Maandag 17 maart 2025
Even verder waar ik ben geëindigd met het vorige verslag. Als ik even een rondje terminal doe, kom ik erachter dat er nog een 2e Bidvest lounge is en deze is ruimer, nieuwer en vooral voorzien van betere koeling. Nou, dat weten we dan ook weer voor een eventuele volgende keer. Een kwartier voor de boardingtime lopen we naar onze gate en als we daar aankomen wordt juist de businessclass passagiers gevraagd naar voren te komen. We moeten weer bussen, maar toch lopen we even later als zo’n beetje als eersten het vliegtuig in. Rij 7 deze keer, de laatste. We vertrekken mooi op tijd en de vlucht verloopt zonder problemen. Het eerste uur vermaak ik me vooral met de frontdown camera, waarmee je zeer duidelijk beeld krijgt van wat er zich onder ons bevindt.

Zo rond 18.00 uur begint de crew met de voorbereidingen voor het diner (bief voor manlief, ravioli voor mij) en tegen 20.00 uur is alles weer opgeruimd en gaan de lichten uit. Ben ik dan de enige die dat irritant vindt? Alsof al die mensen de afgelopen weken om die tijd zijn gaan slapen, dacht het niet! Nou ja, beetje lezen, beetje tv kijken en daarna gestrekt. Slapen lukt niet, maar zo rusten we in ieder geval. Rij 7 is niet de beste keuze zo blijkt, als om 03.30 uur al de nodige herrie wordt gemaakt in de naastgelegen galley. Men is al bezig met het ontbijt voor economy class. Bij ons wordt gewacht tot iets na 4. Manlief neemt het eerste deel van het ontbijt, wat fruit, wat yoghurt (die moet ie niet 😆), croissantje, kaas, koud vlees, tomaat. Ik beperk me tot een verrassend goede kop koffie. Het is verdorie nog midden in de nacht! Geen tijd voor ontbijt 😖😆

We landen keurig op tijd in Istanbul, 10 minuten vroeger zelfs. Het weer is hier trouwens bar en boos, maar we hoeven gelukkig niet naar buiten. Lange gangen, gelukkig met van die loopbanden. Bagagecontrole (wat zouden we mee kunnen smokkelen tussen het verlaten van het vliegtuig en deze controle? 🤷‍♀️🤔) en dan lopen we de grote, mooie, nieuwe en indrukwekkende terminal in. Wow! Alle dure merken zijn vertegenwoordigd, het ziet er allemaal behoorlijk duur uit. Maar na zo’n lange vlucht en weinig slaap zijn we niet echt in de mood om alles te gaan bekijken, dus wordt de lounge opgezocht waar het op dit onzalige uur al behoorlijk druk is. Veel nachtvluchters die wachten op hun aansluiting waarschijnlijk. We zitten, hangen, drinken koffie en jus d’orange, zitten en hangen nog een beetje en een half uur voor boardingtime vertrekken we richting onze gate. Helemaal naar het einde en dan naar beneden, het zal eens niet. Beneden blijk ik hier nog een bijverdienste te hebben (zie foto 😆).

De gate is nog niet open, dus nemen we plaats. Boardingtime is 08.05, maar dat wordt ‘m niet. Om 08.20 uur artiveren de dames van dienst en wordt iedereen naar voren geroepen. Enkel om de paspoorten en boardingpassen te controleren zo blijkt, daarna wordt iedereen verzocht weer achter de afzetting te wachten. Niet erg praktisch, we zoeken maar weer een stoeltje. Nog een kwartier later begint het boarden dan echt, door de controle vooraf (hoe slecht georganiseerd ook) schiet het goed op. Het vliegtuig is hetzelfde model als op de heenweg, geen fancy businessclass maar gewoon goede stoelen. Ook hier krijgen we ontbijt aangeboden. Manlief neemt nog een keer het eerste deel, hij hoopt weer op fruit 😆 Hij heeft mazzel, want hij krijgt ook mijn portie. Ik beperk me tot een mini croissantje, kaas, tomaat en komkommer. De vlucht verloopt zonder problemen, we hebben goed weer en prachtig uitzicht over Zagreb, Graz, de Oostenrijkse Alpen, Frankfurt en uiteindelijk het Atomium in Brussel en het Koninklijk Paleis te Laken.

Als we na landing het toestel verlaten blijken we eens een keer zeer gunstig geparkeerd te staan, slechts enkele meters tot de paspoortcontrole en dan zijn we meteen in de bagagehal. Dat is een eerste keer voor ons, meestal moeten we de nodige kilometers maken. De koffers arriveren al vrij snel, maar helaas moeten we dan een half uur wachten op de golfbags.

Het zit er weer op, het is mooi geweest. Ondanks de slechte start van manlief hebben we een fijne vakantie gehad. Manlief blijft gelukkig altijd positief, dat is voor mij dan weer plezierig. We hebben de achterstand van de eerste 2 weken de laatste 2 weken goed ingehaald, dus zullen we de broekriem nu weer iets aanhalen. Zuid-Afrika is gewoon een heel fijn vakantieland, geen tijdverschil, mooi weer, vriendelijke mensen, lekker eten, fantastische wijnen. Wie weet tot een volgende keer.

Dank voor het meelezen en de reacties. Tot een volgende reis/uitstap!

Geschreven door Jacquelinereist