Geslapen als baby's! 😜👌
Dat maakt dat we deze morgen om 10u aan de koffie zitten in Ponta do Sol.

Sinds 2 jaar volg ik Glen op social media. Een mode-ontwerpster, ondertussen met pensioen. Ze woont nu 8 jaar op Madeira en is hier in plaats van mode ontwerpen en tekenen beginnen schilderen. Haar schilderijen zijn prachtig vind ik, maar nu we hier toch zijn wou ik ze heel graag in het echt zien 🥰

We hebben een supergezellige babbel bij haar thuis en ze laat al haar werken zien. Ik ben echt onder de indruk. Kiekevlees! Wat een talent!

Haar man Gary is volop bezig in de tuin - "he hates it, but it needs to happen" 😂😂
Ze willen dan ook graag bouwen en verhuizen naar Funchal. Hij wil mensen rondom zich, en een andere hobby dan de tuin onderhouden 😄 Glen vindt het allemaal prima, als ze maar kan schilderen 😁 We krijgen nog een paar wortels mee uit de tuin om thuis te planten. I love Madeira flowers 😍

Het is al na de middag en om 14u hebben we een date met Graciela, eveneens een portugese vriendin die we vorig jaar al leerden kennen.
Graciela gaat met ons naar Finanzas in Calheta om ons te helpen met vragen in de portugese taal. We zijn achteraf gezien blij met haar hulp, want we voelen dat ze meer info hebben gelost omdat zij portugese is 😉

Anyway, we gaan met haar nog een glaasje drinken aan het strand en beslissen dan om toch nog een wandeling te ondernemen 😜
Het is bijna 17u wat geen evidentie is om zo laat nog ergens te starten met een hike.
Ik google "levada Calheta" en kom zo uit bij Rocha Vermelha.

We rijden in 15 minuten via een smal lokaal straatje de berg op richting Rabaçal. Stilletjes hopen we dat het niet té hoog zit vanwege de lonkende mist. Het avondzonneke doet namelijk nog deugd 😉

We vinden de start van de wandeling Rocha Vermelha echt NIET. Vreemde is dat we 200m lager dan de eindbestemming wel een levada zagen liggen, maar zonder bordjes. Het is in ieder geval niet de Rocha Vermelha, aangezien de beschrijving online spreekt van een tunnel van meer dan 1km lang en die zien we niet.

We beslissen dan maar om de "onbekende" levada te stappen. Uiteindelijk hebben we geen uren tijd meer. De avondzon geeft een prachtige gloed door de bomen en na een 15 tal minuten wandelen arriveren we bij een grote power plant. Ik vloek nog dat de wandeling al ten einde is, omdat de levada nergens meer te bespeuren is...

Er is geen kat. Nieuwe gebouwen, veel lawaai, geen afsluitingen, geen camera's... heel vreemd.
In Belgie zou je hier al niet zomaar kunnen rondwandelen 😄

Dan zien we onder het gebouw gloednieuwe levadas doorlopen, richting de kust. Staat daar zo'n metalen deurtje open met een trap naar beneden in die power plant om hem zo te volgen. Ik durf niet, het voelt alsof we iets doen wat niet mag 🙊

Na wat porren van Ives buig ik maar en zijn we op pad. We lachen onderweg nog dat ze sebiet de speaker aanzetten en roepen: "trespassers, please return" 🤣🤣 mijne fantasie zet het op een loopje 🤭

Na een 45 tal minuten doorstappen arriveren we aan een overweg/straat waar we een (gesloten) restaurant zien. Ik Google het en zie dan op de kaart dat de levada Calheta-Prazeres hier verder gaat, dewelke 14km is.
We gaan hier terug keren en gaan deze morgen stappen! Mooie omgeving is het hier ongetwijfeld 😊

Na anderhalf uur zijn we alweer terug aan onze auto en zit ons Electrabel avontuur erop 😜
Tijd om nog iets te eten, en dat doen we aan de jachthaven bij Manifettura di Gelato. Voor mij een risotto en Ives de pasta met champignons. Een pizza met serrano delen we nog vooraf - maar gelukkig zijn de porties hier niet al te overdreven 😋

Alweer een leuke dag in onze laatste week!

Slaaplekker 🤗
Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen