6am: “iep iep iep iep”…

geeuw de wekker loopt alweer af en gezien ik er pas in lag om middernacht, prikt het wel een beetje aan mn oogskes. Maar, vandaag gaat onze reis verder per auto, best wel spannend!

Ives heeft gisteravond nog een taxi gereserveerd voor vanmorgen 6:30 am, de luchthaven is maar een 20-tal minuutjes rijden.
Om half 7 worden we opgehaald door Eddie met een zwarte Lincoln, hij is lekker op tijd dus! :p

Het ALAMO verhuurcenter gaat nl. open om 7u in de ochtend en we willen graag de eersten zijn zodat we nog keuze hebben. We arriveren uiteindelijk 10 min. te vroeg, natuurlijk nog geen kat te bespeuren! Joepie!!!
Jane is de vrouw die onze papieren invult voor de wagen en ze wil ons nog een extra verzekering aansmeren. Raar, want wij dachten dat we volgens Joker toch alles al hadden qua verzekering? Enfin, het gaat over een verzekering voor platte band of ster in de ruit, dat soort dingen. Het zou ons 5$ per dag kosten… ja hallo, dat loopt natuurlijk wel op!


We vragen of we even mogen bellen, en ze vraag ons naar wie? Waarop we antwoorden dat we dat even willen checken met Joker, en plots gaat dat dan ineens niet, alleen met een cellphone… Deuh… der is iets niet pluis hoor. Soit, we riskeren het er op en weigeren de extra verzekering. Jane is niet zo goe gezind… :-s
Ze wijst ons de weg naar de garage waar een reeks SUV’s zouden moeten staan en overal steekt de sleutel op, dus we mogen er één uitkiezen en dan mogen we vertrekken!

We komen aan de SUV’s en er stonden allemaal Toyota’s… hm, das wel spijtig, want we wilden echt met een Amerikaanse bak rijden. Achter de hoek ga ik toch nog eens piepen, en wat staat daar? Nog welgeteld 1 Chevrolet! Ne witte! :-)

De wagen heeft maar 11.444 km op de teller staan, wat dus ook wil zeggen dat ie nog zo goed als nieuw is. :-p
Ready to go! Ik neem de RandMcNally Map bij de hand en enkele prints die ik genomen had van de routes van Mapquest. Het lukt allemaal vrij simpel, de wegen zijn hier heel goed gesignaliseerd. Na een uurtje rijden ziet alles er al heel anders uit dan de city, overal trucks, diners, Burger King en Taco Bell op elke hoek van de straat (zelfs in een godvergeten gat) dus verhongeren zullen we al zeker niet. Aan de zijkant van de autostrade zien we plots een Walmart, en dat komt ons goed uit want we hebben nog een tentje nodig voor vanavond! Het is er supergroot en je kan er werkelijk alles vinden!

Zo kochten we:

4-6 persoonstent, koelbox in isomo, 2 slaapzakken, luchtbed, mes, 24x plat water, 12 cola, Red Bull, 2x Gatorade, 6 mini-chipsen en met tax bedroeg de totaalrekening iets van een 90$ dus dit is werkelijk een koopje!

We rijden verder door en krijgen nu echt wel honger en stoppen bij een Denny’s. We kijken onze ogen uit bij het lezen van de kaart, jezus!! De porties zijn NIET normaal!! :-O Een ontbijt voor 1 persoon krijgen ze niet eens op 1 bord…:-s

Ives besteld de Xtreme Grand Slam (2 spiegeleitjes, 2 reepjes spek, 2 worsjes, rôsti petatjes, en dan nog een apart bord met 3 dikke pancakes en siroop!) De prijs is 4,50€ … echt belachelijk weinig…

Ikzelf neem de Mega French Toast Slam; rosti peatjes, roerei, spek en worsjes en dan nog een bord erbij met 3 wentelteefjes oftewel Verloren Brood met siroop. Lekker dat wel… maar met zo’n ontbijt kom je wel een hele dag door! :)

Aan de overkant van Denny’s zien we een winkel met de naam “One Dollar Tree”, everything for just 1 Dollar. Hier gaan we toch eens even piepen… We hebben nog toiletpapier nodig, wasmiddel, bekers… en dat vinden we hier! Dus dat is alweer voor een prijsje geregeld!

Rond 13u in de namiddag arriveren we eindelijk op de lange weg naar Yosemite. Ter hoogte van Chinese Camp (even voor de ingang) zien we een prachtig groot meer… mmm… prachtig uitzicht, we want more!! Aan de entree is een ranger-kiosk waar je ofwel de ingang betaalt van dit park (20$) oftewel schaf je je een National Park Pass aan waarmee je alle Nationale Parken van Amerika in mag gedurende een heel jaar, en dit voor de prijs van 80 dollar (per auto, niet per persoon). Doen we dus! :)

Eens het park ingereden torenen de granieten rotsen boven de bomen uit… WAUW!
Zo indrukwekkend seg… Zelfs een foto kan de realiteit niet weergeven, vinden we.

Yosemite is vrij groot en we zullen hier uiteindelijk maar één volle dag zijn (morgen) dus had ik me voorgenomen een hele grote hike (wandeling) te maken. Alleen is het zo dat deze hike op 7000 feet begint (op Glacier Point) en moet je hiervoor een shuttlebus reserveren die je naar de top brengt. Gelukkig was er nog plaats zeiden ze ons vandaag! Om 8:30 am nog wel! Das fijn, want des te vroeger je begint, des te beter de temperatuur nog, en dan moet je je ook niet haasten om voor het donker terug te zijn. De naam van de hike is de Panorama Trail, die ongeveer een 16 km lang is. Gezien je aan de top begint is ¾ van de trip bergaf. Niet steeds vlak, je gaat ook veel bergaf via rotsen, dus het schuift erg vaak. Wat leuk is aan deze trip is dat je de highlights ziet van het park in één keer.

Bovendien staan zo goed als alle watervallen droog deze tijd van het jaar (september) en de Vernal Fall niet, deze passeer je tijdens de wandeling.
We zijn benieuwd! Ik ben al geen wandelbeestje, maar ik ben zo onder de indruk van de pracht van het park dat het me motiveert om echt wel deze lange wandeling te maken! Mijn nieuwe Teva’s zijn er alvast klaar voor!!

We checken in aan onze campground en de ranger zegt al meteen: “You know there is lots of bear activity this week on the campgrounds, no food and no stuff that smells leaving in you car or in the tent!” Okay… das duidelijk, we mogen het meeste dus al meteen stockeren in een metalen kist die aan elke tent-plaats staat.
We willen snel onze tent opzetten zodat we de zonsondergang nog kunnen zien op Glacier Point (uitkijkpunt op de vallei). Het is een uurtje rijden met de wagen, dus hebben we nog een halfuurtje om de tent op te zetten.

Na 5 minuten staan er al 2 mannen aan onze tent “Can we give you a hand?” Oh super! Zal veel sneller gaan…

Beetje later staat er een ganse familie mee te helpen en te babbelen met ons. Het is een Mexicaanse familie die hier een week verblijven met de trailer. Ze wonen in Los Angeles, San Bernardino. John & Dolores zijn onze linkerburen, Silvia en Pete zijn onze rechterburen. Om het nog even ingewikkeld te maken, Silvia en Dolores zijn elkaars zussen. Hun vader en moeder zijn al 80 en zij zijn er ook bij met hun eigen trailer, one big happy family dus! ;-)
De familie gaat kamperen en vieren het 60 jarig jubileum van hun ouders. Er zijn enkele kinderen, kleinkinderen, enz… Ze zijn met een groep van wel 20 mensen op de camping. Allemaal hééééééééél vriendelijk, gezellige boel! :)

Wanneer de tent klaar staat, vertrekken we snel met de wagen naar Glacier Point en genieten daar nog een 20-tal minuten van de zonsondergang.
Dan weer een uurke in de pikkedonker terug… brrrr, en dan met al die haarscherpe bochten en afgronden… not so great, maar ja, een mens moet wel beneden geraken!

Nog snel een kleine pizza gaan eten in de nabije pizza-spot in Curry Village (met flashlight!!), en daarna meteen onze tent in voor een eerste nacht kamperen! Joehoe!

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen