Onze allerlaatste dag... wat gaan het missen! 💔

We zetten de dag weer meteen in met koffie (what else? 😄) De weersgoden zijn ons nog steeds goed gezind en ook vandaag schijnt de zon, jippie!

Hoe hard ik mensen hoor denken "die zullen dat eiland nu toch al 10.000 keer gezien hebben" 😆 niks is minder waar... vandaag doen we een nieuw'ke, een levada wandeling in Porto Moniz, genaamd Levada Ribeira da Janela.

We starten zo rond 10u met de volle zon op onze snoet en volgen het stroompje van de levada, dewelke landinwaarts de kloof in slingert.
Ik denk dat we het eerste halfuur geen woord gewisseld hebben 😄 heerlijk die stilte, de warmte en de natuur 🙏 we zijn aan't opladen! 🔋

Na een dik uur stappen komen we aan bij de eerste tunnel. Zoals online voorspeld kan deze tunnel wel eens goed vol water staan, wat nu ook écht het geval was 🙈 Superjammer, maar hier gaan we niet doorploeteren 😝 dus we keren weer terug richting auto. Het is in ieder geval wel de moeite om het eerste deel tot de tunnel te wandelen. Heel divers en wild en we wanen ons echt weer in de grote groene jungle, waar wij slechts een mug groot zijn 😉

Op 15 min voor het pad eindigt aan de parking staat er een bankje waar we beslissen om ons fruit op te peuzelen. Jongens toch, da zonneke... zo goe dat dat doet! 😎☀️

Het is nog maar 13u, dus we besluiten hier vlakbij naar Achadas da Cruz te gaan. Moet iedereen gedacht hebben met dit mooie weer in het Westen 😄 want er staat wel 12 man te wachten aan de cable car... Achadas ligt beneden aan de voet van de klif. Allemaal kleine tuintjes die onderhouden worden door de lokale bevolking waar je kan langs wandelen. Onze goesting is een beetje over om te wachten aangezien er maar 1 kabelbaan is en je per twee naar beneden gaat 😉

Ik heb dan maar genoten van ne wafel met ijs en chocolade, compromissen moeten gemaakt worden in't leven 😂😂😋

We rijden richting thuis, maar onderweg maken we toch nog een tussenstop bij Miradouro Boa Morte. Een schoon pittoresk kerkske met zicht op de oceaan, een bijna eindeloos paadje dat voor de kerk uitloopt tot aan de rand van de klif. Prachtig!

Miradouros zijn ook de uitgelezen to do's als je eens geen zin hebt in lange wandelingen. En er zijn er best veel in Madeira! Zelfs wij hebben ze nog niet allemaal gezien 😊

Daarna rijden we naar huis om te gaan douchen en ons klaar te maken voor een avondje feest in Prazeres! Het is Kersthappening bij de groentehallen van Prazeres, wat betekent: kerststallekes met liters poncha, hotdogs, broodje met varkensvlees gestoofd in look en wijn, enz...

Het grappige is dat je hier plots niet alleen heel veel locals treft, maar ook alle geëmigreerde Europeanen. Zo zien we toevallig Peter en Noud met een 6-tal andere Nederlanders. Edith die we spraken aan haar huis is hier ook. Andy van Graciela treffen we ook 😄 Het lijkt hier wel één grote family...

Terwijl het orkest het beste van zichzelf geeft, kletsen we ook nog even bij met onze vorige verhuurders van ons huisje, Nancy & Aleixo. Hun dochters werken in de kerststalletjes om hun school te steunen, dus we bestellen uiteraard wat hotdogs en poncha 😁

Druk, drukker, drukst... wanneer bijna 5000 mensen hier bij elkaar gedrumd staan op het plein, is het tijd voor ons om ons bedje op te zoeken. Morgen is het inpakken, uitchecken, en de auto inleveren rond 10u.

Wat was het weer een toptripje 💕 Ondanks het weer hebben we er het beste van gemaakt van toch op zoek te gaan naar het zonnetje. Een huisje hebben we dan misschien nog niet gevonden, maar we geven niet op... one day, when time is right 😉🙏

Até à próxima Madeira! 🌺

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen