We waren deze nacht voorzien: dubbele thermo, en twee warmwaterkruiken 😜🙏 Heerlijk geslapen en dus nu op om 6u in de ochtend 🤟 we worden getrainde campers 😂

Om 7u30 staan we al voor de Anderson Gate, en anders dan gisteren spotten we nu al binnen het eerste halfuur giraffen, springbokken en zebra's die op hun gemakje wat gras staan te snaaien 😄

We rijden "binnendoor" via Olifantsbad naar de volgende waterholes:

• Homob
• Rietfontein
• Nuamses
• Springbokfontein
• Chudop

Hier en daar in het park zijn omheinde picknickplaatsen voorzien, waar je dus wél even kan uitstappen en een toiletstop kan inlassen.
Op de picknickplek bij Olifantsbad, spotten we een blauwe "Cape Starling" vogel met knaloranje ogen, wat een mooierd!

Ook bewonderen we de Yellow-billed Hornbill, een soort kleine papegaai 🤩 een heuse poser ook voor de foto 😆

We spotten heel ver weg een olifant, en ook klipspringertjes. De kers op de taart zou een leeuw spotten zijn, denken we nog 😄
Iets voor Springbokfontein zien we één auto geparkeerd en ze staan te kijken naar de Etosha pan (waar dus niks te zien valt). Ze openen hun raam en vertellen ons dat onder "die ene boom daar" 2 cheetah's liggen. We stoppen dus aan de kant en ik zoom zo ver ik kan, met mijn camera.

Ik kan het haast niet geloven want er is alleen 50cm hoog goudgeel gras rondom de boom, en geen cheetah te zien.

Nog geen 10 minuten later (we staan daar nog steeds te wachten) zien we voor onze auto 3 springbokjes op hun dooie gemak het veld in dartelen 😳 als dat is wat ik denk... o ow...

Ik flits met mijn lens naar de lege boom en... jaja... daar zijn die 2 cheeta-hoofden! Ze hebben hun snacks in't oog 🙈 Ik voel mij een ramptoerist in een murdermovie, wat een spanning!!

Soms kijken ze wat om zich heen (de springbokjes) alsof ze wel iéts aanvoelen, of dan toch weer niet? Ze lopen echt op hun dooie gemakje verder... We zien de cheetah's echt gefocust centimeter per centimeter vooruit komen. En dan gaat de eerste plots als een speer! 🐆

Gelukkig waren de springbokjes snel, en de cheetah misschien niet gemotiveerd genoeg om langer te sprinten, want na 20meter geeft hij het op. Nog eens goed stretchen zegt'em en eens geeuwen 😄 Het plekje onder de boom met zijn poot eens openleggen voor koele grond en dan verdwijnen ze weer uit zicht, in het gras. Zo zot!! 😱

We zijn echt onder de indruk van dit spektakel, maar ondertussen ook een beetje auto-moe. Vandaag hebben we 200km gereden in het park, om eruit te rijden aan de Von Lindequist poort in het oosten. Slechts 2 km buiten de poort ligt het Onguma Reserve, een privé reservaat waar je kan slapen in poepsjieke lodges of zoals wij op de Tamboti Campsite.

Het begint al goed als ze onze boeking niet vinden (in januari al betaald) 😏
We krijgen wel een campsite toegewezen, want er is er toevallig nog 1 vrij. (nogal wiedes, ik kan het niet geloven 🙈😄)
Het chaotische management houdt hier helaas niet op.

We dineren vanavond hier, aangezien je geen rauw vlees uit Etosha mag buitenrijden in je frigo. We hadden dus alles netjes opgegeten voor we Etosha binnen reden.

Dineren was dus een logische keuze.
We moesten onze keuze al doorgeven bij inchecken voor vanavond, en dat deden we ook.

Tot het diner, zitten we 2 uur aan het zwembad in het zonnetje 😎 Daarna douchen en met grote honger aan tafel. Ik bestelde de erwtensoep en die smaakte, maar helaas wel koud. De garçon, was onvriendelijk en er kon geen lach vanaf. Hij was ook de enige garçon. Met maar 3 tafeltjes bezet voor het diner, hebben we maar liefst 2u moeten wachten onze hoofdschotel 🙈

Mijn lamskoteletje ging medium-rare zijn, maar ge kon er ene mee doodkloppen 😆 zo jammer!
Verkijk je niet aan de foto's van het dessert want ook daar was het geen topper. Hoe ze het voor mekaar gekregen hebben, ik weet het niet, maar de appel in de beignets waren nog koud en kei hard 🤣🤣🤣

Enfin, toen we wilden afrekenen aan de bar vroegen ze aan Ives " did you have cappucien"?
Ives kijkt naar mij: hebben wij appelsien gegeten?? 🤣
Ik luister opnieuw heel geconcentreerd en hij wil dus vragen of we cappuccino hebben gedronken. Ondertussen zien we 500 gekleurde blokjes op zijn scherm alsof hij de rekening maakt met Tetris 🙈 no wonder this is chaos!

Een uur om een rekening te maken, voor een bestelling die ze eigenlijk al kennen van deze middag 😑 mijn geduld raakt een beetje op.
We bedenken dat als onze sundowner van morgen en een geplande bushwalk al even amateuristisch verloopt, het gewoon zonde is.

Bij het slapengaan beslissen we morgen te bellen met Otavi Vineyard - onze slaapplek van overmorgen - of we niet een nachtje bij kunnen nemen en dan zijn we hier morgen ribbedebie.

But for now: SLEEP 😁

We'll keep you posted!

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen