madeira. Men noemt het ook wel "Ship Rock", en wel om twee redenen. Ten eerste zonk een Nederlands schip in de 19e eeuw in de baai. Ten tweede lijkt het kleine eiland op de voorkant van een schip.

Je kan naar beneden in de baai via een cable car of te voet. Het neemt maar 1,5 uur om het te voet te doen, maar de daling is gigantisch steil, waardoor het niet voor bangerikken is 

We vragen even na bij de cable car of hij nog rijdt, het is inmiddels 16u15. Hij zegt dat hij gaat sluiten en weer opengaat om 9u, dat we morgen best terugkomen. Morgen??
Das gelijk "nee" zeggen tegen een stel kindjes 

Er is geen twijfel mogelijk, we willen NU. Dus zo starten we aan de wandeling naar beneden via 100.000 trapkes. Onze knieën voelen na een halfuur aan gelijk spaghetti en we denken constant "we moeten nog gans dat stuk terug ook"  - daarbij begint het ook weer te miezeren...

Dat was voor ons het signaal om halfweg terug te draaien. Al waren we wel blij wat dichter de waterval te hebben gezien van hier, dus zeker geen spijt van dat we gegaan zijn hoor 

We puffen en zweten ons te pletter bij de klim terug 🥵 zelfs mét regen en grijs weer. Zooo blij dat we weer boven zijn seg, hallelujah! 
Ik moet mij efkes leggen op een bankje, volledig uitgeteld. Genoeg voor vandaag.

Op 15 min zijn we terug in onze Casa, en nemen we een hete douche. Nog even lezen, reisverslag typen en klaar om naar dromenland te gaan!

Vejo você amanhã!

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen