Lovina
Indonesië, Kaliasem
andaag slapen we eens lekker uit, en staan op rond 9u00.
We wandelen deze ochtend naar het Melka Resort waar je kan zwemmen met dolfijnen :)
Als we aankomen in het hotel informeren we of er nog plaats is, aangezien je dit niet vooraf kon boeken, and YES, there is :D
Ik moet een contractje tekenen dat als de lieve dolfijn mij in 1000 stukjes bijt, ik niks te zeggen heb, haha… volgens mij kan dat dan ook niet meer, maar allez ;)
De papieren zijn getekend, maar Ives ziet het niet zitten. Na de Balinese aapjes die hem besprongen van de week, vertrouwt hij geen dieren meer ;)
Hij mag gelukkig wel mee gaan om te fotograferen, mits een bijdrage van 0,50 cent.
Je bent verplicht je vooraf te douchen vooraleer het bassin in te gaan. Dolfijnen vervellen namelijk om de 2 uur en verliezen hun oude huid. Als je dan vollen bak bent ingesmeerd met zonnecrème - zoals de gemiddelde frigoboxtoerist - dan komt dat uiteraard niet goed voor die beestjes ;-)
Jack & John liggen al op mij te wachten :) Ik krijg een reddingsvest aan en krijg twee tips waar ik me aan moet houden: keep your legs closed (1) en no touching the eyes or the beak (2). Wat begint als een kennismaking eindigt al snel als een speelpartijtje voor hun twee. Eerst komen ze naar me toe zodat ik ze kan strelen, maar dan beginnen ze met twee tegelijk over en onder mijn gekruiste (!) benen te zwemmen… ohjee, hier heb ik het zo niet mee, ze zijn beresterk!
Later na de zwempartij kom ik te weten via een meisje die er observeert voor dolfijnentherapie, dat deze dolfijnen in tegenstelling tot bvb dolfijnen in Mexico. De dolfijnen hier in Lovina zouden gered zijn van een circus, waar ze niet degelijk behandeld werden.
Als je in Mexico zou gaan zwemmen met dolfijnen zijn die ZO afgericht dat ze werkelijk elke instructie correct opvolgen, maar deze zijn na redding gewoon in bassin geplaatst en van dag één worden er meteen toeristen in het bad gelaten. Het zijn ook 2 mannetjes en nooit zit er een vrouwtje bij, en ze voelen blijkbaar wel dat ik een vrouwtje ben!
Na een tijdje werden ze echt wild en gebruikten ze me meer als een speelbal. De balinezen zouden te lui zijn en vegen er hun voeten aan van de dolfijnen nog iets aan te leren. Sowieso zijn mishandelde dieren onvoorspelbaar, ik had me dus beter ingelezen vooraf, dan het te romantiseren ;-)
Na onze wandeling terug naar het hotel, werd ik een beetje onwel :( Mijn buik deed raar en ik ik voelde me wat misselijk. Onze dag is dus een beetje geëindigd in mineur, hopelijk morgen beter!
groetjes,
Ellen
We wandelen deze ochtend naar het Melka Resort waar je kan zwemmen met dolfijnen :)
Als we aankomen in het hotel informeren we of er nog plaats is, aangezien je dit niet vooraf kon boeken, and YES, there is :D
Ik moet een contractje tekenen dat als de lieve dolfijn mij in 1000 stukjes bijt, ik niks te zeggen heb, haha… volgens mij kan dat dan ook niet meer, maar allez ;)
De papieren zijn getekend, maar Ives ziet het niet zitten. Na de Balinese aapjes die hem besprongen van de week, vertrouwt hij geen dieren meer ;)
Hij mag gelukkig wel mee gaan om te fotograferen, mits een bijdrage van 0,50 cent.
Je bent verplicht je vooraf te douchen vooraleer het bassin in te gaan. Dolfijnen vervellen namelijk om de 2 uur en verliezen hun oude huid. Als je dan vollen bak bent ingesmeerd met zonnecrème - zoals de gemiddelde frigoboxtoerist - dan komt dat uiteraard niet goed voor die beestjes ;-)
Jack & John liggen al op mij te wachten :) Ik krijg een reddingsvest aan en krijg twee tips waar ik me aan moet houden: keep your legs closed (1) en no touching the eyes or the beak (2). Wat begint als een kennismaking eindigt al snel als een speelpartijtje voor hun twee. Eerst komen ze naar me toe zodat ik ze kan strelen, maar dan beginnen ze met twee tegelijk over en onder mijn gekruiste (!) benen te zwemmen… ohjee, hier heb ik het zo niet mee, ze zijn beresterk!
Later na de zwempartij kom ik te weten via een meisje die er observeert voor dolfijnentherapie, dat deze dolfijnen in tegenstelling tot bvb dolfijnen in Mexico. De dolfijnen hier in Lovina zouden gered zijn van een circus, waar ze niet degelijk behandeld werden.
Als je in Mexico zou gaan zwemmen met dolfijnen zijn die ZO afgericht dat ze werkelijk elke instructie correct opvolgen, maar deze zijn na redding gewoon in bassin geplaatst en van dag één worden er meteen toeristen in het bad gelaten. Het zijn ook 2 mannetjes en nooit zit er een vrouwtje bij, en ze voelen blijkbaar wel dat ik een vrouwtje ben!
Na een tijdje werden ze echt wild en gebruikten ze me meer als een speelbal. De balinezen zouden te lui zijn en vegen er hun voeten aan van de dolfijnen nog iets aan te leren. Sowieso zijn mishandelde dieren onvoorspelbaar, ik had me dus beter ingelezen vooraf, dan het te romantiseren ;-)
Na onze wandeling terug naar het hotel, werd ik een beetje onwel :( Mijn buik deed raar en ik ik voelde me wat misselijk. Onze dag is dus een beetje geëindigd in mineur, hopelijk morgen beter!
groetjes,
Ellen
Geschreven door Knipellen
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
