We zijn er vanochtend wat trager en later bij dan anders π den eerste aftrap-hike van gisteren zit daar zeker voor iets tussen π
Om 10u grijp ik mijn yogamatje en neem ik een halfuurke de tijd om alles eens goe los te stretchen. Ives fotografeert ondertussen half den hof in zijn onderbroek om te weten wat/welk plantje is π€£π€£
Om 11u pakken we dan onze spullen in om naar het centrum te rijden, op zoek naar een scheermachine. Jawel, Ives is zijn scheermachine thuis vergeten. Vooraleer ik op stap ben met Vader Abraham gaan we daar een oplossing voor zoeken π
Behoorlijke uitdaging op zo'n klein eiland, maar we vonden een electrowinkeltje "bij Janette". Een gat in de muur volgestouwd met allerhande electro artikels, net alsof we iets mochten uitkiezen in't Lunapark π€£π€£ Kendet? Van alles maar één item en een prijsticker'ke erop met vilstift geschreven. The good 'ol days ππ
Missie geslaagd, sayonara beardo! ππ§
Aan de overkant lonkt het terrasje om een koffie te drinken, en hier zitten we dan ook even met ons bolleke in de zon βοΈ Zalig, tempo rustico ππ
We rijden tot het meest zuidelijke punt, Ponta Da Calheta. Een prachtig klein ingesloten strandje tussen de rotsen met slechts een handjevol mensen die hier komen liggen "zonnespitten". Wel oppassen voor kwallen, meerbepaald de schone blauwe portugese oorlogsschipkes π
Hierna rijden we richting Zimbralinho Beach, waar we eerst een wandeltochtje door het Saharastof maken, om dan te dalen naar het kleine idyllische strandje omgeven door dikke koffiebruine rotsen. Prachtig π
Het "jong geweld" daalt af naar beneden, daar waar de jeugd van boven snel een foto'ke pakt en weer doorscootert ππ We laten ons niet kennen en zijn op 20 minuutjes beneden om ons neer te planten op het keienstrand. Ives haalt de drone boven en speelt er wat mee, terwijl het hier heerlijk vertoeven is π₯°
21 graden vandaag, met een briesje. Maar t voelt alsof het 25 graden is. We maken na een halfuurtje onze klim weer naar boven en rijden een beetje verder naar Miradouro Das Flores. Weer een schilderijtje van een uitzicht, wauw! π
Azuurblauwe randjes rond een rots in de zee. Als ge hier ni stil van wordt, dan weet ik het ook nimeer π
We stappen rechts van de Miradouro het paadje af, wat een stukje de kustlijn volgt. Daarna draait het af waardoor we een rondje stappen naar de parking waar de auto staat. Toch weeral goed voor een 9.000 stapkes vandaag ππ
Het is inmiddels 15u en onze buiken knorren. We stoppen bij João do Cabeço, een klein restaurantje naast de weg, en het zit nagenoeg vol.
We bestellen sangria, nen bolo do caco (what else?? π€£), een slaatje met tonijn en lapas π
Mijn haat-liefde relatie met lapas heb ik vandaag eens overwonnen. Ge wilt het, maar ge durft nimeer πππ DAT heb ik met lapas toen ik er de eerste keer in 2021 zo groen van zag als gras π Zoooo lekker, maar ook zo gevaarlijk.
Lapas hebben een maagske met brol vanuit de zee, en die brol eet je dus mee op π Tip van een Madeirense: pruts de maag van de lapa weg voor je ze in je mind stopt! Dat gaan we dus doen ook, vooraleer ik weer 3 dagen de zee ruik in de toiletpot ππ
Dieje geur als ze dat brengen... mmmmm... pruttelende schelpkes in een panneke met boter, citroen en look. VEEL look π
Enfin, ik wijk af π
We smullen ons hartje rond, en sluiten onze late lunch af met een Bolo do Bolacha. Klinkt als een mondvol, en dat is het ook ππ€€
Je zal me niet snel betrappen op dessert, maar deze is echt yummie! Een beter versie van de belgische koekskestaart. Mmmmmm...
Nu is het tijd om wat te chillen, en waar kan dat beter dan op het goudgele strand van Porto Santo? βοΈ Er staat een goe windje, en we verstoppen ons ergens in de duinen. Af en toe worden we gezandstraald, maar das goed voor het velleke zeker? ππ
Rond 18u hebben we er genoeg van en zetten we weer koers naar huis.
Tomorrow is a new day! π€
Ellen & Ives
Geschreven door Knipellen